Flexibel wonen

Flexibele woners zijn koppels die ervoor kiezen om elk hun eigen woning te houden. Hoewel ze op veel momenten samen dingen doen, in het huis van de partner verblijven en er zelfs slapen, vinden ze effectief samenwonen in één huis niet nodig.

---

• Baasrode, een deelgemeente van Dendermonde
• weduwnaar en weduwe
• al 18 jaar een koppel
• Anny heeft vier kinderen en tien kleinkinderen
• Louis heeft twee dochters en een kleinzoon

Anny en Louis zijn een koppel, maar wonen op 650 meter van elkaar.

Jullie zijn al achttien jaar een koppel. Waarom zijn jullie nooit gaan samenwonen?

Louis: 'Zowel de man van Anny als mijn echtgenote zijn gestorven in 1998, met veertien dagen verschil. We zaten dus in dezelfde situatie toen we elkaar leerden kennen. Toch zagen we de toekomst anders. Ik wilde graag opnieuw trouwen en gaan samenwonen, maar Anny was er toen nog niet klaar voor. Nadien is het er niet meer van gekomen en dat zal nu ook niet meer gebeuren. We zijn gelukkig zo: ieder heeft zijn eigen leven en toch zijn we niet alleen. Misschien zouden we net meer ruzie maken als we gingen samenwonen. We zijn allebei overtuigd van de vele voordelen van deze situatie.'

Wat zijn die voordelen dan?

• Louis woont in een sociale huurwoning
• Twee slaapkamers
• De woning is zo’n honderd vierkante meter groot.
• Kleine tuin met terras en een garage

Anny: 'We kunnen gewoon doen wat we willen zonder dat we met elkaar rekening moeten houden.  De vele hobby’s en bezigheden, zowel van Louis als van mij, maken ons leven al druk genoeg.'

Louis: 'We hebben geen verplichtingen ten opzichte van elkaar en toch hebben we veel aan elkaars gezelschap. Overdag doen we dingen samen en ’s nachts zijn we op ons gemak. Zo moet ik ’s nachts zelden een snurker in mijn bed verdragen en ook van iemand die naast mij ligt te wroeten, heb ik maar heel af en toe eens last. Je zal het misschien wat raar vinden dat we als koppel maar zelden samen slapen, maar we zijn geen drie maal zeven meer. Seks is bij ons niet zo belangrijk als bij een jonger koppel. Trouwens, als we overdag samenzijn, kan het er evengoed nog wel eens van komen, dan moeten we onze nachtrust er niet eens voor laten.'

Zijn er dan geen nadelen aan flexibel wonen? Je zit toch elke avond alleen in de zetel?

Anny: 'Als we al thuis zijn. We hebben allebei een druk sociaal leven. En als ik al eens thuis ben, wil ik naar televisieprogramma’s kijken die ik graag zie. Ik hou van dans, zang en show, Louis niet. We zouden dan toch alleen maar bekvechten over welk programma we kijken. Ik zie eigenlijk geen nadelen.'

Louis: 'Op dit moment zijn die er voor mij ook niet. Zo lang we gezond blijven, is er geen probleem. Maar ergens is er toch de vrees: wat als één van de twee niet meer voor zichzelf kan zorgen? Wat als er iemand een beroerte krijgt? In het begin zou ik heel goed voor Anny zorgen en zij ook voor mij, daar ben ik van overtuigd. Maar zoiets zou sneller verwateren als je niet samenwoont. En dan? Is er dan nog een relatie? Die zekerheid hebben we nu niet.'

En financieel? Je zou toch heel wat kosten besparen als jullie een woning zouden delen?

Louis: 'We komen nu niets te kort, we kunnen alles doen wat we willen. Samenwonen om de kosten te verlagen, lijkt me een slechte motivatie. Anny heeft haar eigen appartementje en ik huur een sociale woning, dat is perfect zo voor ons.'

Misschien vind je het raar dat we als koppel maar zelden samen slapen, maar we zijn geen drie maal zeven meer.Anny: 'Voor mij voelt het net comfortabel om financieel onafhankelijk te zijn van elkaar. Ik heb mijn eigen huisje en dop mijn eigen boontjes. Onze financiën zijn natuurlijk niet strikt gescheiden, we zijn immers al achttien jaar een koppel. Als we uit eten gaan, betaalt Louis soms eens en de volgende keer trakteer ik dan.'

Louis: 'Anny brengt me elke ochtend een krant mee en ze heeft me nog niet één keer gevraagd om die te betalen. Hoeveel kost een krant vandaag? Begin maar al even te rekenen hoeveel ik haar al gekost heb.'

Anny brengt jou elke ochtend een krant mee. Jullie zien elkaar dus dagelijks?

• Anny woont in een appartement
• Twee slaapkamers
• Het appartement is zo'n 140 vierkante meter groot
• Klein terras

Anny: 'Ik sta op, neem snel een ontbijt en dan ga ik langs de krantenwinkel om vervolgens naar Louis te wandelen en daar een koffie te drinken. Dat is een vast ochtendritueel. We zien elkaar elke dag.'

Louis: 'We praten ‘s ochtends even bij, net zoals andere koppels doen aan de ontbijttafel. De rest van de dag doet ieder zijn eigen ding. Al zien we elkaar ook dan nog veel. Zo zijn we allebei aangesloten bij Samana, bij Okra en bij het ACV, we zijn buurtzorgers in het dienstencentrum en we zingen allebei in het huisorkest van het dienstencentrum. Eigenlijk zien we elkaar dus heel veel. O ja, we zitten ook nog in dezelfde wandelclub en we gaan elk weekend samen naar de kerk. Maar dat zijn natuurlijk allemaal groepsactiviteiten. In het weekend kiezen we er bewust voor om er met ons tweetjes op uit te trekken. Dan gaan we samen eens fietsen of wandelen.'

Jullie hebben allebei kinderen en kleinkinderen. Wat vinden zij van jullie situatie?

Louis: 'Die komen allemaal goed overeen. Iedereen kent elkaar intussen en dat klikt echt goed. Zo hebben we allebei een kleinzoon die Stef heet. Die ‘Steffen’ zijn dan ook nog eens even oud. Toeval bestaat niet. Niemand heeft eigenlijk ooit een slecht gevoel gehad bij deze situatie.'

Anny: 'Op deze manier krijgen de kinderen en kleinkinderen de kans om zelf te kiezen of ze me samen met Louis willen zien of ze liever even bij mij alleen willen zijn. In deze situatie kan alles.'

Is er iets wat jullie liever anders zouden zien?

Louis: 'Nee. Nu niet meer. Geld en ‘goed’ zijn bijzaak. De gezondheid primeert. Samenwonen zullen we nooit doen, maar elkaar graag zien doen we zeker en vast wel.'

Foto's door Geert De Rycke