De unieke rol van grootouders binnen het gezin

Wanneer grootouders kinderopvang bieden aan kleinkinderen en vaak zelfs echte of surrogaatouders van hun kleinkinderen worden, hebben ze een meer dan gemiddelde kans om zich te binden. Veel grootouders die deze rollen vervullen, wensen echter dat ze 'gewone' grootouders zouden kunnen zijn in plaats van dat ze de ouderlijke schoenen vullen. Het is zaak om duidelijke grenzen af te bakenen tot hoever je wil gaan, want de lust mag geen last worden.

Het belang van sterke relaties

Gezinnen die sterke relaties tussen de generaties verwachten, hebben deze ook vaker. Dat komt omdat gezinsleden van jongs af aan wordt geleerd dat gezinsleden verplichtingen delen. Die verplichtingen kunnen de zorg voor kinderen en ouderen, financiële bijstand en algemene taakverdeling omvatten. En die hulp gaat in beide richtingen - van jong naar oud, van oud naar jong.

Gezinnen met dit soort opvoeding hebben meer kans op sterke banden tussen grootouders en kleinkinderen dan gezinnen waarin individualiteit en onafhankelijkheid bovenaan de lijst van waarden staan.

Emotionele binding

Als gezinnen functioneren zoals het hoort, staan ​​kinderen het dichtst bij hun ouders en broers en zussen. Grootouders bezetten gewoonlijk het tweede niveau van emotionele nabijheid. Naarmate kinderen groeien, worden hun kringen groter en worden hun leeftijdsgenoten van vitaal belang voor hen.

Kleinkinderen krijgen hun vroege waarden vooral van ouders en grootouders. Naarmate ze ouder worden, is de kans groter dat ze hun eigen set waarden ontwikkelen. Gezinnen zijn het dichtst als ze waarden delen, maar weinig gezinnen zullen het hierover ooit volledig eens zijn.

Generatiekloof vermijden

Onderzoekers zeggen dat er soms een generatiekloof ontstaat wanneer jongere generaties merken dat oudere generaties een gebrek aan sociale tolerantie hebben. Grootouders mogen hun waarden en normen niet opgeven, maar de bereidheid om naar de jongere generatie te luisteren kan een lange weg zijn. En grootouders moeten er zeker van zijn dat ze zelf in praktijk brengen wat ze prediken.

Hoewel deze factoren van invloed zijn voor de relatie tussen grootouder en kleinkind, is de houding van grootouders de belangrijkste factor. Onderzoek toont aan dat liefde voor grootouders niet vanzelf ingebouwd is in de grootouder-kleinkindrelatie en gaandeweg moet groeien.

Met andere woorden, kleinkinderen waarderen hun grootouders niet automatisch. In plaats daarvan leren ze hun individuele grootouders en de manier waarop ze die rol vervullen, te waarderen. Vrijstaande of niet-betrokken grootouders zullen waarschijnlijk geen ereplaats vinden in de familiekring. Aan de andere kant is het onwaarschijnlijk dat grootouders die conflicten aanwakkeren ook geen gewaardeerde familieleden zullen zijn.

Samengevat: grootouders die vastbesloten zijn om een ​​sterke en duurzame relatie met hun kleinkinderen op te bouwen hebben het meeste kans om hier ook in te slagen.