Eerste verklaringen

Meteen na de eerste verhalen over graancirkels, gingen wetenschappers op zoek naar mogelijke verklaringen. En die waren erg uiteenlopend: van mensen op stelten die haarfijn elke halm hadden neergemaaid tot buitengewone wervelwinden die de kop opstaken en een prachtig figuur achterlieten in het graan. Niemand wist welke verklaring het dichtst de waarheid benaderde, al leek men meer en meer uit te gaan van grappenmakers. Daar kwam verandering in toen er steeds meer meldingen kwamen van vreemde schotels die boven de graanvelden zweefden. In diezelfde graanvelden zou de dag later een vreemde tekening zichtbaar zijn.

Op de plek waar een vreemde schotel boven een veld had gezweefd, zou de volgende dag een graancirkel ontstaan.Dat riep de interesse op van ufologen. Zij begonnen zich meer te verdiepen in het mysterie van de graancirkels en riepen mensen op om eender welk vreemd voorval voorafgaand aan een graancirkel te melden. Zo beweerde een vrouw op een avond vlakbij een graanveld te wandelen toen ze plots een vreemd voorwerp boven het veld zag zweven. Ze vertelde dat het voorwerp een lange tijd vlak boven de halmen bleef zweven totdat het opeens pijlsnel wegvloog. Ze had thuis snel een tekening gemaakt van het voorwerp en toonde die aan de ufologen. Volgens hen was er nu geen ontkomen meer aan: graancirkels zijn het gevolg van buitenaards bezoek.

Steeds meer mensen begonnen naar buiten te komen met verhalen over ufo’s die ze hadden gezien. Eén iemand had zelfs van zeer dichtbij zo’n ufo gezien, althans dat beweerde die persoon toch. Hij of zij was erin geslaagd er een heel erg gedetailleerde tekening van te maken, misschien zelfs té gedetailleerd. Sceptici vroegen zich al snel af hoe die persoon zo dicht bij de ufo is geraakt zonder dat die ervandoor schoot. De tekening wordt door hen dan ook als verzinsel afgedaan, al blijft de anonieme persoon tot op vandaag beweren dat zijn verhaal echt gebeurd is. (Foto: The National Archives UK, via Wikimedia Commons)

Ommekeer

Het keerpunt kwam er begin jaren 2000, toen twee Britten zich kenbaar maakten als de makers van tientallen graancirkels. De twee hadden zelfs een video gemaakt waarin ze lieten zien hoe ze te werk gingen. Sindsdien was het publiek zeker: graancirkels zijn het resultaat van kwajongens, grappenmakers die in hun vrije tijd andermans eigendom vernielen. In vele streken kwam er een verbod op graancirkels maken. Wie betrapt werd, riskeerde een fikse boete of zelfs een gevangenisstraf.

Toch betwijfelden experts of alle graancirkels wel door grappenmakers gemaakt waren. De eenvoudigste misschien wel, maar sommige waren gewoon te complex om zomaar door kwajongens gemaakt te worden. Daarvoor moest je erg getalenteerd zijn, en lang niet elke ‘maker’ was dat. De experts deden nog een aantal tests en kwamen tot de conclusie dat er magnetische velden in de graancirkels aanwezig waren. Dat kan verklaren waarom bezoekers soms fysieke klachten ervaren zoals duizeligheid wanneer ze in een graancirkel staan. Hoe kan een eenvoudig grapje zorgen voor magnetische velden?

Nog meer tegenwind

Er volgden nog meer tegenstrijdige reacties van mensen die het verhaal van de grappenmakers en studenten in twijfel trokken. Volgens sommigen duidden de tekeningen en figuren op oeroude heilige plaatsen. Vandaar dat er veel graancirkels op bepaalde lijnen te vinden zijn die op vroegere kaarten als heilig of magisch aangeduid stonden. Zo zouden er ooit ook oude tempels hebben gestaan precies op een plek waar er eind de 20^ste eeuw een graancirkel ontstaan was. Wisten grappenmakers dat ook allemaal, vragen deze mensen zich af?

Sommige graancirkels waren gewoon té complex om door kwajongens gemaakt te zijn.Anderen spreken dan weer een heel andere en misschien wel erg controversiële theorie uit. Zij beweren dat de graancirkels niet door iemand, maar door iets zijn gemaakt. En wat dat iets is? Heel simpel: de Aarde zelf. Onze wereldbol is een groot levend organisme dat zich net als wij goed of slecht kan voelen, maar dat ook bepaalde onheilen kan aanvoelen zoals weersveranderingen of het slechter wordende klimaat. Omdat de Aarde niet tot ons kan spreken met woorden, uit ze zich met fenomenen als graancirkels. Heel erg vatbaar voor discussie, maar wie weet zit er toch meer waarheid in dan we in eerste instantie durven denken …

Verder terug in de tijd

Laat ons zeggen dat we meegaan met de eerste groep: graancirkels zijn het werk van grappenmakers. Kan zijn, toch zeker een deel ervan is gemaakt door studenten meetkunde of jongeren op zoek naar iets avontuurlijks. Maar de mensen die geloven dat ze allemaal het werk zijn van deze grapjassen, moeten maar eens een kijkje terug in de tijd nemen. Graancirkels haalden de kranten al in de 17^de eeuw. In één Britse krant staat een uitvoerig verslag van hoe een onmogelijke figuur in een graanveld terecht is gekomen. Mensen uit die tijd hadden niet echt de neiging om dergelijke grapjes uit te halen. Het was namelijk een periode waarin je voor de kleinste afwijking al werd veroordeeld tot hekserij en op de brandstapel kon belanden. Niet echt de tijd dus om zulke figuren in graanvelden te gaan maken.

Mensen legden de schuld toen bij hogere machten. Ze werden aanzien als het werk van de duivel. In één krant spreekt men zelfs van de Mowing Devil, ofwel de Maaiduivel. Een tekening die toen werd gemaakt, is nu nog steeds voorhanden. Het lijkt vergezocht, maar dat kan je ook van ufo’s zeggen natuurlijk. Maar kan het zijn dat er destijds al vreemde (buitenaardse) krachten aan het werk waren op onze planeet? En was dat toen al een sein dat er iets op til is in de al dan niet nabije toekomst? We hebben er vooralsnog geen idee van. Tot we hier meer over weten, kunnen we het best onze ogen de kost geven, want graancirkels zijn absolute meesterwerken.

Foto header: sirk_nala (CC BY 3.0, via Wikimedia Commons)