Controle loslaten

De kers op de taart bij een healing is het besef hoe je mijn inzichten over het reilen en het zeilen van de wereld en het leven kan omzetten naar je eigen leven. In grote lijnen komt dat neer op leren de controle los te laten, en dat is net één van de moeilijkste dingen om als mens te doen. Het is belangrijk om te onthouden dat jij al van bij je geboorte ‘iets’ bent. Je bent al ingevuld met een uniek potentieel. Technisch gezien leer je niks nieuws, je leert enkel om dat wat in jou slapend aanwezig is naar buiten te brengen.

Zolang jij denkt aan jezelf te moeten werken, ben je als het ware jezelf aan het verbouwen. Je maakt je eerst een heel pak kleiner, zet op die plek een stukje aan, verandert daar iets, sluit hier iets, neemt daar iets weg ... Zo zijn de meeste mensen hun hele leven bezig met hard aan zichzelf te werken of te timmeren om voor hun ouders en de maatschappij aanvaardbaar te zijn. Op die manier verziek je enkel je leven en je lichaam.

Hard werken of vanuit je hart leven

Probeer vanaf nu meer vanuit je hart te leven in plaats van hard aan jezelf te werken. Als iemand zegt: ‘Ik moet nog hard aan mezelf werken’, dan weet ik dat die persoon vastloopt op een beeld van zichzelf en nog geen contact heeft met zijn authentieke essentie. Je kan jezelf enkel ontmoeten in je hart door te voelen, nooit in je hoofd. In je hoofd leeft enkel een bedenksel, wat je voelt via je lichaam is de realiteit. Als ik tijdens een sessie vraag: ‘Wat voel je nu?’, dan wordt er in 75% van de gevallen er eerst wat ongemakkelijk op de stoel gewiebeld voordat het schuchtere ‘Ik denk dat ik ... voel’ eruit komt.

Denken en voelen zijn tegenpolen. Wie voelt, die weet. Als ik je een klap verkoop, dan zal je toch ook niet zeggen: ‘Ik denk dat ik pijn heb.’ Nee, dan weet je het, want je voelt het. Te veel mensen leven afgesloten van hun gevoel en dan is je leven als een stuurloos schip, speelbal van de golven des levens.

Als ik je een klap verkoop, dan zal je toch ook niet zeggen: ‘Ik denk dat ik pijn heb.'

Als je leeft vanuit je hart, leef je spontaan en vanuit je essentie, dat wat al in jou aanwezig is. Door op die manier te leven, maak je het jezelf gemakkelijk. Je handelt vanuit een innerlijk weten, wars van elke mogelijk twijfel. Hier komt nooit hard werken aan te pas, maar enkel een aansluiten op en creatief zijn met wat al aanwezig is. Als je wel hard aan jezelf werkt, wil dat zeggen dat jij je gevoel wegdrukt. Je hebt geen hart voor jezelf. Je staat niet open voor je eigenheid, je hebt geen liefde voor jezelf. Als dat wel het geval zou zijn, zou jij jezelf accepteren, genieten van je gaven en talenten, ruimte maken voor jezelf. Je zou zowel kunnen geven als ontvangen, zonder oordeel noch verwachtingen.

Neem eventjes de tijd om stil te staan bij je eigen leven en stel jezelf de vraag: ‘Heb ik een hart voor mezelf?’

Bestaat je leven hoofdzakelijk uit ‘moeten’, plichten, deadlines, ongemak, ongenoegen, irritaties, woede, onmacht, afhankelijkheid, beklemming, afwijzing, gevechten ... Dan heb jij weinig hart voor jezelf. Hard werken aan jezelf of een hart hebben voor jezelf, aan jou de keus.