Ieder jaar
Is er één blad
Het laatste
Dat niet wil vallen
Het lijkt alsof het angst heeft
Zich pijn te doen
Ik haal het er behoedzaam af
En bewaar het
Tot in de lente
Als de anderen komen
Laat ik het vliegen
Soms ver weg
Maar ook wel eens
Terug in de boom
Dan kijken die nieuwen raar op

Dit gedicht werd ingezonden door Jan.

Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!