Balans,
Gedachten fladderen alle kanten op,
Sommigen zijn als mooie vlinders:
dromerig en kleurrijk, vol met leven, zoveel te beleven.
Anderen zijn precies zwarte vleermuizen:
Zo donker als de nacht, somber, met weinig kracht. 
Gevoelens die gaan op en neer,
Woeste, hevige emoties die tekeer gaan als een orkaan,
Dan weer windstil, op dezelfde golflengte, kan je doorgaan.
Handelingen,
Soms heel bewust voor gekozen
Dan weer eens impulsief beslist, zonder blikken of blozen.
Het hart,
Houdt ons in leven,
Maar het kan ook zoveel liefde voelen of geven.
Dan weer eens zo koud als een steen
En krimpt het helemaal van verwondering ineen.
Een lach rond de mond,
Kan een mens vanbinnen verwarmen,
Maar een kille lach kan ook het negatieve omarmen.
Armen die uitsteken:
Om je vriendelijk te ontvangen en binnen te vragen,
Ook kunnen ze je zo ver mogelijk wegjagen.
Voetstappen van een persoon,
Die laten soms sporen na, ze zijn onuitwisbaar.
Soms blijven ze in ons hart, soms is het genoeg en zijn we ermee klaar.
Een strijd van wit/zwart,
Zo is het leven:
Eens kan het zo mooi zijn dat het gewoon alle verbeelding tart,
Dan weer momenten vol leed en smart.
De weegschaal,
Hopelijk wat in balans,
Grijp elke dag, een nieuw moment, een nieuwe kans!