Deel via

Gedicht: Windkracht

November 2020

Gierend door de daken
kinderen ontwaken
Zo kil en zo guur
door iedere muur
In de verte geloei
op de kamer gestoei
Krakende panden
bevende handen
Zwiepende bomen
akelige dromen
Achter ieder gordijn
wat zal het morgen zijn?
In de verte gegil
dan ineens...............
héél stil

Dit gedicht werd ingezonden door Nadine Spiessens

 

Schuilt er in jou ook een dichter? Stuur dan jouw gedicht naar redactie@sennetmagazine.be en wie weet lees je het wel in één van de volgende edities van SenNet Magazine! 

3 reacties

rdckx
Indrukwekkend beschreven, Nadine, ik voel hem als ‘t ware de wind door de kieren van ramen en deuren, ik ervaar mee de angst van het imminente natuurgeweld, de dreiging die uitgaat van de stilte voor de echte storm begint. Zeer plastisch gebracht. rita
23/11/20 13:58 REAGEER
Toch mooi zo te kunnen beschrijven.......
23/11/20 18:23 REAGEER
epicurio
Als "simpel" mooi kan zijn.
30/11/20 13:56 REAGEER

Login Registreer

Recente Artikels

Gerelateerde Artikels