Mooi. Geschreven door een iemand die voor de planeet bezorgd is. En dan is hij niet alleen. Zeker als het ten bate is van de generaties na ons.

paul

Inderdaad Paul, geen toeval dat het thema van de 'Poëzieweek' (30.01 t/m 05.02.2020) dit jaar luidt: 'DE TOEKOMST IS NU'...

Als de toekomst bitter en geladen is,
mocht de horizon ooit wijken
laat de dauw aanvriezen
aan mijn bevroren ziel.

Ik ben de heraut van
onomkeerbare sombere tijden,
maar het hologram van wat komen moet,
in waaiervorm perspectief.

Dender tussen de relingen van mijn hart,
bestook mij maar best met onbegrip.
Toekomst komt naar ons toe,
met rasse schreden, in eindeloos onbegrip.

Ik zal u, beste Paul, poëtisch van antwoord dienen (in 2012 schreef ik):


ELEGIE

Aanzwellend gerommel …

Men wrijft zich verwonderd
de slaap uit de ogen.
Het weerlicht. En bang wacht
de hond op de naslag.

Hem valt niets te zeggen:
hij hoort slechts het weer
– wat het is – en onder
de veilige tafel.

Kijk, zegt men later, dit
worden de heersende zomers:
men sjachert met aarde en water.


Eric. Vdwgd.

Die Paul toch ..... weer zo speciaal zoals we van hem gewoon zijn. Eigenlijk was ik komen kijken om ook een reactie te geven op het vers van Eric. En idd. het thema van de gedichtenweek van dit jaar is "toekomst".....en die ziet er zeker niet rooskleurig uit. Mij maakt het allemaal niet meer zo uit doch wat mij zorgen baart is de toekomst van mijn achterkleinkinderen. 'k Zal het niet meer meemaken....ik hoop uit de grond van m'n hart dat "gezond verstand" gaat zegevieren, zoals Eric het aanraadt..... dat diegenen die het "zouden moeten hebben" het dan ook gebruiken !
Groetjes OMI/Els.

Idd. Els. In elke generatie zal het de jeugd zijn die de toekomst bepaalt ... alles schuift voortdurend op. Hopelijk komt dat gezond verstand er vroeg of laat. Ook de jongeren zullen later, als ze ouder en wijzer zijn, zeggen: "Vroeger was alles beter". Ze beseffen dat alleen nog niet. Maar er is altijd nog hoop.

Goede groet
Eric

Beste Eric,
Bedankt voor uw antwoord in dichtvorm. Jonge generaties weten niet dat er zijn die ooit voor bommen onder een tafel hebben willen schuilen tegen onheil. Ook met Els gaat mijn hart naar de piepjonge generaties die niet weten wat de toekomst brengt.

groetjes,
paul

Tja, als je de oorlog hebt meegemaakt dan weet je wat het is : bang zijn van laagvliegliegende vliegtuigen, bang zijn in de trein van brullende Duitsers waar je geen jota van verstaat, bang zijn omdat de laatste trein vertrok en je in een koud station moet wachten op eerste trein van de volgende dag, àls die al komt, bang zijn omdat je als kind niet begrijpt waarom je vader werd opgepakt, weggevoerd en nooit meer terugkwam. En nu ik oud ben, ben ik bang van iedere oorlogsdreiging, niet voor mij, maar voor die achterban van mij.....niets is meer "ver van ons bed", de wereld wordt kleiner, het gevaar groter. En toch, en toch, heb ik, ondanks die oorlog een geweldige jeugd gehad op de boerenbuiten bij keuterboerkes die mijn tantes en nonkels waren en waar ik een onbezorgd (bijna dan toch) leventje leiden mocht. Daar kon ik "kind" zijn, thuis bij mama was ik het luisterend oor, de troostende grote zus, de begrijpende grote meid..... En ja, toen was alles beter, toch wel ! Ik heb er geen trauma aan overgehouden al heb ik steeds een vaderfiguur gemist. Ik ben bang dat op een keer alles opnieuw gaat beginnen, dat het niet bij oorlogsdreiging blijft. Is het niet normaal dat ik me zorgen maak over de toekomst, al zal ik die zelf niet zo lang meer meemaken. Opzij zetten en zoveel mogelijk genieten van het "nu" is het enige dat er opzit, aan die toekomst kan ik toch niets veranderen, die zal zijn wat hij moet zijn. Laat ons het beste hopen..... sorry voor dit epistel .....
OMI/Els

Niets van sorry. Ik volg je volkomen in wat je vertelt.

Goede groet
Eric

Inderdaad Eric, laten wij ons gezond verstand gebruiken, als het al niet te laat is,
en laat ons hopen dat hierdoor de aarde voor ons nageslacht nog te redden valt.

DE VUILNISBELT

Van alle aardse kleine dingen,
Is het leven wel het grootst
Laten we daarom best bezinnen,
anders wordt het hier zo doods.

De vissen in de zeven zeeën
versmoren onder een verstikkend plastieken plafond;
die plasticberg, die kregen zij zomaar cadeau.
IJsberen en zeeleeuwen - verhongerend - vissen achter ’t net,
Plankton en amoeben falen in hun afvalbeheer.

Aan land is ’t al niet veel beter, ook daar doet de mens zijn best
en wordt de wereld er door koolstofdioxide (CO2 -uitstoot) verpest,
Fijn stof, chemische (gif)producten, radioactiviteit
en alle andere overige desastreuze vuiligheid
dragen er toe bij dat er niets meer – leefbaar - rest

Alsof dat nog niet genoeg is, zijn er ook nog
de geweren, de bommen en granaten van vele domme fanaten.
Mens en dier ademloos op sterven na …..
Insect noch aasgier overleven het,
zodat kadavers achterblijven, onverteerd.

En als binnen honderden of miljarden jaren
aliens hier doorheen het ozongat komen jagen,
vinden zij enkel nog voer voor hun archeologen,
één grote VUILNISBELT.

rdckx 11 03 2018