Deel via

Ben jij eerlijk tegen jezelf?

August 2016
Durf jij rechtuit te zeggen of te vragen wat je werkelijk wilt? Weet je het eigenlijk zelf wel? Of verwacht je maar dat anderen dat wel weten? Misschien krijg je dan wel vaak het deksel op de neus ... Waarom is dat zo’n belangrijke vraag? Het legt je echte motivaties bloot en kan je de feedback geven die je zoekt over de reacties die je terugkrijgt van anderen. Healing coach Isabelle Lambrecht stipt het belang van die eerlijkheid aan met een voorbeeld.

'Hoe gaat het met je?'

Voorbeeld: Laatst kreeg ik een telefoontje van een familielid. Ze vroeg hoe het met me ging, maar ik voelde aan dat ze meer op zoek was naar een luisterend oor en aandacht. Ze had eindelijk de stap gezet om haar vriend te verlaten, maar vond het nu nodig om lucht te geven aan heel wat kritiek lastens die vriend. Klassiek startte ze het gesprek met een afleidingsmanoeuvre, namelijk de vraag hoe het met me gaat. Ze weet dat ik altijd goed zeg, want ik heb niemand anders nodig om me goed te voelen. En als ik me slecht voel dan wil ik liever met rust gelaten worden. Dat maakt het voor haar heel gemakkelijk, want ze krijgt direct wat ze wil: enkel aandacht voor zichzelf. Omdat we welopgevoede wezens zijn en ons automatisch reactiepatroon op dat moment gevoed wordt door beleefdheid of medelijden, informeren we hoogst waarschijnlijk ook hoe de ander zich voelt.  

Welke patronen of motivaties spelen hier?

Het is duidelijk dat zij enkel aandacht, erkenning en bevestiging wil. Wanneer ik haar daarop wees, ontkende ze dat en zei ze werkelijk interesse te hebben in me. Ik dacht: ‘Wacht, dat gaan we eventjes testen.’ Een paar dagen later, weer een telefoontje met de klassieke openingsvraag en mijn klassiek antwoord ‘goed’. Maar ik stelde de wedervraag niet. Het bleef ongemakkelijk stil aan de andere kant van de lijn, ze schraapte haar keel om dan schaapachtig te zeggen: ‘Oké, dan ga ik maar weer eens.’ De volgende dagen voelde ik duidelijk dat ze op de tenen getrapt was, want ze was zelfs niet komen opdagen op een afspraak die we gemaakt hadden. Test geslaagd, zou ik zeggen.

Zolang ze niet eerlijk is tegen zichzelf over haar motivaties en echte noden die haar drijven, zal ze in elk mogelijke relatie met haar neus tegen de muur lopen. Door niet eerlijk te zijn met zichzelf volgt ze ook haar gevoel niet waardoor ze dan weer de ‘foute’ keuzes maakt. Ze is er eentje die denkt dat als ze ‘geeft’, ze dingen zal terugkrijgen, en wat ze doet, eist of verwacht ze terug. En owee als je het niet doet, dan ben je een lomperd.

De essentie van je handelen krijg je altijd terug; een onbegrijpelijk mechanisme voor velen

Wat ze niet snapt is dat het de essentie is van je handelen dat je altijd terugkrijgt. Als je geeft om te krijgen is je essentie ‘ik-voel-me-gekwetst’ of ‘ik-heb-een-gebrek’ en dat zal het dan ook zijn dat je terugkrijgt. Dit mechanisme is voor velen zo onbegrijpelijk. Ze verschuilen zich achter de waan dat ze de ander helpen of een plezier doen en krijgen zogenaamd stank voor dank terug.

Vaak last van het stank-voor-dankthema?

Wanneer jij je regelmatig afgewezen en niet erkent voelt en het idee hebt dat je onterecht stank voor dank terugkrijgt, sta er dan eens bij stil of het je lukt om heel eerlijk naar jezelf te kijken. Zoek naar de essentie van je handelen, naar wat je eigenlijk verwacht van de ander, maar niet rechtstreeks durft te vragen of te verwoorden.

Als je ontdekt hebt wat je verwacht van de ander, kan je kijken naar het waarom of hoe van je vraag. Zo is het mogelijk dat je een diepe innerlijke kwetsing uit je kinderjaren ontdekt die je nu in de greep houdt van een kinderachtig overlevingspatroon.

Als je op deze wijze bewust in het leven staat, kan jij keuzes maken vanuit de kracht van je volwassen zelf, in plaats van vanuit de onmacht van je toenmalig kindzijn. Durf echt volwassen te zijn door eerlijk uit te komen voor je wensen en noden, zonder angst om je afgewezen te voelen. Dat zal je een eenvoudiger en harmonieuzer leven opleveren zonder kunstige manipulaties die toch altijd fout uitdraaien.

Trap echter niet in de valkuil van oordelen. Velen denken dat als ze zeggen: ‘Je luistert nooit naar mij’ of ‘Je maakt nooit tijd voor me’, ze de volwassen handelswijze toepassen. Lekker niet, je gaat volledig op in je kleine gekwetste ikje. Het zou anders zijn als je krachtig en volwassen kon communiceren: ‘Hé, ik zou me gelukkiger of beter voelen als ik het idee had dat je luistert naar me / tijd maakt voor me.

Maar niet getreurd, oefening baart kunst. Ik zou zeggen, aan de slag met het leren eerlijk zijn tegen jezelf.


Was dit artikel nuttig voor jou? Vertel het ons in de reacties.


 

Auteur: Isabelle Lambrecht

2 reacties

Tja, zo gaat het meestal, iemand die vraagt hoe het met je gaat, is idd 'n openingsvraag om over zichzelve te praten. Ik heb zulk buurvrouw, het plezier om te praten. Over haar eigen, hetgeen ze meegemaakt heeft, en nog........100 x hetzelfde geleuter, vermoeiend, en...het ergste, je geraakt er niet vanaf. Bang dat ik haar tegenkom, dan ben ik weg om naar 'n uur gezaag te moeten luisteren. Zij heeft tijd ,3x per week hulp, ik moet alles zelf doen, dus......niet steeds bereid om 'n luisterend oor te bieden......lastig !!!! :(((
23/08/16 23:12 REAGEER
Ottobelg
Nog teveel psychiaters en psychologen tekort voor al die aandachttrekkers. Mensen die niet weten hoe te leven of niet weten wat te doen en dan maar een andere zijn tijd gaan stelen, pure tijdverspilling, dat noem ik schaamteloos. Mij moeten ze niet komen "bezoeken" want het is maar voor eigen profijt, blijven dan tot het tijd is voor een maaltijd en langer, soms 12 uur aan een stuk. Zeggen wel doe gerust verder maar laten je geen minuut met rust, willen dat je constant naar hen kijkt. Dat ze eens komen checken hoe het met mij gaat, kopje koffie en vertrek aub, zodat ik kan verder doen met mijn leven. Ik val ook niemand lastig en raar, mij nodigt niemand uit, moet altijd bij mij zijn of van mij komen.
Ik heb geen aandacht nodig, verveel mij nooit en zit elke dag vanaf het ontwaken boordevol plannen die men dan nog komt onderbreken. Ik ben mijn eigen beste vriend, nooit eenzaam, altijd klaar om te helpen zonder er iets voor terug te verlangen, geef graag wat iemand "nodig" heeft maar krijg zelf niet graag, is toch altijd wat een ander dan zelf graag ziet en om jaren in de schuif te leggen, wat ik wil of nodig heb koop ik mijzelf wel.
Ben zeer sociaal maar heel graag alleen, met mezelf, mijn leven en niet meer het leven van anderen of hoe ze zouden willen dat ik leef. Ben altijd geleefd geweest, zo erg dat ik als bezit beschouwd werd, en ja, stank voor dank, wat mijn opinie of wensen waren werd nooit gevraagd, dus nu moet men het niet meer vragen, want het is ikzelf die gelukkig moet zijn en dat lukt mij aardig, ik sta op mijn strepen en laat zien dat ik een leven heb. Mens durf te leven en veeg voor je eigen deur.
26/08/16 06:52 REAGEER

Login Registreer

Isabelle Lambrecht

Bewustzijnscoach
Bewustzijnscoach
Isabelle Lambrecht is healer en bewustzijnscoach. Als hooggevoelige had zij meer dan 25 jaar last van fibromyalgie en CVS en een leven dat vierkant draaide. Haar ervaringen gebruikt ze nu om anderen te helpen. Haar specialiteit is het wegnemen van je emotionele en fysieke pijnen via healing op afstand en het coachen in alle levensdomeinen. www.zichtbaar.be.

Meer artikels van Isabelle Lambrecht

Recente Artikels

Gerelateerde Artikels