Deel via

'Hoe doen ze het toch, nieuwe vrienden maken?'

July 2019
Eenzaamheid, het is iets van alle tijden en het kent heel wat vormen en varianten. In het dossier ‘Niet alleen, wel eenzaam’ vragen we Luc Goossens om verduidelijking. Hij is professor in de psychologie aan de KU Leuven en het bestuderen van eenzaamheid is zijn specialiteit. Hij heeft het met ons over maatschappelijke trends, taboes en manieren om eenzaamheid te doorbreken. Getuigenissen van onze lezers vormen de leidraad van het gesprek.

Dossier ‘Niet alleen, wel eenzaam’ - Sociaal contact opbouwen

‘Ik ben ongehuwd, ik heb geen kinderen en dus ook geen kleinkinderen. Nochtans zie ik wel graag kinderen, maar het is er nooit van gekomen. Op zich ben ik daar gelukkig mee. Maar toen ik 55 jaar was, begon ik te ervaren dat kinderen juist verbindingen geven: er wordt over gepraat, ouders en grootouders delen verhalen over de kinderen en zijn druk bezet met babysitten.

Alleenstaanden willen vaak geen diepere contacten. Ze zitten in groepen en in clubs, dat wel, maar daar blijft het bij. Teleurstellingen in het leven maken sommige mensen wat verbitterd of angstig. Mij niet. Ik ben alleenstaand, maar ik sta open voor vriendschappen en om nieuwe dingen te leren. Ik heb best wel veel sociale contacten, ik ben zelden alleen, maar toch is het moeilijk om nieuwe vriendschappen te smeden, echte vriendschappen. En dan voel ik me soms eenzaam.’

Vanaf een bepaalde leeftijd lijkt het moeilijk nieuwe vriendschappen op te bouwen. Hoe komt dat?

goossensProfessor Goossens: 'De leefwereld van ouderen is helemaal anders dan die van mensen die wat jonger zijn. Jongere mensen zijn gericht op dingen doen in groep, met vrienden of binnen een vereniging. Ouderen zijn eerder op het gezin gericht, dat is zo gegroeid door de jaren heen. Ze hebben de drukste periode van hun leven net achter de rug. Dat was een periode waarin ze steeds bezig waren met hun huishouden, hun job, de school en hobby’s van de kinderen. Nieuwe vriendschappen smeden was in die periode niet nodig. Die kwamen soms vanzelf want in dat drukke leven kwamen ze steeds met nieuwe mensen in contact. Als die drukke periode achter de rug is, moeten ze plots moeite doen om nieuwe vriendschappen op te bouwen. Maar hoe moet dat nu ook alweer?'

Als je het druk hebt, lijken vriendschappen vanzelf te komen omdat je steeds met nieuwe mensen in contact komt.

Dan maar wat dichter bij huis gaan zoeken. Heb je enkele tips om van een buur een goede vriend te maken?

'Begin rustig contacten te leggen, ga niet overhaast te werk. Maak een taart maar vergeet eieren te kopen in de winkel. Ga bij je buur aankloppen en vraag of je eieren mag lenen. Als je dan toch al aan de deur staat, kan je vertellen dat je er taart mee gaat bakken. Dan vraag je meteen maar of je buur ook zin heeft in taart. Je kan hem een stukje brengen of hij kan op de koffie komen. Zijn er kleine kinderen in huis? Misschien kunnen ze dan wel een babysit gebruiken? In ruil kunnen je buren misschien wel wat boodschappen voor je meebrengen als ze naar de supermarkt gaan. Elkaar helpen is dikwijls het begin van een goed sociaal contact.'

Lees ook: Nieuwe vrienden maken? Nee hoor, daar ben je niet te oud voor!

Maar je kan je niet met iedereen verbonden voelen, toch? Zo vertelde een man ons dat hij zich eenzaam voelt terwijl zijn kinderen en kleinkinderen op bezoek zijn. Hoe kan dat?

'Dat heeft alles te maken met de verwachtingen. Die man had misschien verwacht dat zijn kinderen of kleinkinderen leuke verhalen gingen vertellen over hun job of over school. Of misschien net het tegenovergestelde: dat ze zouden vragen hoe het met hem gaat zodat hij kon vertellen wat hem bezighoudt. Als de gesprekken tijdens de familiebijeenkomst dan de hele middag over technologie gaan, strookt dat totaal niet met het gezellige beeld waarop de man gehoopt had. Hij voelt zich eenzaam met zijn niet ingeloste verwachtingen. Ook dat is een vorm van emotionele eenzaamheid. Je bent niet alleen eenzaam in de pure zin van het woord maar je voelt je wel alleen met je gedachten en je gevoelens. Emotionele eenzaamheid komt ook vaak voor binnen relaties. Als de leefwerelden van partners te ver uit elkaar liggen, kunnen ze zich eenzaam voelen omdat ze niet kunnen praten met elkaar over wat hen bezighoudt.'

Leen eieren bij de buren of bied aan om te babysitten. Elkaar helpen is dikwijls het begin van een goed sociaal contact.

BEEGO heeft het deze week over artificiële intelligentie. Kunnen geprogrammeerde robots die leegte dan misschien oplossen?

'Ik denk dat we daar nog niet klaar voor zijn. Ik zeg niet ‘nee’, maar de vraag is vooral of zo’n robot emoties wel correct kan interpreteren. Eenzaamheid is een gevoel, een emotie. Een menselijk gezicht is door andere mensen al niet altijd zomaar te lezen, laat staan door een robot. Ik denk dat robots daar vandaag nog niet echt op kunnen inspelen. Wat volgens mij wel kan werken, zijn robots die je beschouwt als een kind, zodat de persoon die zich eenzaam voelt iets heeft om voor te zorgen. Zo heeft hij of zij het gevoel dat hij er voor iemand moet zijn.'

Maar daarvoor hebben we vandaag misschien wel honden en katten?
Bedankt, professor! Volgende keer praten we voort over moderne technologieën en eenzaamheid.

 

Lees in dit dossier ook:

 

Niets missen van SeniorenNet? Volg ons op Facebook en schrijf je gratis in voor onze digitale nieuwsbrief, SenNet Magazine!

Auteur: Katrijn De Bleser

14 reacties

Helena van Troje
Nieuwe contacten leggen? Niet simpel. Zeven jaar mijn best gedaan om sociaal te zijn, buiten te komen na het overlijden van mijn man. Je gaat naar een lezing, een vergadering, neemt deel aan een uitstap, gaat naar een kersthappening van een vereniging, een nieuwjaarsreceptie en zowaar alle plaatsen zijn bezet of er liggen al sjaals en handtassen op de stoelen. Fijn hé om zo nieuwe leden te verwelkomen. Ik heb er mij buik van vol. Voor mij hoeft het niet meer. Op al die jaren heb ik één nieuwcontact gelegd, ook iemand die verloren liep op zulke uitstappen en recepties na het overlijden van haar man. Ik heb fijne buren, maar om daar nu een cake voor te bakken en ze op de koffie te vragen, dat is niet wat ze zouden appreciëren. Ze staan wel klaar in noodgevallen. Waarvoor heel hartelijk en oprecht dank. Niet simpel allemaal.En als je nog wat ouder wordt vallen al je leeftijdgenoten ook weg...
8/07/19 16:32 REAGEER
chazan
ik begrijp je zeer goed, en wat als er nog mensen zijn die dezelfde gedachtegang hebben zoals ikzelf.IK HEB OOK AL ZOLANG EEN VRIENDIN GEZOCHTen nog.Dus ofwel blijven we zoeken of nemen eens tel.contact.

vriendelijke groeten uit schiplaken
9/07/19 10:22 REAGEER
RDS
De sjaals en handtassen is een waarheid (en pest) als een koe.
Wij (ook 65+) zijn jarenlang bij een wandelclub geweest. Op de steeds afnemende rustposten is niets meet om even te gaan zitten; maar ondertussen zien wij 30 à 50 zitplaatsen 'bezet' door jassen ed. Dus hebben wij ons lidmaatschap van de wandelclub gestopt.
Het is precies alsof onze samenleving (en zeker 65+) bestaat uit eerste rangs burgers die zich alles mogen permitteren en andere die enkel goed genoeg zijn om voor alles op te draaien
10/07/19 12:08 REAGEER
RDS
RDS20
dit van die jassen een een triestige waarheid (en zeker bij 65+). Dit ervaren wij wekelijks in de schaarse rustposten van de wandelclubs; daarom dat wij ook ons lidmaatschap gestopt zijn.
Het is alsof de maatschappij bestaat uit mensen die zich alles mogen veroorloven en andere die ervoor altijd maar moet n opdraaien
10/07/19 12:14 REAGEER
RDS
Zeer juist van die jassen en sjaals.
Bij clubwandelingen is dit juist hetzelfde : in de schaarse rustposten is soms geen enkele zitplaats meer terwijl 30 à 50 stoelen worden bezet gehouden met jassen.
Dus zeggen wij : zij die alles bezet houden kunnen ook opdraaien voor de kosten en hebben zij ons lidmaatschap gestopt
10/07/19 12:18 REAGEER
alex019
dag helena. het is idd niet simpel om kontakt te leggen en nieuwe vriendschap te zoeken of op te bouwen. vraag maar eens aan een koppel mag ik bevriend worden en je zal de reactie zien.en de vele recepties en buurtverenigingen waar ik naartoe ga ,wel meestal zijn het dezelfde die bij elkaar staan en praten en u loopt er wat verloren.
mvg eric
5/08/19 12:55 REAGEER
Moremajorum
Jongere mensen zijn gericht op dingen doen in groep, met vrienden of binnen een vereniging. Wablief !!! Probeer ze maar eens warm te maken om toe te treden toe een socioculturele organisatie die een waaier van activiteiten aanbied ! Wandelen is vermoeiend ,museum of stadsbezoeken vinden ze niet boeiend ,Facebook,Instagram,Twitter dat is pas interessant !
Virtuele vrienden maken met veel "likes ". Met vier aan een tafel zitten allen met de smartphone i/d hand en stompzinnig naar elkaar chatten. Een ei lenen waarom? Er is toch een frituur of pita , doner kebab of pizza in de buurt ! Geschiedenis ,aardrijkskunde zijn overbodige vakken geworden , kijk maar eens naar Blokken dan krijg je de bevestiging van hun povere kennis op dit vlak .De Nijl ligt in Europa,de taal Zoeloe wordt in Zuid Amerika gesproken. Naar Turkije op verlof gaan maar zelfs niet weten dat Ankara de hoofdstad is. Bij ontmoeting met ouderen wordt er quasi niet begroet ,beleefdheid tov van ouderen is nihil,respect evenmin.Wat ze eventueel rechtstreeks zonder smartphone onder elkaar zouden te vertellen hebben weet ik niet . Ik vermoed dat die professor Goossens zich weinig onder de jonge mensen begeeft !
Zelf ben in lid van verschillende verenigingen ,dit zijn dan ook mijn persoonlijke bevindingen !
8/07/19 19:08 REAGEER
Galius
Bertus

Eenzaamheid is niet omdat je alleen woont, maar wel omdat je niemand hebt die in volle vertrouwen kunt nemen.ik ben 37 jaar gehuwd geweest heb samen met mijn vrouw veel geheimen gedeeld ,je voelt je verbonden met iemand, ook al bent je niet samen weet je dat er iemand op je wacht, mijn vrouw is gestorven, en ben mij eenzaam beginnen voelen,opper vlakkige vrienden heb je genoeg ,maar lost de eenzaamheid niet op.
Na vijf jaar eenzaamheid heb ik een relatie van 14 jaar gehad, maar nooit de eenzaamheid opgelost , want wees gerust ,dat is lang niet wat je in je eerste huwelijk hebt opgebouwd vertrouwen eenzaamheid ken je dan niet.in mijn vriendschaps relatie heb ik wel veel kommer en kwel gekend , maar nooit de eenzaamheid opgelost, en daar is precies de eenzaamheid ligt ,ge hebt niemand meer die echt in vertrouwen kunt nemen. Ik heb nu een relatie breuk.Maar voel mij niet eenzamer dan toen ik en relatie had .vertrouwen daar gaat de eenzaamheid over en denk dat is geborgenheid voelen.
9/07/19 05:46 REAGEER
sola
Ik denk toch ook dat professor Goossens soms van een andere planeet is. "Eieren lenen bij de buur"! Waar haalt hij het toch? En "kinderen en kleinkinderen praten over technologie"! Neen, ze praten niet meer, ze zijn met hun smart-phone bezig. En waarom mag je niet verwachten dat ze over hun job of school vertellen? Mogen we dat niet weten misschien of denken ze dat we daar te dom voor zijn? Mijn kleinzoon vroeg laatst wat we vroeger deden toen er nog geen gsm, e-mail, enz. was. Ik antwoordde: "jongen, wij babbelden met elkaar". Hij keek me zeer verwonderd aan, maar zei toen: "O ja", dat is eigenlijk ook wel leuk".
9/07/19 17:14 REAGEER
Wat je hier zoal leest, ik ben 15 jaar alleen, voel mij nooit eenzaam, amuseer me te pletter op mijn eentje. Na 42 jaar mistrouwd is dit de hemel. Gaan en staan waar je wil, niks verplicht, enkel je zin doen. Gezelschap? Indien ik wil, ja :toffe buren, mag steeds komen, maar doe het niet, vroeg of laat schept het verplichtingen. Hulp nodig, hoef maar 'n seintje te geven, goed om weten. Voor mij geen partner meer, niet voor herhaling vatbaar , vrijheid, blijheid . Ik wens veel succes aan diegenen die op zoek zijn, trouwens hetgeen voor je weg gelegd is zal komen, anders is het niet voor u bestemd !!! Deal with it MVG aan iedereen Nicky
9/07/19 18:39 REAGEER
alex019
dag nicole fijn om te lezen dat je alleen heel gelukkig bent en blij.amuseer je te pletter lees ik,alleen hoe doe je dat ,wil je dat eens verduidelijken aub. alleen weggaan ,alleen naar een musea gaan alleen wandelen en je toch te pletter amuseren. er zijn weinigen die dat kunnen.
hopelijk wordt je nooit ziek of hulpbehoevend.
mvg eric
5/08/19 12:51 REAGEER
claudineschoevaerts
Deal with it??? prijs je gelukkig dat je in die euforie mag blijven leven beste Nicole en vooral dat je gezond mag blijven want als je daar jaren mee sukkelt en niet meer kan "gaan en staan waar je wilt" komt onverbiddelijk de eenzaamheid binnensluipen en owee ... als je dan geen netwerk hebt. En dat van die seintjes geven, dat is goed voor een of twee keer en dan zien ze je al komen. Net als de kinderen (ik heb er vier), die zijn ook met hun eigen leven bezig. Niet kwaad bedoeld, maar niemand beseft wat eenzaamheid is tot ze er midden in zitten. Je ziet het eerst niet aankomen, het is een stille doder, geloof me. Eerst maak je jezelf wijs dat je alleen gelukkig bent, tot je beseft dat je altijd buiten moet komen om iemand te zien of te horen. Je huis of appartementje wordt kleiner en kleiner, je tv belangrijker en belangrijker. Een beetje empathie voor de eenzame mensen ons aub?
18/07/19 09:21 REAGEER
Minousje
Inmiddels ben ik 82 jaar, kort gezegd ben ik zo teleurgesteld in mensen dat al begon in mijn vroegste jeugd, dat ik met mijn dieren poes en hondje het absolute summum van geluk voel. Ik ben het liefs op mezelf, heb heerlijke hobbies Poppenhuis/haken/handwerken/PC. Ik heb een top echte vriendin, wij zijn zoals zussen, ik beklaag mij niet maar soms voel ik een grenzeloze eenzaamheid, een paar armen om mij heen, samen eten wat ik gekookt heb, ik ben heel goed in koken en gebruik Jeroen Meus als mijn grote voorbeeld.Het is er niet en soms heb ik het daar zo moeilijk mee, schrale troost dat ik niet de enige ben, maar toch. Ik droom van een hulk die mij ronddraagt omdat ik niet /nauwelijks kan lopen een die mijn rug wast en gezellig koffie drinkt.Wat een utopie gekke dromer die ik ben
Carra
19/07/19 10:38 REAGEER
neppes
ben op zoe k naar vriendien om een etentje te doen of een babbel ben weduwe 80 jaar tel 04779797of of 02582 3926 ik ben een vrouw en woon in dilbeek liefst uit omgeving dank
7/07/21 10:42 REAGEER

Login Registreer

Katrijn De Bleser

Katrijn De Bleser is schrijver, copywriter en journalist. Ze werkte acht jaar als freelance journalist voor de krant Het Laatste Nieuws en voor verschillende magazines. Vandaag heeft ze haar eigen bedrijfje ‘Notes & Quotes’ waarmee ze schrijft voor bedrijven, organisaties en particulieren. Wat haar bezighoudt? De maatschappij, met al haar gebreken maar vooral met haar mensen die elk hun eigen verhaal hebben.

Meer artikels van Katrijn De Bleser

Recente Artikels

Gerelateerde Artikels