Op stap, een gewoonte en onmisbaar, ontdek ik telkens een zelfde spoor
langs bos, verdorde delen en groen geluk, ingepakt nu in modder, nevel en
spinnenweb, hoor het gefladder van de bosduif of de kille kreet van ’n fazant
Een snerpende houtzaag wat verder scheurt de stilte tot lege flarden, een sterk
Brabants trekpaard sleurt boomstam naar de bosrand, blaast een wolk
inspanning uit zijn longen en kloeft zwaar in de mosbodem.
Je ruikt de zaagsnee van de gevelde bomen, die pronken met hun jaarringen …
de herfst brengt een ander uitgeleefd licht in ‘t bos, de humus doet zijn werk
en de noten, bosbes en woudvruchten worden druk gehamsterd
Ja, de eekhoorn is op jacht in zijn beschermd wereldje ...
Het ritme van een onveranderde natuur gaat elk jaar toch over in verval en verandering …
Kijk Sint Maarten, Sinneklaas en ‘t Kerstekind blijven op de kalender van verwachting …
De dagen korten nu in ‘t komend seizoen, ze wandelen wat in schemer en duister komt er zo zeker aan! De eerste kerstmarkten worden al aangekondigd…
Dit gedicht werd ingezonden door AM.
Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine!
Niets missen van SeniorenNet? Volg ons op Facebook en schrijf je gratis in voor onze wekelijkse digitale nieuwsbrief, SenNet Magazine!
4 reacties
En is tegelijk een oase van rust en bezinning.
Laat jij OMI/Els de geladen novemberdagen maar aan jou voorbijgaan.
Bedankt A.M. voor de mooie verwoording.
paul