Helppies en helppers

Delen en collectief consumeren is populairder dan ooit. Misschien kocht je al eens elektriciteit aan via een groepsaankoop, of maakte je gebruik van ‘deelfietsen’ tijdens een citytrip. Ook BlaBlaCar, de carpooling app, is een succesvol voorbeeld uit de deeleconomie. Helaas zijn er ook de Ubers, Deliveroos en Airbnb’s van deze wereld, die de sharing economy een slechte naam bezorgen. In hun zoektocht naar financiële rendabiliteit zoeken ze de grenzen van de wetgeving op, of overschrijden die zelfs.

Maar er bestaat nóg een vorm van deeleconomie: de sociale deeleconomie. Die gaat uit van een heel ander principe: als we ons allemaal een beetje voor elkaar inzetten, dan kan dat een heel positief effect hebben op de samenleving. Helpper is daarvan een letterlijk voorbeeld: een digitale ontmoetingsplaats voor mensen die niet-medische ondersteuning nodig hebben (helppies) en voor buurtbewoners die hen willen helpen (helppers). Het grote voordeel is de flexibiliteit: je bepaalt zelf wie er komt helpen en voor welke taken je ondersteuning nodig hebt.

Als we ons allemaal een beetje voor elkaar inzetten, kan dat een heel positief effect hebben op de samenleving.François Gerard, oprichter van Helpper, wil tonen dat het anders kan, op een empathische en ethische manier, als een perfecte aanvulling op de klassieke zorg. Vanuit die gedachte ontstond Helpper dan ook. François’ vader leed aan de spierziekte ALS. Op medisch vlak stond er een legertje verplegers voor hem klaar, en de dagelijkse taken, zoals boodschappen doen of kleine klusjes in huis, werden verdeeld onder de kinderen en andere familieleden. Iedereen sprong bij, tussen werk en gezinsleven in, maar toch bleken er nog handen te kort. Daarom kwam een buurtbewoner elke dag even langs om te helpen: de eerste helpper, zeg maar.

Liefdadigheid? Nee, bedankt

Misschien heb je zelf ook al wel eens iemand uit je buurt geholpen. Een oudere, een zieke, iemand die minder mobiel is, of een eenzame. Je hebt dan misschien wel gemerkt dat die persoon enerzijds blij was met je hulp, maar zich anderzijds uitputte in verontschuldigingen en bedankjes. Mensen stellen zich niet graag kwetsbaar op, of zijn te verlegen om hulp te vragen. Ze willen je niet storen, en al helemaal niet om liefdadigheid vragen.

François Gerard ondervindt het dagelijks: ‘Bij Helpper horen we regelmatig van mensen dat ze te lang gewacht hebben met ondersteuning te vragen. En dat is jammer, want net door hulp te vragen, word je zelfredzamer, neem je je leven zélf terug in handen en krijg je terug meer autonomie over je leven. Eens je de stap gezet hebt, merk je dat vanzelf.’

Om de drempel om hulp te vragen te verlagen en geen beroep te moeten doen op liefdadigheid, betaal je bij Helpper 9 euro voor een uur ondersteuning, evenveel als voor een dienstencheque.

Wandelen in het park

François Gerard legt uit: ‘Bij Helpper kan iemand je helpen op de momenten die voor jou passen: bij klusjes in huis, je administratie, boodschappen doen, of je maakt gewoon samen een wandelingetje in het park ... We screenen onze helppers, en voeren met elk van hen een persoonlijk gesprek. Van administratie hoef je je nauwelijks iets aan te trekken: wij nemen via helpper.be de betalingen en belastingaangifte voor onze rekening. En - heel belangrijk - alle helppers en helppies zijn bij ons automatisch verzekerd.’

Alle helppers en helppies zijn automatisch verzekerd.

Mooie verhalen uit de buurt

Mensen die elkaar helpen … dat levert sowieso mooie verhalen op. Zo is er bijvoorbeeld Vera uit Gent. Nu haar kinderen wat groter zijn, gebruikt ze haar vrije tijd om elke week een handje toe te steken bij Viviane. Die laat zich niet ontmoedigen door haar fysieke beperking. Vera kookt voor Viviane, gaat met haar hond Luna wandelen en voert de kippen. Viviane is voor enkele uurtjes per week letterlijk Vera’s handen en voeten, en dat maakt dat Vera een zelfstandig leven kan leiden. Allebei halen ze daar enorm veel voldoening uit.

De Antwerpse helpper Lydie en helppie Hilda zijn ook heel erg op elkaar gesteld. Lydie, net met pensioen, wil haar vrije tijd graag nuttig besteden en tegelijk andere mensen helpen. Via Helpper vond ze Hilda, een dame van 79 die het liefst zo lang mogelijk in haar serviceflat blijft wonen. Samen met Lydie kan Hilda nog zelf naar de winkel. Ze maken ook regelmatig een wandeling waarbij ze gezellig keuvelen over koetjes en kalfjes.

Bijkluswet

Helpper groeit. En snel. In augustus 2017 lanceerde het deeleconomieplatform haar activiteiten in Antwerpen en dertien randgemeenten. In het najaar kwam er al een uitbreiding naar ‘groot’ Gent. En sinds midden september kunnen ook de inwoners van de negentien Brusselse gemeenten elkaar helpen via Helpper. Meer dan 1000 helppers en 475 helppies zijn intussen ingeschreven op het platform.

François Gerard: ‘Heel wat mensen staan klaar om te helpen. Wie ondersteuning nodig heeft, hoeft er dus enkel maar om durven vragen. We roepen daarom iedereen op om mee een oogje in het zeil te houden en waar nodig vrienden of familieleden aan te moedigen de stap naar hulp te zetten.’

Ook de overheid ziet heel wat potentieel in de deeleconomie. Deze zomer keurde de federale overheid een wet goed die het mogelijk maakt om tot 6.130 euro per kalenderjaar onbelast bij te verdienen. De zogenaamde ‘bijkluswet’ kan de sociale deeleconomie een mooi duwtje in de rug geven. En dat is dan weer goed nieuws voor iedereen die een steentje wilt bijdragen aan de wereld.

Meer informatie over Helpper vind je op de website www.helpper.be. 

Dit is een bijdrage van Helpper.