een vleugje weemoed …
dus nam ik de eerste bus
en wandel in dageraad
die me meevoert ...
‘k geef me over aan lente,
na ‘t ontwaken en droom
ik ben, voel mij, gelaafd,
nu één, met ’t regenwater
en drijvend ego in de
lucht-stille waterspiegel,
mijn naam in dat tijdloze,
weerkaatsend naast mij,
glimp opvangend
van volmaakte rust
met slechts in gedachten:
de mooiste lentebloemen
als gezel, aan het voeteneind
van niemandsland
de mooiste kleuren
blijf ik zoeken als gij mijn lief
wilt zijn ... en zonnewandel
Dit gedicht werd ingezonden door AM.
Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!
Niets missen van SeniorenNet? Volg ons op Facebook en schrijf je gratis in voor onze digitale nieuwsbrief, SenNet Magazine!
10 reacties
Je bent "rijk" aan woorden en je kunt die makkelijk een plaatske geven in een veelzeggend gedicht.
Ik heb het een paar keer herlezen en ben een beetje meegewandeld in de ochtend naar het water. Ik zat daar stilletjes en onzichtbaar naast jou en keek mee naar de waterspiegel, de bloemen, luisterde mee naar de stilte en genòòt.......bedankt !
OMI/Els
Hartelijke dank daarvoor
OMI/Els
"Oh my God"!
Ik ontdek een gelijkgezinde...zeldzaam in onze contreien !
Ik heb het geluk dat m'n verzen gelezen worden door veel inwoners in de buurt omdat ze verschijnen om de 2 weken in een "reclameblaadje" dat zòveel meer is dan dat.....ik lees
daar nòg veel moois in.
Tot ..... ?
OMI/Els
Maar je moet niet bij de pakken blijven neerzitten hé. Ik heb zèlf, jaren geleden het initiatief genomen hoor en daar de vraag gesteld.....en sindsdien.....als ze plaats hebben want 't kost me geen cent. En 2 weken zijn zò om......
Groetjes - OMI/Els
Hallo, André en Els,
ik heb jullie heerlijk gekeuvel de ganse week door gevolgd en kan me er enkel bij aansluiten. Het doet goed als je schrijfsel ergens door iemand gewaardeerd wordt, wat in deze harde tijden, 't spijt me te moeten zeggen, niet evident is.
POËZIE – poessie poessie –¨
Pssss poessie, poessie …poessie miauw
Hoe lok je een kat of een kater ?
.… nee laten we dat maar voor later.
Hoe lok je een méns naar POËZIE,
met .. poëzie, poëzie, …. poëzie ?
Hoe kan je zijn hart raken,
de snaren van zijn ziel betokkelen,
als de hersenen muurvast blokkeren
om het verstand te laten domineren ?
Door opnieuw en steeds weer te proberen
de rede door én met gevoel te overstijgen.
Door veel zuchten, zwoegen en hijgen
zoveel letters en woorden te sprokkelen,
opdat misschien ooit een idee, een gedachte
in een gedicht, die muur doet afbrokkelen.
En dan, ….de gaten ONGEDICHT laten,
zodat hersenschimmen kunnen ontsnappen
aan de harteloze soldaten van het verstand,
en dolende zoekende, smachtende zielen
in het voorgeborchte van een mensenhart
hun verstand kunnen verliezen in …POËZIE…
Psssss poëzie, poëzie…..poëzie wauw
Hier heb je enkele woorden in brokjes,
mijn ha-rt, mijn zi-el voor jouw ve-rs-tand.
rdckx geschreven 21 maart 2018
Kissekie se passe poessie, poessie?
WoW !..Rdckx, da's nie niks!
Ik stel me recht en heel fiks !
Een superreactie die ongericht
Terugvalt op een " ongedicht "
Voor zoiets val ik nu opgericht
Hartelijk
AM
OMI/Els