Diepe woorden “Reikhalzen naar het gedroomde land”, inderdaad gedroomd land voor vele emigranten, voor de meesten wordt het een droom bevroren tot nachtmerrie.
Mooi gedicht alhoewel de inhoud ervan zo pijnlijk is.

Mooie, actuele tekst, Viviane. Ook mijn grootvader emigreerde destijds vanuit Zuienkerke met zijn twee broers naar de US met hoop op een beter leven. Hij zou er uiteindelijk 12 jaar blijven en had het vaak over de moeilijke eerste jaren. Bij hem bleef het niet bij een bevroren droom. Samen met de broers zwoegden ze op een ranch in het kader van het impressionante landschap van Montana... koude winters met pakken sneeuw en wijze Indianen in de buurt die in harmonie leefden met de natuur. Hij keerde uiteindelijk terug met in zijn bagage heel veel wijsheid uit een andere cultuur, die nog steeds blijft nazinderen in onze familie.