Het aangeleerde idee van gebrek

Als kind krijg je heel snel het idee dat deze wereld een gebrekkige plaats is, waar je moet knokken om je hoofd boven water te houden. Voeding, aandacht, liefde, geld, geluk, onderdak zijn allemaal zaken die je niet zomaar krijgt. Ik kreeg letterlijk de volgende boodschap mee van mijn vader: ‘De dingen komen niet zomaar uit de lucht vallen hoor, je moet bij alles het onderste uit de kan halen’. Als kind vond ik het griezelig hoe de volwassenen over lijken leken te gaan.

Een andere ‘wijsheid’ die ik al snel leerde, was: ‘De ene zijn dood, is de ander zijn brood, amen’. Niet verwonderlijk dan dat je denkt dat we in een harde wereld leven, die geregeerd wordt door gebrek. En dat gebrek lijkt wel erg stevig gebeiteld in het collectief denkbeeld. De ene mens zal hierop reageren door te vechten voor zijn brok, de andere door zichzelf ‘te verkopen' (in de vorm van wegcijferen) om zich te verzekeren van zijn brok. In beide gevallen ligt de focus op zoveel mogelijk proberen te halen UIT iets of iemand. Je kent het wel, de laatste druppel uit de citroen persen.

Eerst geven en krijgen of gewoon pakken en houden?

Een bepaalde natuurlijke wet is heel duidelijk over de wisselwerking in het leven. Die stelt namelijk: ‘wat je geeft, krijg je x4 (cijfer van materie) terug’. Wat je doet of geeft, krijg je altijd versterkt terug.

Als je vanuit dit standpunt logisch verder redeneert, kan je gerust zeggen dat de mens ‘gevaarlijk’ bezig is met zijn focus op gebrek. Als je je richt op het maximum uit iets halen, dan zal het leven je dat x 4 terugbetalen, of anders gezegd, het zal je het vuur aan de schenen leggen. Als jij pakt of eruit haalt, zal het antwoord van het leven zijn dat het iets van je zal terug ‘roven’. Als je enkel neemt, pleeg je roofbouw.  De landbouwer weet het al lang: als hij jaar na jaar hetzelfde op dezelfde akker plant, dan zal hij eindigen met een schrale oogst. Hij begrijpt dat hij zijn akker iets moet teruggeven.

De kern van leven/groei/interactie is als een zaadje. Wie een zaadje plant, kan een boom krijgen, wie de grond uitput, zal niks krijgen. Daarom is het belangrijk je te focussen op wat je aan het leven kan geven, in plaats van wat je eruit kan halen!

Gebrek loslaten en je richten op volmaaktheid

De snelste manier om te leren geven, is om het idee van gebrek los te laten door de natuurlijke rijkdom en overvloed weer te zien en te begrijpen.  Er is niks dat op zichzelf staat, alles is begeesterd door hetzelfde intelligent levensbewustzijn. Biljoenen grassprieten, miljarden mensen, granen, bomen, planten, dieren. Alles is overvloedig aanwezig en toch leeft het idee van gebrek onder de mensen. Als je focust op overvloed, zal je merken dat dit zich zal manifesteren in je leven. Dit principe heb ik al heel duidelijk zien uitwerken in mijn eigen leven en het leven van mijn klanten. Het is je ongeloof dat de grenzen trekt in je leven en je geloof dat de grenzen oplost. Alles is in essentie neutraal en volmaakt, want alles is ontstaan uit dezelfde volmaakte bron. Enkel jouw kijk bepaalt of het volmaakt is of onvolmaakt. Maar weet dat de volmaakte toestand de enige constante is en dat die altijd aanwezig is, maar nu gesluierd wordt door onwetendheid en ongeloof.

Tijd om je licht weer te activeren en te delen met de wereld

Jij, mens, bent in essentie een energetische wezen. Je stuurt energie de wereld in via je gedachten en ontvangt input terug uit de ether. Toeval is onbestaande, dingen gebeuren omdat je ze aangetrokken hebt. Je fysieke lichaam wordt gestuurd door een intelligent bewustzijn of het godsdeeltje, zoals recent wetenschappelijk ontdekt werd. Deze kern bestaat uit puur licht en licht is drager van informatie. Het lichaam bestaat uit 80% water, de fysieke tegenhanger van licht. Licht en water zorgen ervoor dat de informatie tot in het kleinste deeltje doorgeseind wordt. Zware gedachten dempen het licht, gedachten van vreugde versterken het licht.

Zolang jij je onbewust bent van je licht, dit licht blijft dimmen door ongeloof, gebrek aan vertrouwen, gebrek aan eigenliefde, zoek jij verlichting in de vorm van voldoening en erkenning van de buitenwereld. Door liefdeloze gedachten pleeg je roofbouw, verziek je je leven en word je fysiek ook ziek. De focus ligt dan op gebrek. Vanuit dit idee van gebrek leef jij een leven op zoek naar iets dat je pijn kan verlichten. Elke relatie of elk ding bekijk jij dan vanuit het opzicht ‘wat kan ik eruit halen’. Wanneer je leeft vanuit je hart, zal het overstromen van vreugde en dankbaarheid en zal je die overvloed willen delen. Elke handeling zal dan gedragen zijn door ‘wat kan ik betekenen voor of geven aan’. Het is het leven vanuit angst en vanuit gesloten harten dat zorgt voor de  momenteel duidelijke verzieking en roofbouw op elk niveau, emotioneel, fysiek en in de natuur.

We zijn in een tijdperk gekomen waarin de opgebouwde energie van eeuwen geleden op een keerpunt gekomen is. Het is nu eenmaal bekend als natuurwet dat elke opgebouwde energie een bepaalde rekbaarheid heeft en vanaf een bepaald punt terugkeert naar haar bron, verrijkt met de opgebouwde energie tijdens haar reis. Wanneer een kracht liefdeloos opgebouwd en gebruikt werd, zal ze terugkeren naar haar bron en haar bron vernietigen. Werd de kracht verrijkt met liefde, zal ze haar bron versterken.

Veranderingen breng je altijd in het nu aan

Het verleden kan je niet meer veranderen en de toekomst is nog onbestaande, dus in het nu liggen al je kansen en mogelijkheden. Wacht nooit op het goeie moment om je leven anders te bekijken en anders in te richten. Begin er nu mee, nu is altijd het juiste en enige moment. Wees ook bereid om bij te sturen naargelang je weer nieuwe dingen ontdekt. 

Sinds een aantal jaren is de rit terug naar de bron ingezet. Zijn we op weg naar totale vernietiging of worden genoeg mensen wakker om aan te sluiten op het licht in zichzelf. Weet dat er in verhouding maar een kleine vlam nodig is om het duister te verdrijven. Licht is een geest zonder angst. Angst ban je uit door het mechanisme te begrijpen. De angst wordt collectief gevoed door de éénzijdige negatieve nieuwsberichtgeving en andere economische propaganda. Die kluisteren je in een vorm van zelfhypnose. 

Geniet en wees dankbaar voor het wonder dat het leven in wezen is. Helaas kunnen de meeste mensen niet meer verwonderd zijn, omdat hun gedachten gevuld zijn met angst en gebrek. De overvloed en schoonheid van het leven gaat aan hen voorbij. Velen kijken maar zien niks, velen horen maar luisteren niet. Gebrek en pakken wat je kan, voert nu nog de boventoon, maar het kan ook anders.