Ik zie, ik zie wat jij niet ziet

De waarheid is de realiteit die de mensen niet onder ogen willen zien. Ja, maar, zou je kunnen denken, wat ik zie is toch wat ik zie? Nee hoor, je ogen zijn zeer selectief. Je oog registreert in kleine brokjes wat het ziet en je brein vult dat dan verder aan met wat het weet uit zijn eigen bestaande databank. Je hersenen hebben een scanfunctie en vergelijken wat je ziet met de al bestaande en gekende data.

De dingen uit je omgeving krijgen vorm vanuit je focus of bestaande visie daarop. Die visie bepaalt hoe jij omgaat met iets, hoe jij iets interpreteert of waar jij interesse in hebt. Dat zorgt ervoor dat je blind bent voor de rest, en meer nog, je bent blind voor die blindheid. Van een blinde vlek gesproken.

Leugentjes om bestwil

Geef toe, die leugentjes om bestwil, ze zijn toch zo verleidelijk. Maar op de duur raak je erin verstrikt en moet je er een heleboel moeite voor doen om te zorgen dat de waarheid niet aan het licht komt. Het wordt steeds duidelijker waarom je de waarheid uit de weg wil gaan en uit de wind probeert te blijven. Jammer, want niks is zo verfrissend als een stevige wind die de duffe, muffe lucht opfrist. En het kan er soms heel muf aan toegaan in je geest: Ik ben niet goed genoeg, niemand ziet me graag, ik doe er niet toe, ze luisteren toch niet naar me, wat ik ook zeg ... Het gaat van muf naar muffer naar het mufst; ik krijg al zin om er een frisse wind door te laten waaien!

De waarheid kwetst het ego maar voedt het hart

Ik vind het spreekwoord dus onvolledig en daarom pas ik het liever aan naar dat wat hierboven staat. En zo is het: de waarheid kwetst ons ego, dat helaas bij de meeste mensen de drijvende motor is van het dagdagelijkse leven. Voor wie leeft vanuit het hart, is de realiteit iets dat van harte omarmd wordt. Je armen zijn namelijk de verlengstukken van je hart, wist je dat? 

Hoe sta jij in het leven?

Hoe weet je nu of je vanuit je ego of vanuit je hart in het leven staat? Dat is heel eenvoudig: het ego vecht of vlucht, het hart koestert en verbindt. Angst versus liefde.

Maak jij je steeds zorgen over het verleden en de toekomst = ego. Leef jij in het nu = hart.

Ben je overal bang voor en heb je veel doodsangst = ego. Sta jij open voor nieuwe ervaringen en kan jij gemakkelijk de dingen accepteren (dat wil niet zeggen dat je over je heen laat lopen!)= hart.

Acceptatie is een moeilijke opgave voor de meeste mensen. Acceptatie is synoniem voor overgave en meestromen met wat zich op je pad aandient. In plaats van in verdedigingsmodus te gaan en te foeteren waarom dit je nu weer overkomt of wat je nu weer fout deed, accepteer je de situatie. Dat wil zeggen dat je je volledig bewust bent van wat er gebeurt of gebeurd is en dat je er zonder oordeel naar kijkt. Daarna bepaal je wat je er het beste mee kan doen. Het is net als een blokkendoos. Als je die opendoet, foeter je toch ook niet dat er blokken in zitten? Nee, je bekijkt eerst de blokken, dan de tekening en dan bedenk je hoe je het makkelijkst je blokken in elkaar kan knutselen. Zo is het ook in het leven.

Je bent op zoek naar geluk, maar niks schijnt te lukken? Maar weet je wel wat je wilt laten lukken of ben jij maar lukraak bezig? Waarschijnlijk weet je het nog niet goed. Onthoud dan dat je het nooit zal vinden in je hoofd, want geluk leeft enkel in je hart. Als iets je lukt, dan voel je je hart opspringen van vreugde. Zoek vreugde en je krijgt vanzelf geluk.

Ik wens je veel geluk toe!