Soms voel ik me alleen op een eiland
ik zie mensen op andere eilanden en werelddelen
ik roep hen toe
maar de wind neemt mijn stem mee
en ze kijken niet op

soms stappen ze in hun bootjes
en komen ze naar mijn eiland
dan spring ik van vreugde op
maar ze komen alleen iets halen
wat ze nodig hebben
en gaan dan weer weg

ik heb vele mooie schelpen om me heen verzameld
en wil ze delen
maar niemand kijkt ernaar

ik zak moedeloos neer in het zand
plots voel ik twee armen om me heen
en een lieve stem die zegt:
"wat heb jij mooie schelpen verzameld,
wacht nog even tot iemand je aanraakt
dan zullen ze schitteren in de zon
en weerkaatsen in duizenden kleuren

en deze kleuren zullen zich verspreiden
en meegaan in de wind
ze zullen duizenden harten beroeren
en geluk zal overal zijn
en ook in jou"

Dit gedicht werd ingezonden door Hilda (2013).

Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!