1. Rustig blijven is belangrijk

Probeer rustig te blijven en raak (zo mogelijk) niet gefrustreerd. Geduld is een hele schone zaak, maar we hebben het niet altijd. Haal eerst een paar keer diep adem en probeer het nog eens. Misschien heeft je kleinkind je gewoon niet gehoord de eerste (duizend) keer.

Wist je dat kinderen compleet kunnen opgaan in wat ze doen? Ze zijn dan met andere woorden met hun gedachten in een andere wereld. Je kleinkind lijkt zich in het hier en nu te bevinden, maar eigenlijk zit hij in zijn eigen magische fantasiewereld en daar hoort hij niets. Denk daarom niet te snel dat je kleinkind niet wilt luisteren.

2. Formulering positief houden

Het kan zo zijn dat je kleinkind niet naar je luistert, omdat hij je niet begrijpt. Je formulering is wellicht te lastig of negatief. Wees daarom duidelijk en concreet in je verzoek. Geef aan wat je van je kleinkind verwacht en wat je gedaan wilt hebben. 

Tip: formuleer het positief. Zeg wat je WEL wilt in plaats van wat je NIET wilt.

Denk zelf ook niet te snel negatief over de situatie. Negatieve gedachten roepen vaak sneller irritatie en frustratie op. Daar schiet je nooit iets mee op. Formuleer daarom niet alleen je wensen en verzoeken aan je kleinkind positief, formuleer ook je gedachten positief. Zo houd je het langer vol en raak je niet gefrustreerd.

Negatieve gedachten roepen irritatie en frustratie op. Daar schiet je nooit iets mee op. 

3. Denk aan je stemgeluid

Veel volwassenen hebben de neiging hun stem te verheffen als ze zich ergeren. Het is bijna een natuurlijke reactie. Probeer dat toch maar niet te doen. Je stem verheffen werkt averechts bij kinderen en kan resulteren in een huil- of driftbui.

4. Elkaar aankijken hoort erbij

We vergeten het soms wel eens: oogcontact is erg belangrijk bij sociale interactie. Zeker als jij iets aan iemand vraagt of eist. Om er zeker van te zijn dat je kleinkind je gehoord heeft, is het belangrijk om oogcontact te maken tijdens het praten. Zo is het ook moeilijker om te doen alsof hij of zij je niet gehoord heeft. Bovendien geef je je kleinkind op deze manier wat meer aandacht. Dat is vaak alles wat kinderen nodig hebben: een beetje extra aandacht (en geduld).

Door je kleinkind aan te kijken, kan hij niet doen alsof hij je niet gehoord heeft.

5. Luisteren werkt wederzijds

Je kleinkind is niet de enige die moet luisteren: jij moet ook luisteren naar je kleinkind. Luisteren werkt alleen als beide partijen bereid zijn om mee te werken. Jij kan wel zeggen dat je kleinkind niet naar jou wil luisteren, maar luister jij wel naar jouw kleinkind als hij iets wil zeggen?

Daarnaast kan een gesprek voeren met een kind soms stroef verlopen. Jij snapt hem of haar niet en andersom geldt hetzelfde. Maak je in dat geval maar geen zorgen, dat is heel normaal. Zeker als je over wat serieuzere onderwerpen wil praten of als je kleinkind aan het puberen is. Maar onthoud: de aanhouder wint! Houd vol en probeer het toch. Het zal zeker de moeite waard zijn.

Luistert jouw kleinkind altijd naar je of niet? Hoe pak jij dat aan? Vertel het ons in de reacties!

Bron: opanoma.nl 

Niets missen van SeniorenNet? Volg ons op Facebook en schrijf je gratis in voor onze digitale nieuwsbrief, SenNet Magazine!