Verwarm mijn hart,
knuffel mij tot ik bijna ga stikken,
laat je lied weerklinken
als een echo in mijn ziel.

Ik heb de stille passie,
de ingetogen bewondering,
de liefde in veelvoud,
als waarheid in openbaring.

Het lijkt mij alsof
ik bergen heb beklommen
en dalen heb getrotseerd,
om een heiligdom te vinden.

Alsof ik een lucht zag zonder hemel,
alsof ik de aarde zag zonder hel.
Ik heb de sterkte van mijn onmacht
maar ook de kracht van mijn gevoel.

Dit gedicht werd ingezonden door Paul.

Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!