Dossier ‘Niet alleen, wel eenzaam’ - De vicieuze cirkel doorbreken

Professor Goossens: ‘Tijdelijke eenzaamheid overkomt iedereen wel eens in een bepaalde situatie. Bij een verhuis, bijvoorbeeld, kan je je tijdelijk eenzaam voelen in je nieuwe woonomgeving. Op zich is dat niet erg. Maar als je niet meer uit die tijdelijke eenzaamheid geraakt, treedt er langdurige eenzaamheid op en dat is niet goed.

Hoe langer die eenzame periode aansleept, hoe moeilijker het is om eruit te geraken. Volgens een Amerikaanse professor kan het lichaam dan zelfs in een stresstoestand gaan en op lange termijn word je ziek. Langdurige eenzaamheid is dus nefast voor je lichaam, zowel voor je mentale als voor je fysieke gezondheid.’

Langdurige eenzaamheid maakt je ziek, zowel mentaal als fysiek.

Uit het verhaal begrijpen we dat je na een tijdje in een vicieuze cirkel geraakt. Hoe doorbreek je die?

‘Leg opnieuw sociale contacten. Dat klinkt uiteraard gemakkelijker dan het is. Eens je in die vicieuze cirkel zit, wordt het moeilijk om zomaar naar buiten te stappen en mensen aan te spreken. Daarom geef ik graag enkele tips:

• Sluit je aan bij een vereniging. Kies voor een vereniging die activiteiten doet die je zelf effectief leuk vindt. Zo sluit je je maar beter niet aan bij het koor van je buurvrouw als je zelf een hekel hebt aan zingen. Zet jezelf centraal. Als je geniet van die nieuwe activiteiten, komen de sociale contacten vanzelf.
  
  
• Ben je bang om mensen aan te spreken? Volg dan een training. Sociale vaardigheden lijken vandaag vanzelfsprekend, maar dat zijn ze niet altijd. Leer gewoon hoe het moet: tijdens zo’n training leer je bijvoorbeeld hoe je een gesprek aangaat.
  
  
• Werk aan je manier van denken. Blijf niet stilstaan bij wat je niet hebt, maar denk aan wat je wel hebt. Bijvoorbeeld: ik heb geen partner meer, dat is een negatieve gedachte. Maar je hebt misschien wel een goede buur bij wie je elke dag kan langsgaan. Of kleinkinderen die elke week langskomen. Hou meer vast aan de positieve dingen, de dingen die wel goed zijn. Maar daarvoor moet je echt die andere manier van denken aanleren.’

Kan je niet gewoon wennen aan eenzaamheid in plaats van ertegen te vechten?

‘Nee, je kan er niet aan wennen. Een momentje alleen kan op zich geen kwaad. Maar aan langdurige eenzaamheid went niemand. Niet aan lange perioden alleen, maar ook niet aan lange perioden waarin je je eenzaam voelt. 

Even alleen zijn, dat kan geen kwaad. Maar niemand went aan langdurige eenzaamheid.
En niet iedereen voelt zich trouwens op hetzelfde moment of om dezelfde reden eenzaam. Zo zijn er mensen die een druk sociaal leven hebben en de hele dag met verschillende dingen tegelijk bezig zijn. ’s Avonds komen ze thuis in een leeg huis en de eenzaamheid overvalt hen. Vroeger hadden ze misschien kinderen in huis of een partner die de leegte van het huis vulde en nu is dat er niet meer. De situatie ten opzichte van vroeger is veranderd. Je kan wel wennen aan een nieuwe situatie, als je je denkpatroon en je verwachtingen aanpast. Doe je dat niet, en je verwachtingen geraken niet ingevuld, is de kans groot dat je je eenzaam voelt. Nog andere mensen voelen zich zelfs jaren eenzaam terwijl ze wel samenwonen met een partner. Dat heet dan emotionele eenzaamheid. Er zijn nog heel wat verschillende vormen van eenzaamheid. Ik geef hier slechts enkele voorbeelden.

Dankjewel, professor! Volgende keer hebben we het met jou over die emotionele eenzaamheid.

Lees ook:
'Ik ben niet alleen. Toch slaat de eenzaamheid soms ongenadig toe' 

Niets missen van SeniorenNet? Volg ons op Facebook en schrijf je gratis in voor onze digitale nieuwsbrief, SenNet Magazine!