Een studie uitgevoerd door Philips leidde tot volgende resultaten: 82% van de Belgen slaapt minder dan 7,5 uur per nacht (het door de Wereldgezondheidsorganisatie aanbevolen aantal uren), 55% wordt minstens één keer per week, en ongeveer 18% zelfs elke nacht wakker.
Naar schatting lijden ergens tussen de 50 en de 70 miljoen volwassen Amerikanen aan chronisch slaaptekort, een probleem dat met de ouderdom trouwens alleen maar erger wordt. De huidige schatting is dat ongeveer de helft van de Amerikaanse bevolking gedurende zijn leven ooit wel eens te kampen heeft met een slaapstoornis, en die situatie verbetert er helaas niet op. Deze situatie is intussen zo bedreigend geworden dat het Amerikaanse Ministerie van Volksgezondheid onvoldoende slaap beschrijft als een van de meest prangende publieke gezondheidsproblemen.
Onderzoek toont aan dat een onvoldoende hoeveelheid slaap het risico verhoogt op tal van potentieel dodelijke aandoeningen, zoals hartproblemen en hypertensie, en dat het op die manier kan leiden tot een kortere levensverwachting.
Er is een hoge vraag naar geneesmiddelen die hulp kunnen bieden bij een slaaptekort, maar het is moeilijk om een juiste oplossing te vinden. Voorgeschreven geneesmiddelen kunnen weliswaar een tijdje helpen, maar ze hebben vaak ook heel wat negatieve effecten die een invloed hebben op de kwaliteit van het leven. Bovendien zijn tal van deze middelen potentieel verslavend.
Oorzaken en impact van slaaptekort
Een slechte kwaliteit van de slaap heeft een heel wat grotere impact op ons lichaam dan alleen maar een gevoel van vermoeidheid en onbehagen. Het kan een erg nadelig effect hebben op onze weerstand, het lichaamsgewicht doen toenemen en de kwaliteit van onze huid aantasten (met als resultaat meer rimpels).
Het slaaptekort wordt ook in verband gebracht met een versnelde veroudering van het lichaam. Dit is intussen aangetoond door een studie die vaststelde dat mannen van middelbare leeftijd die 7 uur of minder per nacht slapen gemiddeld 6% minder telomeren hebben dan personen van dezelfde leeftijdsgroep die gemiddeld meer dan zeven uur per nacht slaapt. Telomeren kunnen beschouwd worden als een soort van graadmeter van de biologische veroudering van het lichaam.
Stress, angststoornissen en depressies zijn vaak voorkomende symptomen die we terugvinden bij personen die last hebben van chronische slapeloosheid. Zowat iedereen die leidt aan een slaapstoornis maakt gewag van verhoogde stress en angstgevoelens.
Ook te veel slapen kan ongezond zijn
Maar te veel slapen is ongezond, concludeert een Japanse studie. Tien jaar lang werden 1.517 Japanse zestigplussers op de voet gevolgd. 294 van hen kregen dementie, 282 overleden. Dementie en vroegtijdig overlijden bleken vaker voor te komen bij mensen die minder dan vijf uur of meer dan tien uur per nacht sliepen. Wie vijf tot zeven uur sliep, liep minder risico, zo stond te lezen in het vakblad Journal of the American Geriatrics Society.
Auteur: Stefaan Van Laere
4 reacties
Intussen neem ik nog steeds de medicatie van toen. Ik kan nog altijd moeilijk slapen, zelfs met medicatie slaap ik in stukjes nooit langer dan 6 à 7 uur. Je moet daar aan wennen, zeker?
Het slapen "in fases" is bovendien "gezonder" dan de hele nacht door slapen.
Veel mensen geven ook de indruk de ganse dag te slapen, rechtstaande, zoals oude paarden...
De verschillende begrippen als "onvoldoende slaap", "slaaptekort", "slaapstoornis" en "slapeloosheid" worden hier wel flink door elkaar gerammeld.