Beste Rita,
Ik heb uw cryptisch gedicht nu al vijf maal herlezen. Misschien heb ik het Licht nog niet gezien.
Tussen haakjes: Pinksteren komt van het grieks "pentèkostè", wat vijftig betekent, de vijftigste dag na Pasen.
Spijtig inderdaad dat de wereld nog een Toren van Babel is waar de volkeren elkaar nog altijd niet "verstaan".
groetjes,
paul

Paul,

Ik vrees dat die Toren van Babel alleen maar gaat groeien. We leven nu eenmaal in een tijd waarin "begrip" uit velen hun woordenboek is geschrapt. Zeker diegenen die zo hoog van dezelfde toren blazen bakken er weinig of niets van. Alleen geld en macht is nog aan de orde.
Laat ons, de kleine man, proberen begrip te tonen voor hetgeen dicht bij ons gebeurt. Moest iedereen dat willen doen zou de wereld er al een heel stuk aangenamer uitzien.
Ik hoop dat ik "begrepen" word ......
Ik zal het licht ook wel niet gezien hebben, maar 'k weet zeker dat Rita heeft getracht te verwoorden wat de betekenis is van Pinksteren die de overlevering er aan gegeven heeft.

Groetjes - OMI

bedankt voor jullie reactie, maar dat jullie het licht niet gezien hebben .....

https://frankgbosman.wordpress.com/2016/05/13/pinksteren-feest-van-verlichting/

Frank G Bosman, cultuurtheoloog : Pinksteren feest van verlichting
Deze dagen vieren christenen wereldwijd het hoogfeest van Pinksteren, vijftig dagen na Pasen. De christelijke overlevering spreekt over Pinksteren als ‘het feest van de Geest’. Erg fraai natuurlijk, maar wat is de betekenis van een dergelijk feest in een samenleving die zijn christelijke veren in rap tempo aan het afschudden is? Het Pinksterverhaal is het feest van de verlichting, dus bij uitstek van de universiteit.

Eerst maar eens naar het Pinksterverhaal zelf. Volgens het verhaal zaten Jezus’ moeder en beste vrienden ergens in een achterafkamertje bij elkaar. Ze waren totaal gedesillusioneerd. Hun rabbi predikte een nieuwe religie van geloof, hoop en liefde. Hij zou Israël bevrijden van de buitenlandse (Romeinse) overheersing. En dat ging dus mooi niet door. De Romeinse heerser Pontius Pilatus had er geen probleem mee Jezus als de zoveelste opstandeling te executeren. Jezus’ vrienden stoven uiteen als een troep kippen, bang om hetzelfde lot te ondergaan. Bang, onzeker en vol schaamte zitten ze nu samen hun knopen te tellen. Sommigen fluisteren dat Jezus is verrezen uit de dood, sommigen melden zelfs verschijningen, maar de meesten weten nog niet precies wat ze moeten geloven.

De 50e dag

Op die 50e dag, zo wil het verhaal, steekt er in hun gemeenschappelijk verblijf een harde wind op. Het stormt in hun huis. En allemaal zien ze hetzelfde onverklaarbare verschijnsel: een groot vuur dat elk van hen aanraakt. Het vuur verbrandt hun huid niet, maar zet wel hun hoofd en hart in vuur en vlam. Weg is de boosheid, de angt en de onzekerheid. Ze stormen naar buiten en beginnen tegenover de stomverbaasde menigte buiten een vurig pleidooi af te steken. Over geloof tegen beter weten. Over hoop tegen de verdrukking in. Over een liefde die sterker is dan de dood.

Touristen

Intrigerend detail aan het Pinksterverhaal is dat alle internationale touristen en pelgrims die in Jeruzalem zijn op dat moment, de woorden van Jezus’ vrienden “in hun eigen taal” konden verstaan: Grieken, Romeinen, Perzen, Egyptenaren, allemaal. Wellicht spraken de vrienden ‘gewoon’ Grieks, het Engels van die dagen. Of misschien ‘gewoon’ Hebreeuws, dat alle (Joodse) pelgrims konden verstaan. Of misschien ging het om meer dan woorden alleen. Christenen spreken over ‘de gave van de heilige Geest’, die mensen uit alle talen, rassen en naties met elkaar verbindt in het ene grote verhaal van de Gestorvene.
Mooie praatjes, denk je dan misschien. Leuk verhaal, om aan kinderen voor te lezen. Weer eens iets anders als de sprookjes van Grimm of Harry Potter. Maar volgens mij is er meer aan de hand. Jezus’ leerlingen ontvingen op die ene dag een life altering experience. Ze werden verlicht, zou een Boeddhist zeggen. Ze werden wakker uit een nachtmerrie, zou een psycho-analyticus zeggen. Ze kregen dieper inzicht in de wereld, zou een wetenschapper mompelen.

Betere wereld

Dat is de appelerende boodschap van Pinksteren, ook voor onze tijd, of je nu wekelijks in de kerk zit of niet. Jezus’ boodschap van geloof, hoop en liefde. Geloof dat een betere wereld mogelijk is. De hoop dat die wereld ooit kan worden bereikt. En de liefde die ervoor zorgt dat je dit ideaal kan blijven vasthouden, dwars door oorlogen, vluchtelingenstromen en Panama Papers heen. Het geloof in een betere wereld drijft immers ook elke wetenschap, dat meer kennis van deze wereld goed is voor iedereen die erop leeft. De hoop dat die kennis onder handbereik ligt, met stapjes tegelijk te vergaren. En de liefde, die zorgt dat de vreugde van een wetenschapper om het vergroten van zijn kennis, altijd ten dienste staat van de gehele samenleving.

Niet voor niets wordt deze Geest aangeroepen aan het begin van elke academische zitting aan onze universiteit. Ik wens u een zalig Pinksteren.

Die "10 dagen na O.L.H. Hemelvaart verstonden zij elkaar even in alle talen", moet je natuurlijk niet letterlijk nemen. In het NT staan veel dergelijke 'vertellingen' die gewoon een diepere betekenis hebben. Hocus pocus als je het aan een vrijzinnige vraagt, welke (niet-wetenschappelijke) uitleg (?) je daar ook aan geeft. Uiteraard heeft ieder zijn mening daarover en mag je als gelovige zulke verhalen best geloven en je daaraan vastklampen. Je doet daar tenslotte niemand kwaad mee.