Bij een afscheid vloeien tranen,
bij een weerzien, … evenzeer.
Maar dan heb je eerder vlinders in je buik,
een schoot vol dolle knuffelbeertjes,
en opgespaarde kussen
die onherroepelijk versmachten.
En meer armen dan een Shiva-godin
om eindeloos te kunnen strelen,
tot je bijna onhoorbaar prevelt:
'Wat heb ik je gemist!'
Dit gedicht werd ingezonden door Paul.
Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!
9 reacties
Sorry voor mijn eigen schrijffout.
paul
OMI
Paul
Paul
OMI
Krachtige gedachten zijn immers grenzeloos. Liefde is eindeloos. Of niet soms?
paul
of het nu bij afscheid is of bij weerzien,... de lichaamstaal liegt nooit. Al de rest is ronduit waardeloos.....
paul
Da's toch fijn zo'n gevoel van wegdromen hebben, wegdromen naar tijden van weleer.....
Ben jij ook een romanticus Paul ? Ik heb zo'n bleekblauw vermoeden van wel. Ik baseer me op je gedichten....'k kan er flink naast zitten natuurlijk, gedichten zeggen niet àlles van een mens. Misschien wel veel, maar zeker niet àlles. Allez, dat is mijn gedacht hé, iemand anders kan er helemaal anders over denken.... grtjs.
OMI