Zoals de lijnen van mijn leven
reeds tien jaar als eenling lopen
spiegelen contrasten in een meer
de perspectieven staan nog open

ik zoek gezelschap op gelijnde paden
al is het maar een enkel bloemke uit een wei
of een klaproos die voor eenling koos
ergens groeit en bloeit voor mij

als eenling heb ik het kleine lief
wat het aan vreugde weet te geven
op de afgelegde paden van het leven
jaar na jaar na jaar

nu vormen herinneringen mijmeringen
zet ze als composities op één lijn
als vertekend perspectief voor later
ook de eenling mag er zijn

Dit gedicht werd ingezonden door Anneke.

Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine! 

Niets missen van SeniorenNet? Volg ons op Facebook en schrijf je gratis in voor onze wekelijkse digitale nieuwsbrief, SenNet Magazine!