Klussen geeft voldoening
Ik zal het maar meteen toegeven: ik ben allesbehalve een handige Harry. Tot enkele jaren geleden had ik zelfs nooit een boormachine in mijn handen gehad. Maar dat veranderde toen ik een huis kocht. Mijn schoonvader is een echte klusser die alles zelf doet. Hij leerde me boren, kappen, verven en laminaat leggen om zo mijn eigen huis in orde te zetten. Vandaag ben ik nog steeds geen liefhebber van het betere handwerk, maar ik ken nu wel het fijne gevoel van dingen zelf te doen.
Toch koester ik een gezonde jaloezie voor mensen met gouden handen en het praktische inzicht om te kunnen klussen. Je bespaart tijd en geld en het geeft enorm veel voldoening om zelf iets te kunnen maken of herstellen.
Op kluscursus in Ieper
Onlangs zag ik een reportage over kluscursussen voor alleenstaanden en senioren. Een erg nobel initiatief, waarbij studenten uit een technische school in Ieper de cursisten wat bijleerden over sanitair, houtbewerking en elektriciteit. Het doel van de cursussen was om mensen zelfredzamer te maken zodat ze zich alleen kunnen behelpen of langer thuis kunnen blijven wonen.
Maar wat als het plots allemaal niet meer lukt?
Je mag in je leven nog zo’n handige klusser geweest zijn, op oudere leeftijd is het vaak geen evidentie meer. Zo merk ik bij mensen in mijn nabije omgeving hoe de jaren vat krijgen op hun kluscapaciteiten. Fysieke ongemakken, lichamelijke pijntjes, stijve gewrichten of mobiliteitsproblemen: ze maken handenarbeid en klussen veel moeilijker of soms zelfs totaal onmogelijk. Voor veel senioren is die vaststelling erg confronterend. Ze zijn teleurgesteld en krijgen vaak schrik voor de toekomst.
Het is enorm confronterend als je merkt dat je gras afrijden plots een helse uitdaging wordt.In veel gevallen wordt niet enkel klussen lastiger, maar ook het eigen huis of de tuin onderhouden. Zo is het niet altijd vanzelfsprekend meer om zelf het gras af te rijden, de haag te scheren, bomen te snoeien of een kapotte klink te vervangen. Vroeger was dat allemaal een fluitje van een cent en nu wordt het plots een enorme uitdaging.
Aanvaard een helpende hand
Gelukkig kunnen heel wat ouderen rekenen op familie, vrienden of buren om een handje toe te steken. Toch is er ook een grote groep mensen voor wie er geen helpende hand is. Zij kunnen alleen maar toezien hoe hun huisje en tuin onderkomen geraken.
Voor hen heeft Familiehulp de karweidienst opgericht. Onze mensen kunnen langskomen voor kleine herstellingen aan het sanitair of elektriciteit. Ze helpen graag met verf- en tegelwerken. Ook voor grote reinigingswerken kan je de karweidienst inschakelen. Onze dienst Goed Wonen focust dan weer op het energiezuinig maken van woningen, met aandacht voor woonkwaliteit en duurzaamheid.
Minder mobiel? Karweidienst past je woning aan
En we gaan nog een stapje verder. Wanneer mensen niet meer zo goed te been zijn, helpen we hen om de woning aan te passen aan de nieuwe situatie. Zo plaatsen we handgrepen in de badkamer, een hellend vlak waarop een rolstoel kan rijden, antislip of een inloopdouche. Zo helpen we mensen met fysieke ongemakken of een specifieke zorgbehoefte om langer in hun vertrouwde omgeving te blijven wonen. Dat doen we allemaal omdat je ook op je oude dag nood hebt aan de rust van je eigen huisje, tuin en boompje.
Als je een beroep wilt doen op de Karweidienst van Familiehulp, betaal je een vaste bijdrage per uur. Meer informatie vind je op de website van Familiehulp.
Niets missen van SeniorenNet? Volg ons op Facebook en schrijf je gratis in voor onze digitale nieuwsbrief, SenNet Magazine!
Auteur: Peter Catthoor
18 reacties
Die kunnen zelf niets, daarom zijn het immers studenten. Sinds wanneer zijn studenten lesgevers ? Stukken en brokken maken, daar zijn ze wel goed in.
Laat een vakman komen, dat kost op het einde van de rit minder.
Zoek maar eens op: www.hoplr.com
Er zijn al heel wat steden met buurtnetwerken, waar vast wel gemotiveerde klussers aanwezig zijn!
Succes!
Dank daarvoor.
Het is geen kritiek, neen, het is gewoon een vaststelling. De realiteit. Onze jeugd glijdt af naar een hulpeloos, zielig zootje, totaal afhankelijk van hun speeltje. Zijn het arme sukkels, of je erin gelooft of niet ?
Andersom dan dat dit artikel suggereert, hebben zij eerder onze hulp nodig bij het uitvoeren van klussen...
En geloof me vrij, ik zou het ook dolgraag anders zien. Maar helaas...
Een timmerman met perfect geknipte en verzorgde vingernagels, maar houdt de nagel scheef vast, draagt een wollen handschoen om zijn hamer, met rubber handvat, te hanteren. Of is het een linkshandige die de stand van de nagel even ''corrigeerd'', wat ook duidelijk nodig is ?
Ik denk dat die persoon de eerste nagel in zijn leven klopt, enkel terwille van de foto.
Straks zijn zijn mooie nagels misschien wel blauw...
Ter info: Ge zit hier op het SeniorenNet en niet op de foor als Madame Soleil om sprookjes te vertellen en zieltjes te ronselen.
Had u dat gelezen ? Niet ? Wel dan hebt ge niets gemist.
Toch dit nog: Mijn vader (zaliger) zei altijd: "Als ge de waarheid zegt, zijn de mensen kwaad..."