Liefste, ik heb je lang gekend
speels, zonnestreep trekkend,
op zoek naar tegenlicht

Zeg maar pallet van regenboog-
kleuren in je ogen, immer benieuwd,
vernieuwend ook en daar viel ik voor

Als wij ergens waren, onopvallend
viel het toch op in onze jeugd …
Jouw luisterend, lachend: Vivre la Vie

Ochtenddauw, luisterbare frisheid
die kleur van je stem, in fluweel
zo wat gehuld, meestal zacht

In elk seizoen, mijn oogappel
Toen reeds wist ik
Je was, je zal zijn zoals ik vermoedde

Niet te onderschatten
of te miskennen want sommige
bloemen verwelken niet
Je lach is wat verstild maar echt
je beeld scherp en vast binnenin
En je naam beroert nog intens
mijn denken, mijn zijn, mijn geluk.

Dit gedicht werd ingezonden door AM.

Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine! 

Niets missen van SeniorenNet? Volg ons op Facebook en schrijf je gratis in voor onze digitale nieuwsbrief, SenNet Magazine!