Neem het geschenk te grazen
het ademen tussen de vingers
en schrijf voor wie je leeft
vóór de dag het besterft
Dek haar toe als een donsdeken
karmijnrood geknoopt om te verluchten
boven een lichaam dat rust verdient
iedereen wil immers licht over nacht
Blijf in haar geduldig wonen
Lig stil en denk niet aan morgen
kijk niet uit het raam de tuin in
je kan alvast niet weerstaan
Dit gedicht werd ingezonden door Patrick.
Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!
Niets missen van SeniorenNet? Volg ons op Facebook en schrijf je gratis in voor onze digitale nieuwsbrief, SenNet Magazine!
3 reacties
Iedereen verdient een reactie als zijn/haar gedicht geplaatst wordt, ook jij dus. Ik lig ook vaak te denken in bed maar ben toch altijd weer dankbaar als ik de nieuwe morgen mag begroeten.
Groetjes OMI/Els
zijn steeds weer die nachten,
wanneer gedachten
in dromen verschijnen,
en dagdemonen verdwijnen