Als isolement, angst, economische onzekerheid en de dagelijkse aanval van slecht nieuws veroorzaakt door de coronavirus pandemie een zware tol eisen van je humeur, ben je niet de enige. De stress van sociaal isolement, de zorgen over werk, geld en gezondheid, en de diepe gevoelens van verlies die velen van ons op dit moment ervaren, kunnen voor de eerste keer depressie veroorzaken of de symptomen verergeren als de diagnose al is gesteld.
Als je aan een depressie lijdt, kan het leven overweldigend somber en hopeloos lijken. Het kan je vermogen om helder te denken verstoren, je energiebalans in de war brengen en het moeilijk maken om de dag door te komen.
Hoe COVID-19 depressie beïnvloedt
Dit is een verontrustende, onzekere tijd. Het einde van de coronatunnel lijkt nog ver weg. Misschien rouw je om het verlies van geliefden of het leven dat je kende voor de pandemie, ben je gefrustreerd en voel je je afgesneden van de buitenwereld door de gedwongen sociale afstand. Leven in het coronavirustijdperk kan een diepgaand effect hebben op je humeur.
Isolatie en eenzaamheid voeden depressie. Mensen zijn sociale wezens. Het missen van de liefde, de steun en het nauw contact van familie en vrienden kan depressie veroorzaken of bestaande symptomen verergeren. Maanden van sociale afstand en beschutting thuis kunnen je een geïsoleerd en eenzaam gevoel geven, omdat je je problemen alleen of in de beperkte kring van je bubbel onder ogen moet zien.
Een moeilijke relatie kan zelfs erger zijn dan eenzaamheid. Hoewel sterke en ondersteunende relaties cruciaal zijn voor je mentale welzijn, kan het zelfs nog meer schadelijk zijn voor je humeur om maandenlang in quarantaine door te brengen in een moeilijke, ongelukkige of beledigende relatie.
Angst kan tot depressie leiden
De angst en onzekerheid rond COVID-19 is een begrijpelijke reden om je zorgen te maken. Wanneer deze zorgen echter uit de hand lopen, kunnen ze paniek en angst veroorzaken. Aangezien wordt aangenomen dat angst en depressie voortkomen uit dezelfde biologische kwetsbaarheid, kan het ene vaak tot het andere leiden.
De stressniveaus dreigen enorm te stijgen. Het ervaren van een grote verandering in je leven, zoals de dood van een geliefde, het verlies van een baan, de diagnose van een ernstige ziekte of financiële of relatieproblemen, kan overweldigende stressniveaus met zich meebrengen. Als gevolg van deze pandemie ervaar je mogelijk meerdere van deze grote stressoren tegelijk, waardoor je kwetsbaarder wordt voor depressie.
De verveling, eenzaamheid en stress van opgesloten zitten kunnen tot ongezonde manieren van omgaan leiden. Misschien drink je te veel, gebruik je drugs of eet je te veel junkfood om zo om te gaan met stress. Hoewel deze methoden een korte verlichting kunnen bieden, zullen ze op de lange termijn de depressiesymptomen nog veel erger maken.
Verander je focus
Er is geen gemakkelijke oplossing om te herstellen van een depressie, en het kan moeilijk zijn om de energie en motivatie te vinden om de eerste stap te zetten. Maar je hebt meer controle over je humeur dan je misschien beseft.
Het zijn pijnlijke en verontrustende tijden zijn. Maar tegelijkertijd kan een depressie dingen nog erger maken dan ze in werkelijkheid zijn. Als je depressief bent, wordt alles gefilterd door een lens van negativiteit. Door dat te erkennen en herkennen, kun je beginnen je focus te veranderen en de eerste stap zetten om je optimistischer te voelen.
Leid jezelf af
Als je depressief bent, geen werk hebt en geïsoleerd bent van je sociale netwerk, kunnen de negatieve gedachten die steeds maar door je hoofd lopen, nooit ophouden. Maar je kunt de cyclus doorbreken door je te concentreren op iets dat betekenis en doel aan je leven toevoegt. Misschien heb je altijd al iets willen leren, zoals een nieuwe taal of een muziekinstrument? Of heb je altijd al een roman willen schrijven, koken of je eigen groenten willen kweken? Als je een project of doel voor ogen hebt, zelfs een klein project, kan je een welkome onderbreking van negatieve gedachten en zorgen krijgen - en een gevoel toevoegen van betekenis voor je dagen.
Auteur: Stefaan Van Laere
17 reacties
Michelle Obama heeft een milde depressie. “Low-grade depression”, drukte ze dat uit in het Engels, in haar podcast. Meteen zal de halve wereld zich verwant voelen met Michelle, het elegante voorwiel van een tandem die we qua stijl en toon hard missen.
Een tikje depri, dat gevoel is nu des mensen. We komen uit ons bed, uiteraard, en we halen gezwind een brood of starten fluks onze computer, maar we staan ook wel eens met een tas koffie voor het raam, bij een wereld die opeens averechts draait. Wat is er met ons leven gebeurd? Hallo, iemand?
Het gebeurt dus de besten, na maanden van coronastress. Ook het beleid van Trump valt haar zwaar, zegt Michelle, net als de richting die de VS uitgaan. De ex-presidentsvrouw weet dus heel precies wat haar stoort. Maar is dat dan een depressie, in casu een ziektebeeld? Of is dat ‘gezonde’ tristesse in deze lastige tijden? Bij zulke vragen neem ik graag de boeken van filosoof Alain de Botton erbij, die een vuistregel formuleerde waar ik al eens iets aan had: “Een verdrietige persoon wéét waarom hij verdrietig is. Een depressieve persoon weet dat meestal niet.” Depressie, beschrijft hij, is het moedeloze schouderophalen bij de vraag: ‘Wat scheelt er?’ Depressie, dat is in snikken uitbarsten omdat een banale appelcake mislukt, en niet meer beseffen dat die reactie voortvloeit uit een voorval van vijf jaar terug. “Depressie is verdrietig worden om àlles, omdat men niet verdrietig kon zijn om iéts.” Uit het dal krabbelen vraagt tijd en zorg, omdat depressie knabbelt aan je zelfbeeld: ‘Ik ben mislukt.’ Vaststellen dat er in de wéreld iets gebeurt waar je lastig van wordt: dat is andere koek.
Dit is niet bedoeld om taboes in stand te houden. Ik heb niet liever dan dat mensen vrank en vrij over hun depressie spreken en ik ben er mij ook van bewust dat bovenstaande theorie gaten heeft: een postnatale depressie, bijvoorbeeld, kan zomaar toeslaan. Maar het laatste wat we nodig hebben, is snelle diagnoses en schimmige zelftests op het internet. (“Heb jij òòk een milde depressie, zoals Michelle Obama?”, stond gisteren op de site van The Telegraph.) Zoiets is voor professionals.
Wat we intussen zelf kunnen doen, is onze energie focussen, zoals nu reeds volop gebeurt. Het regende de voorbije dagen open brieven van mensen die de avondklok in Antwerpen met argumenten in vraag stelden.
Zie, die avondklok is intussen bijgestuurd. Grafieken worden elke dag nauwlettender bekeken: besmettingen, allemaal goed en wel, maar de overlijdens blijven stabiel, wat valt daaruit zoal te concluderen?
Kennis is een gradueel proces, waarbij laagje per laagje dieper wordt gegraven, en waarbij conclusies telkens worden verfijnd. Dit is een vermoeiende periode en als die ook nog eens inhakt op je portefeuille, zou je voor minder een donsdeken rond je lijf draaien en zuchten van ‘alles is om zeep’. Doch, wat we nodig hebben, is precisiewerk. De focus houden op het probleem en wat er juist wringt. Niet kopje onder gaan, in een algemeen, onbestemd onbehagen.
Nadine Van Der Linden
Osaida
Het zijn goedgelovigen die iets anders geloven. Een “lichte” depressie bestaat niet...
En dat Michelle Obama anti-Trump propaganda maakt is niet meer dan normaal, dat is immers haar plicht als vooraanstaand lid van de oppositie!
1) Als men heel alleen is, ziet men niemand om zich heen.
En is men ALLEEN!
2) Maar EENZAAMHEID is een gevoel.
Want in een gezelschap, kan men zich evenzeer (rot) "eenzaam voelen".
Een raad die ik graag aan iedereen zou geven, die zich eenzaam VOELT is simpel.
Koop een kladschrift en leg dat binnen handbereik.
Bij gevoelens van eenzaamheid, vertrouw je even alles toe aan een blad papier.
Ik begon daarmee in 1980 en later heb ik heel wat teksten overgenomen op mijn PC.
Daarna begon ik het af te drukken en verzamelde het in kaften.
Een mooi naslagwerk, met intussen zowat 850 "titels".
Waarin ik deels mezelf - maar ook wat me heeft beroerd en/of ontroerd - tegen kom.
Tot slot nog dit...
Heel alleen gaan wandelen in de natuur, dringt veel dieper door dan in gezelschap.
Men merkt dan heel wat details, die tijdens kletsen met een eventuele partner jou totaal ontgaan.
En dat nadien delen...gewoon jouw vertrouwde biechtvader opzoeken. Een notaboek!
Succes!
SW