Een weg naar de hel.
De financiële gevolgen die een echtscheiding met zich meebrengt, weerhouden veel 50-plussers ervan om de stap te zetten. Het huis zijn ze kwijt, ze moeten opnieuw huren en wordt het een echtscheiding of een vechtscheiding ? Ik kan er een boek over schrijven. Het zou interessant zijn diegene die dat meegemaakt hebben eens aan het woord te laten. Dat zou leerrijk zijn voor de anderen. Want het is een lijdensweg. Een weg naar de hel. Een weg dat je nooit zou gedacht hebben. De moed om een andere partner te zoeken kan diep weggezonken zitten.
W. (72) Zelzate
Is naast elkaar leven het probleem?
Ik voel mij zeer gelukkig met mijn partner na 54 jaar huwelijk. Wij hebben beiden een hobby en vervelen ons nooit. Het probleem van vele leeftijdsgenoten is dat ze naast elkaar leven in de plaats van met elkaar. Samen elke dag genieten. Men weet nooit of er nog een "morgen" komt.
Robert R. (76) Gent
Nooit gedacht dat het mij zou overkomen.
Het is niet zo eenvoudig als het klinkt. Het is dodelijk voor een relatie wanneer beiden een torenhoog verantwoordelijkheidsgevoel hebben, een ziek kind om voor te zorgen... alle affectie is weg. Het is sleur geworden en je bent tevreden wanneer je partner er niet is. Nooit gedacht dat dit me zou overkomen en toch niet willen, kunnen scheiden want wat komt daarna ? Wat baat het om uiteen te gaan en te zitten verkommeren van eenzaamheid...
Dirk (54) Waregem
Niet zomaar opgeven.
Wie heeft het gedurende al die jaren eens niet moeilijk? Tegenslag met gezondheid, financieel, met het werk , met de kinderen en/of kleinkinderen. Dit betekent niet dat je het zomaar moet opgeven. Velen moeten leren verdraagzamer te zijn en te leren vechten bij tegenslagen, maar velen haken dan af. Mijn man is al van zijn 38e op plus 66 pct. op invaliditeit, dagdagelijks veel pijnen. We hadden ons pensioen ook graag wat anders kunnen beleven , vele plannen vallen in 't water. Wij proberen er het beste van te maken, ook als is dit soms niet gemakkelijk. In lief en leed moet je mekaar blijven steunen. Dat betekent toch niet dat je het zomaar moet opgeven als het soms moeilijk is!
Magda M. (69) Bornem
Realistisch blijven.
Zich niet gelukkig voelen? Geluk is wat? In het leven gebeuren veel bepalende dingen (vooral na de 50) die een invloed hebben op een dalend "gelukkig gevoel": gezondheid, familiale sfeer, relatieproblemen, seksuele problemen, financiële problemen, enz ... We leven in een wereld van egoïsme, geen verstandhouding, geweld en ieder moet zich kunnen aanpassen om het geluk te blijven "voelen". Ik vind die 13 % die niet wil scheiden aan de lage kant. Want men moet een keuze maken, en scheiden is lijden, financieel en persoonlijk. Een betere partner vinden op die leeftijd, met de nodige levenservaring in het achterhoofd, geeft je weinig hoop op een "beter en gelukkiger" leven. Men kan dromen en hopen op, maar ik denk dat het in onze maatschappij niet meer realistisch is. Ik ben misschien een pessimist op dit gebied, maar blijf een realist. Dus hopen op: dat we elkaar terug wat beter vinden en dus wat gelukkiger worden ... en dan hoeft het scheiden ook niet meer. Overleg en gesprek, veel sociaal contact is een uitlaatklep, sport en hobby, zijn ook topics om het aangenamer te maken.
Yvan (67) Landen
Ikke, ikke, ikke?
Ik ben 59 jaar en nog steeds gelukkig getrouwd. We liepen samen in de peutertuin (ongeweten natuurlijk) speelden samen op straat of in het park begonnen ongeveer terzelfdertijd te werken ( daar sloeg de vonk over , of cupido? ) kregen 1 zoontje dat we weer moesten afgeven op 14 1/2 jaar (aan koning auto ). Vreugde en leed, storm en wind zoals elk gezin, samen erdoor en zonder steun van hulpverleners of dergelijke. Denk daar aan voor je gaat scheiden, het is elders niet altijd beter. Maar ja, wat kan men tegenwoordig nog van elkaar verdragen? Alles en iedereen afbreken is gemakkelijk en tegenwoordig de mode:, ikke-ikke-ikke. Respecteer en steun elkaar. Het leven is op zich kort en moeilijk genoeg.
Alfons C.
Wie wint er uiteindelijk bij?
Als je de 50 gepasseerd bent en je wil dan nog scheiden dat is om miserie vragen, nog meer miserie dan bij elkaar te blijven. Vooral als je samen jaren aan een stuk gewerkt hebt en iets hebt opgebouwd dan is het niet evident om te scheiden, want wie wint er uiteindelijk bij…? Dat zijn die slinkse advocaten die de beide partijen uitbuiten en uitwringen zoals een citroen. Zij worden er beter van maar de beide echtgenoten niet, die zijn veelal de dupe en eindigen meestal met niets meer en ook de erfgenamen die zien alles wat hun ouders vergaard hebben verdwijnen . Daarom vind ik scheiden boven je 50ste zeer onverstandig. En alles went, ook die kleine of grote ruzies want die worden toch telkens weer bijgelegd.
Frank E. Wilrijk
1 reactie
Patrick H. Poperinge