Bedrijven zitten in een constante concurrentiestrijd om als eerste met iets gloednieuws op de markt te komen dat de consument achterover blaast. Tegelijkertijd wordt er her en der ook wel samengespannen om zo sterker te staan tegen de rest. Het lijkt wel dat bedrijven een of andere handleiding volgen om mee te kunnen met de razendsnelle stroming der vooruitgang. Sommigen proberen die handleiding echter te omzeilen of komen gewoon van buitenaf met revolutionaire ideeën aanzetten. Het zijn zij die worden verzwolgen onder een vloedgolf van technologiereuzen die gretig de handen in elkaar slaan. Of ze worden gewoon stilletjes van het toneel geveegd voordat het grote publiek lucht krijgt van hun aanwezigheid. Daar kunnen volgende uitvinders over meespreken.

Tom Ogle

In de jaren 1970 kwam de jonge uitvinder Tom Ogle in het nieuws met een revolutionaire uitvinding die de hele gemotoriseerde wereld op zijn kop kon zetten: het Vapour Fuel System, of kortweg VPS. Hij had namelijk een systeem ontwikkeld dat water mengde met benzine, waarna beide vloeibare stoffen de motor van een auto in gang konden zetten. De gevolgen waren fenomenaal.

De bedoeling was dat het water een groot deel van het gas zou vervangen in het totale verdampingsproces, zodat er veel minder energie verloren ging. Ogle testte zijn uitvinding uit in 1974, toen hij samen met twee ambtenaren een rit maakte en naderhand aantoonde dat hij slechts een heel klein deeltje van de benzine had verbruikt. Voor het overige was enkel de waterstof op. Zijn idee zou een schot in de roos kunnen zijn, want het kostte veel minder voor de consument en ook het milieu was hierbij gebaat. De ambtenaren waren overtuigd, dus ging Ogle langs om een patent aan te vragen. En net dan gebeurden er heel vreemde zaken …     

Patent geweigerd

Ogle kreeg te horen dat er al een patent was aangevraagd voor een dergelijk systeem. Toen Ogle om meer duidelijkheid vroeg, schrok hij zich een hoedje. Het patent stond op de naam van niemand minder dan General Motors! Hij vroeg zich dan ook af waarom GM het systeem niet op de markt had gebracht. Het zou hen miljarden hebben opgebracht. Miljarden die hij zich door de neus zag geboord.

Waarom had GM het systeem niet op de markt gebracht? Het had miljarden opgebrachtNadat Ogle zijn beklag had gedaan in een lokale krant, kreeg hij een verontrustend telefoontje van iemand die zei voor Shell te werken. Deze oliegigant wilde koste wat kost de uitvinding van VPS tegenhouden en had daarom een pact gesloten met GM. De man raadde ook Ogle aan om zijn dromen opzij te zetten. Ogle was gedesillusioneerd, want niemand leek nog naar hem te luisteren en hij zat in de knel tussen de machtige bedrijven. Hij stopte dan ook met uitvinden en kort nadien pleegde de man zelfs zelfmoord.

Ogle was blijkbaar niet de enige die dit te beurt viel. Ook een zekere Frank Reed had al eerder zoiets meegemaakt, en in 2008 overkwam Ernie Pierce, een onbekende uitvinder, hetzelfde. Beide heren deden wat hen werd gevraagd, al dan niet tegen betaling. Zo zie je maar hoe machtig grote bedrijven kunnen zijn en dat de kleine man erdoor wordt verpletterd.

Stanley Meyer

Ook Stanley Meyers uitvinding werd de doofpot ingestopt. Zijn Water Fuel Cell zette water om in enerzijds waterstof en anderzijds zuurstof. Het was de waterstof die de motor in gang zette, waarna Meyer met zijn auto ritjes maakte die enkel en alleen maar waterstof verbruikten.

Trots toonde hij zijn uitvinding via filmpjes op het internet en interviews aan lokale nieuwszenders. Het was echter niet de eerste keer dat iemand claimde dat hij een auto kon laten rijden op waterstof. Die uitvinding zou al in 1930 het daglicht hebben gezien. Feit is wel dat al diegenen die beweerden een dergelijk systeem te hebben bedacht, kort na hun claim financieel aan de grond zaten en een kruis mochten maken over hun ambities.

Toch leek deze Stanley Meyer verder te staan met zijn Water Fuel Cell. Hij toonde blauwdrukken van zijn uitvinding en liet zelfs live zien hoe het werkte. Nadien deed hij een testritje zoals hij er al zoveel had gemaakt. Mensen waren overtuigd, zijn uitvinding leek de strijd met fossiele brandstoffen succesvol te kunnen aangaan.

Belgische link

Het was voor Meyer nu enkel wachten totdat iemand uit de bedrijfswereld interesse toonde voor zijn systeem. Dat leek ook te gebeuren toen hij in 1998 een afspraak had met twee Belgische uitvinders: Philippe Vandemoortele en Marc Vancraeyenest. De twee spraken af met Meyer en diens broer in een restaurant nabij de woning van Meyer. Terwijl het er volgens Meyers broer in het begin zeer hartelijk aan toeging, veranderde de stemming al snel. Nadat Meyer had genipt van het drankje dat hij kreeg aangeboden van de heren, greep hij zich naar de keel en begon luidkeels te hoesten. Meyer rende naar buiten, gevolgd door zijn broer. Hij begon te braken en zag er niet goed uit. Met zijn laatste adem fluisterde hij zijn broer toe da de zakenmannen hem hadden vergiftigd. Daarna viel hij dood neer in de armen van zijn broer.

Met zijn laatste adem fluisterde hij zijn broer toe dat de zakenmannen hem hadden vergiftigdVolgens Meyers broer zouden onze twee landgenoten nadien geen emoties hebben getoond. Ze zouden hem niet eens gecondoleerd hebben. Of er veel van dit verhaal waar is, weten we niet. Noch Vandemoortele, noch Vancraeyenest hebben zich ooit geuit over deze gebeurtenis. Het lijkt wel een scenario uit één of andere thriller te zijn. Tot op de dag van vandaag zijn de twee Belgen gerespecteerde zakenmannen, uitvinders van de Xentix energiebank die zich voornamelijk focust op mentale recuperatie en prestatie gekoppeld aan een verbeterde nachtrust. Zij zouden zich nooit moeten verantwoorden hebben voor hun rol in dit verhaal.

Voor velen was Stanley Meyer een fantast, dromer, bedrieger of was hij zelfs geestesziek. Zover gaan we zeker niet. Meyer had wel degelijk een uitvinding op basis van waterstofverbruik. En net als bij Tom Ogle, zullen de grote fabrieken ook hier niet blij mee geweest zijn. Ook hier geldt: als je niet meedraait in het megalomane circuit van de topbedrijven, kom je niet aan de bak als uitvinder.