hoogzomer , de ward wandelt blij door de natuur.
de zon brandt genadeloos en de ward krijgt het zeer benauwd.
als ik hier niet rap verkoeling vind overleef ik het niet denkt hij
en ja , als de nood het hoogst is ... aan de rand van een bosje , een prachtige vijver.
de ward kijkt eens rond, niemand te bekennen
hij trekt de kleren uit en neemt een verfrissende duik.
als hij in midden van de vijver is hoort hij achter hem een gestommel, een paar snotneuzen zijn uit de struiken gekomen en gaan er met zijn kleren vandoor.
de ward haast zich naar de kant maar komt natuurlijk te laat , hij staat daar helemaal in zijn blootje . wat nu gedaan ?
wederom is de redding nabij , in het gras ligt een oude emmer en met dat attribuut voor zijn edele delen gaat de ward op zoek naar zijn kleren
na enkele minuten merkt hij juffrouw op die op een bank een dikke boek zit te lezen
"excuseer juffrouw , hebt u de snotapen niet gezien die mijn kleren gepikt hebben ? "vraagt hij beleefd
"neen mijnheer, het spijt me" zegt de jongedame
"spijtig dan zoek ik maar verder.... is het een interessante boek die u aan het lezen bent juffrouw?"
"jazeker mijnheer" zegt de juffrouw, " het is een boek om gedachten te leren lezen , ik kan het al redelijk goed"
"het spijt me" zegt de ward lacherig " daar geloof ik niet in , maar als u me kan zeggen wat ik nu denk dan verandert dat misschien"
"wel mijnheer" zegt het meisje " ik denk dat U denkt dat er een bodem in uw emmer zit"
de zon brandt genadeloos en de ward krijgt het zeer benauwd.
als ik hier niet rap verkoeling vind overleef ik het niet denkt hij
en ja , als de nood het hoogst is ... aan de rand van een bosje , een prachtige vijver.
de ward kijkt eens rond, niemand te bekennen
hij trekt de kleren uit en neemt een verfrissende duik.
als hij in midden van de vijver is hoort hij achter hem een gestommel, een paar snotneuzen zijn uit de struiken gekomen en gaan er met zijn kleren vandoor.
de ward haast zich naar de kant maar komt natuurlijk te laat , hij staat daar helemaal in zijn blootje . wat nu gedaan ?
wederom is de redding nabij , in het gras ligt een oude emmer en met dat attribuut voor zijn edele delen gaat de ward op zoek naar zijn kleren
na enkele minuten merkt hij juffrouw op die op een bank een dikke boek zit te lezen
"excuseer juffrouw , hebt u de snotapen niet gezien die mijn kleren gepikt hebben ? "vraagt hij beleefd
"neen mijnheer, het spijt me" zegt de jongedame
"spijtig dan zoek ik maar verder.... is het een interessante boek die u aan het lezen bent juffrouw?"
"jazeker mijnheer" zegt de juffrouw, " het is een boek om gedachten te leren lezen , ik kan het al redelijk goed"
"het spijt me" zegt de ward lacherig " daar geloof ik niet in , maar als u me kan zeggen wat ik nu denk dan verandert dat misschien"
"wel mijnheer" zegt het meisje " ik denk dat U denkt dat er een bodem in uw emmer zit"
Reacties (0)
Voeg commentaar toe