Jaguarkrijgers bij de Azteken

In de precolumbiaanse tijd waren de Azteken het heersende volk in Mexico. Een oorlogszuchtig volkje dat terreur zaaide onder de kleinere stammen in de buurt. Die kleinere stammen vreesden vooral de krijgers die de voorwacht vormden: de jaguarkrijgers.

Dat waren meedogenloze mannen die de huid van de jaguar droegen. Symbolisch kon hun kledij meteen tellen: de huid van het machtigste dier uit de jungle. Maar ook hun wapens waren legendarisch. Zo gebruikten ze een werpspeer, Atlatl genaamd, die bestond uit een klein, scherp mes dat door vet en spierweefsel sneed als een mes door boter.

De jaguarkrijgers gebruikten ook de Maquahuitl, een soort zwaardknots met vlijmscherpe messen op het uiteinde. De messen werden gemaakt van een soort gestolde lavasteen. Spanjaarden vertelden later dat ze hadden gezien hoe een jaguarkrijger met één haal van het wapen een paard onthoofdde.

Of de jaguarkrijgers overal waar ze kwamen een slagveld vol doden achterlieten? Niet noodzakelijk. Soms verwondden de krijgers hun slachtoffers aan de benen om ze zo gemakkelijk mee te kunnen nemen naar hun tempel. Daar werden de gevangenen geofferd aan de goden. Op een groot altaar sneed de hogepriester de gevangene open om er het kloppende hart uit te halen en van de trappen naar beneden te gooien.

Gladiatoren: vechten als entertainment

Het Oude Rome, de tijd van legendarische leiders als Julius Caesar en van geduchte krijgers. Strijders die met wilde verhalen van zware gevechten terug huiswaarts keerden. Maar het gewone volk wilde meer dan alleen maar straffe verhalen over oorlogen ver weg. Ze wilden het krijgsrumoer met eigen ogen zien en zo kwamen de Romeinse heersers op het idee om zelf gevechten te organiseren in arena’s. Een manier om hun decadente levensstijl te doen vergeten en zichzelf opnieuw populair te maken bij het gepeupel.

Slaven en gevangenen werden uitgedaagd om het tegen elkaar op te nemen in een strijd op leven en dood. Zo ontstond de gladiator. Ze kregen een zwaard en een schild of een drietand en een net om zich te verdedigen. De slaven vochten met elkaar maar ook met wilde dieren zoals beren, tijgers, leeuwen, olifanten en zelfs neushoorns. Al snel bleek dat slaven die het lang uithielden erg populair werden bij het publiek en zo begonnen ook vrije mannen zich aan te bieden als gladiator. Gladiatoren werden de sterren van hun tijd, de profvoetballers van vandaag. In de gangen en aan het Colosseum werden zelfs beeldjes van de krijgers verkocht.

De gladiator werd een vechtmachine met aanzien bij het gewone volk. Gewonde gladiatoren kregen dan ook de beste medische zorgen van de beste dokters uit die tijd. Verder kregen ze een luxeopleiding in één van de vele gladiatorscholen, waarvan Ludus Magnus de bekendste was.

Zo’n gladiator, eentje die de beste zorgen krijgt, wilde iedereen wel zijn. Maar uiteraard was de werkelijkheid anders. Tegen de vrije gladiatoren werden nog steeds slaven in de arena gezet. De bekendste gevangen gladiator moet ongetwijfeld Spartacus geweest zijn. Spartacus was enorm populair bij het publiek, maar hij kon zich niet vinden in zijn nieuwe rol als entertainer van het Romeinse volk. Dus ontketende Spartacus een slavenopstand, de bekendste slavenopstand in de Romeinse geschiedenis. Spartacus en zijn manschappen werden dan wel verslagen, de held werd zelf nooit gevangen genomen. 

Comanche, de scalpenverzamelaars

De Comanche is een Amerikaans indianenvolk. Tijdens zijn hoogdagen telde de stam meer dan 20.000 leden, vandaag zijn dat er nog half zoveel. Meesters in het paardrijden, zo staan de Comanche nu bekend. En dat is meteen ook een van de redenen waarom ze nooit verslagen werden.

Bij het ontstaan van de stam rond 1700 waren de Comanche een oorlogszuchtig volk dat niemand op hun terrein duldde. Zowel blanke kolonisten als rivaliserende indianenstammen werden genadeloos verjaagd of afgeslacht. Ze verzamelden de scalpen van verslagen tegenstanders en dat maakte hen extra berucht.

Rajput, de verdedigers van de Indische grens

Ook India heeft zijn legendarische krijgers. De Rajput bestaan uit verschillende clans die de grenzen van hun rijk bewaken. Ze waren lang de eerste verdedigingslinie van het Indische Subcontinent.

Een Rajput word je niet zomaar, dat ben je, van vader op zoon. Het is dan ook zo dat de verschillende vechttechnieken worden doorgegeven. Vechten doen ze met wapens waarmee ze hun tegenstanders in één keer kunnen doden. Zo gebruiken ze de Katar, een dolk dat ze onder hun mouw verstoppen om de vijand te verrassen, de Khanda, dat is een groot slagzwaard, en de Chakram, een vlijmscherpe vliegende schijf.

Perzische onsterfelijkheid

Het Perzische leger was het grootste uit zijn tijd: 10.000 onbevreesde, door en door getrainde soldaten. Ook wel de Perzische Onsterfelijken genoemd, omdat niemand er ooit één van zag sneuvelen op het slagveld. Dat kwam omdat de plaats van een gesneuvelde onmiddellijk werd ingenomen door een andere krijger zodat het leger altijd 10.000 man sterk bleef.

Perzische strijders werden gedrild voordat ze bij het leger mochten strijden. Vanaf hun vijfde werden ze getraind in de krijgskunst en leerden ze zaken als zwaarden, korte speren en dolken hanteren. Bovendien waren ze ook nog eens meesterlijke boogschutters.

Onder hun gewaden droegen de soldaten schubbenpantsers dat zwaarden en pijlpunten deed afketsen. De bronzen schubben beschermden de stoere lichamen en het hoofd werd beschermd door een Perzische tiara. Die zorgde niet alleen voor bescherming tijdens het gevecht maar het hielp ook tegen woestijnwind, zand en de hitte. Dankzij de onsterfelijke supersoldaten kon het toenmalige Perzische Rijk verder uitbreiden. (Foto: Pinterest)

Vandaag kennen we het Perzische leger nog uit de film ‘300’ waarin het oprukkende Perzische leger de duimen moest leggen voor 300 moedige Spartanen tijdens de historische slag bij Thermopylae. De Perzen waren niet gewoon om in gebergtes te vechten en de toenmalige koning zette niet meteen zijn hele Perzische leger in. De Onsterfelijken werden zo verslagen.

Niets missen van SeniorenNet? Volg ons op Facebook en schrijf je gratis in voor onze wekelijkse digitale nieuwsbrief, SenNet Magazine!