Mijn leven is een piano
in een contrast van zwart en wit.

Toets mij zonder akkoorden te maken,
en laat mij zinderen door heel mijn lijf.

Ik zal noten vangen
en je solsleutel zoeken
in mijn partituur van vergeeld papier.

Als ik je snaren mag bespelen,
zal mijn lied uitsterven
als jouw muziek opeens weerklinkt.

Mocht ik voor mijn luie lento kiezen
als jij gezwind allegro danst
zijn we staccato tegendraads.

Maar als we de liefde bezingen
gaan we samen door het leven
piano piano …..

Dit gedicht werd ingezonden door Paul.

Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!