Deel via

Niet toegeven aan eenzaamheid...

April 2021
Voel je je soms eenzaam? Dan ben je zeker niet alleen, blijkt uit een studie van de Koning Boudewijnstichting bij 65-plussers. Maar om je meteen een hart onder de riem te steken: het is niet nodig om daarom te wanhopen. Bijna de helft van de senioren noemt zich wel sociaal weerbaar, en voor de anderen is er zeker hoop. Het is in deze tijden meer dan ooit belangrijk om binnen de door de overheid opgelegde beperkingen tussen voldoende contacten met anderen te onderhouden om zo niet onderuit te gaan. De boodschap is duidelijk: we moeten elkaar in deze moeilijke tijden meer dan ooit ondersteunen.

Eenzaamheid is intussen een van de meest ingegeven zoektermen op Google. Tot voor kort een taboe, maar intussen is het besef doorgedrongen dat isolement een van de grote potentiële gevaren van onze moderne samenleving is. Maar laten we positief denken: je af en toe eenzaam voelen is niet erg, zolang het je leven niet gaat beheersen.Enquête

Eenzaamheid en sociaal isolement bij ouderen behoren tot de belangrijkste maatschappelijke uitdagingen. Dat valt te lezen in een onderzoeksverslag van de Koning Boudewijnstichting gebaseerd op een enquête bij meer dan 1.500 65-plussers in België. Naast zelfstandig thuiswonende ouderen werden ook ouderen in woonzorgcentra geïnterviewd. Het marktonderzoeksbureau Ipsos zorgde voor de uitvoering van de enquête samen met twee academische partners, LUCAS-KU Leuven en het departement Sciences de la Santé Publique van de Université de Liège.

Bijna de helft is wél sociaal weerbaar

45% van de ouderen noemt zichzelf sociaal weerbaar. Dit houdt in dat ze op een groot sociaal netwerk kunnen terugvallen en dat ze zich niet eenzaam voelen. Bijna 10% geeft aan ‘contactarm’ te zijn. Deze mensen hebben weliswaar een klein sociaal netwerk, maar ze voelen zich niet eenzaam.

De rest van de ouderen (46%) voelt zich wel eenzaam. De helft van deze groep geeft aan zich in een sociaal isolement te bevinden en combineert een klein sociaal netwerk met gevoelens van eenzaamheid. De andere helft van deze groep voelt zich ook eenzaam ondanks een groot sociaal netwerk.

Hieruit leidt de Koning Boudewijnstichting af dat initiatieven die uitsluitend het sociaal netwerk van ouderen als uitgangspunt nemen niet noodzakelijk de meest eenzamen bereiken.

eenzaam2 Enkele opmerkelijke feiten

  • 85-plussers zijn meer dan jongere ouderen sociaal geïsoleerd
  • Eerdere enquêtes hebben aangetoond dat de eenzaamheid bij de jongeren tussen 15 en 24 jaar evenveel voorkomt als bij de oudsten
  • We tellen niet alleen meer eenzame en sociaal geïsoleerde ouderen bij de oudste ouderen, maar ook bij vrouwen, bij weduwen en weduwnaars, bij ouderen met gezondheidsproblemen en bij ouderen die de eindjes moeilijk aan elkaar kunnen knopen. Niet iedere oudere is dus gelijk als het over deze fenomenen gaat.
  • Opvallend is dus dat sociale weerbaarheid mee wordt bepaald door het economische kapitaal van ouderen. Het percentage sociaal weerbare ouderen bedraagt slechts 26% bij de ouderen met een gezinsinkomen onder 1.000 euro; het stijgt met het inkomen tot 55% bij de ouderen met een gezinsinkomen hoger dan 2.000 euro. Het aandeel sociaal geïsoleerden loopt in de groep met het laagste inkomensniveau zelfs op tot 40%, tegenover 15% bij de hoogste inkomens.
  • Het aantal sociaal weerbaren is groter bij de thuiswonende ouderen dan bij de ouderen in woonzorgcentra die minder kinderen en een minder omvangrijk netwerk hebben. Met subjectieve eenzaamheid worden ze even vaak geconfronteerd (als we ouderen met vergelijkbare zorgafhankelijkheid vergelijken). Sociaal isolement is er meer bij de bewoners van woonzorgcentra die ook vaker meer contact willen, vooral met hun kleinkinderen.
  • Eenzaamheidsgevoelens verklaren mee dat deze ouderen depressief worden en preventie ervan zou daarom een doel moeten zijn van zorgprogramma’s. Het onderzoeken waard is de rol die inspraak en participatie hierbij kunnen spelen. Zorgwekkend in dat verband is de vaststelling dat de zorgplanning vandaag in gebreke blijft. Nog maar een op drie thuiswonende ouderen heeft al met iemand gesproken over hoe hij of zij in de toekomst wenst te wonen. En de overplaatsing of verhuis naar het woonzorgcentrum was voor 4 op 10 ouderen die er nu verblijven ongepland.
  • Tot slot nog enkele feiten en cijfers die de maatschappelijke uitdaging blootleggen. Recent onderzoek toont aan dat een ontoereikend sociaal kapitaal een minstens even belangrijke risicofactor voor overlijden is dan meer bekende risicofactoren, zoals roken, obesitas of luchtvervuiling. Het goede nieuws is dan dat er geen bewijs is dat de eenzaamheidsgevoelens bij ouderen de voorbije decennia zijn toegenomen. Bovendien doen ook in deze leeftijdsgroep nieuwe contactmogelijkheden hun intrede: nu al gebruikt 21% van de ondervraagde ouderen het internet. Het aantal 65-plussers blijft echter stijgen.

 

Conclusie van de studie

eenzaam3 Het voorkomen van en de strijd tegen eenzaamheid en sociaal isolement bij ouderen verdient de volle aandacht van iedereen: van de beleidsverantwoordelijken en professionelen uit de sectoren in kwestie, maar ook van de burgers die allemaal kind, familielid, kennis of buur zijn van ouderen ... en zelf een toekomstige oudere.

Voel je je soms eenzaam? Daar is op zich niets mis mee. Wat telt is dat het je leven niet gaat beheersen. Zoek dus tijdig contact met anderen, uiteraard rekening houdend met de huidige beperkingen.

Ben je zelden of nooit eenzaam? Zoveel te beter! Maar misschien zijn er in je omgeving wel mensen die er last van hebben. Een eenvoudig praatje (in levende lijve met de nodige veiligheidsmaatregelen), per telefoon, videocall, sms of de sociale media: het kan voor iemand die zich niet goed in zijn vel voelt een wereld van verschil maken...

Auteur: Stefaan Van Laere

21 reacties

paradelta
Veel te veel mensen praten erover.
Ben je eenzaam, laat iets weten en ik kom af.
5/04/21 09:34 REAGEER
paradelta
Geef iedereen de kans om zelf iets te vertellen. ===== heeeel eenvoudig.
5/04/21 09:43 REAGEER
Tine66
Ik vind dat het mooi gezegd wordt maar als je de ene tegenslag na de ander heb en wel mensen heb waar je de alledaagse dingen kan vertellen maar niet echt hoe het werkelijk gaat en ook elke maand heel veel moet wetken om dan nog niet toe te komen op het eonde van de maand en de grote eenzaamheid daarbij dan weet ik in feite niet als er nog hoop is
8/04/21 16:45 REAGEER
jam
Over eenzaamheid praten is niet voldoende.Zeggen"ik ben eenzaam " is al moeilijker.Mensen willen dan helpen,dat is goed bedoeld maar luisteren naar de eenzame zoveel beter.Zorg dat je een aangenaam mens bent,ook al vraagt het oefening,dan willen de mensen bij je zijn.Soms is aangenaam zijn moeilijk maar wie zegt er dat het gemakkelijk is.Kan je nog buiten komen,zeg dan goedendag tegen de mensen,sommigen zullen verwondert zijn anderen achterdochtig misschien.Volhouden is de boodschap want vroeg of laat laat iemand u weten dat de begroeting aangenaam is ,blij dat zomaar iemand hen een goedendag wenst.Het proberen waard.Er is altijd iets om tegen een mens,zelfs een onbekende iets te zeggen.
5/04/21 19:07 REAGEER
Dag Jam, mooi geschreven, zo is het toch. Het gaat je goed, en 'n fijne week gewenst indien mogelijk :-)
5/04/21 22:56 REAGEER
jam
Dank je,Nicolevandeghinste.Ik ben op Paasdag gaan wandelen in Zand,,, en begon spontaan te wenen zo zonder m,n overleden vrouw.Het weer was goed 11gr C.Wandelen ,zelfs alleen, helpt tegen muizenissen en je aandacht richt zich tot de natuur,het water of zelfs een specht die zijn huis timmert met talent,en zonder hamer of beitel.Wandelen ,je komt altijd iets tegen ,soms jezelf.
7/04/21 10:25 REAGEER
Osaida
Over eenzaamheid wordt heel veel gepraat.
Er zijn echter veel soorten eenzaamheid. Je kan evengoed eenzaam zijn met twee, in een groep enz.
Wat voor mij een belangrijk punt is dat onze maatschappij zo onpersoonlijk is geworden. Wat de vorige schrijver hier zegt is volkomen waar. Hoeveel mensen nemen de tijd of willen luisteren naar iemand anders? Ik kan een gewoon voorbeeld geven. Ik kwam terug van de wandeling met mijn hond en iemand begon over de hond. Het is juist je hebt dan een aanspreekpunt. Maar zo zijn we stilaan over gegaan op die persoon haar verhaal. Ik heb geluisterd,
En ze was blij dat we dit gesprek hadden, , haar echtgenoot was nog niet lang overleden. We zijn allemaal mensen met gevoelens, waarom niet meer aandacht aan elkaar schenken???????


5/04/21 19:28 REAGEER
Je hebt gelijk Osaida, je kan alleen zijn met 2, of je alleen voelen in 'n groep . U bent 'n lief persoon. Leuke week voor u . PS: ik moet opletten wat ik schrijf, daar 'n zekere macko mijn post steeds negatief oordeelt , en me neerhaalt.... Groetjes.
5/04/21 23:02 REAGEER
Macko
Ik ben tenminste beleefd!
7/04/21 09:07 REAGEER
jam
We moeten alleen naar onze navel staren om te zien of die proper is.Osaida, je slaat de nagel op de kop.Alle comfort of luxe kan niet op tegen een goed gesprek.Een gesprek doet meestal goed,zelfs voor mensen die weinig hebben.Jaren geleden zat ik in een café rond Nieuwjaar.Een klant vertrekt zonder te betalen,de uitbater zegt hem dat nog moet betalen.Waarop de klant antwoord;eindelijk iemand die tegen me spreekt.Er werd gelachen maar eigenlijk was het tragisch. Als we voor elkaar zorgen is iedereen beter gesteld,met of zonder geld.
5/04/21 19:53 REAGEER
Daar zit veel wijsheid in :-) Nu en dan zijn er echte toffe mensen op dit forum.......gelukkig maar .
5/04/21 23:04 REAGEER
RhinoMax
Gezondheid is het kardinale punt.Moest ik ernstig ziek worden ik zou de meest eenzame mens in Bulgarije zijn,vrees ik.Tot nu toe heeft de fiets me gered.Alleen regen of sneeuw houdt me tegen bij mijn dagelijks fietstochtje.Misschien schenk ook ik te weinig aandacht aan mijn medemens maar veelal is de taal een handicap.Ik zou vloeiend Bulgaars moeten kunnen spreken maar ja, het is geen makkelijke taal en een van mijn (on)deugden is mijn luiheid.Gelukkig kan ik me vaak redden met Frans en Engels en mijn beetje Duits.Voorts ben ik hier tevreden en welgemoed en ik hoop hetzelfde voor jullie in белгиял
5/04/21 21:34 REAGEER
Hoe mooi, de taal komt nog, stukje bij beetje, hou de moed erin. Fijn te lezen dat je het goed hebt daar.:-)
5/04/21 23:07 REAGEER
Seke
Beste RhinoMax, probeer het ook eens te voet...
Met de fiets rij je tenslotte veel mensen voorbij waarmee te kansen mist tot toffe gesprekken!
Wandelaars zijn over het algemeen rustiger mensen dan fietsers en hebben ook meer tijd.
6/04/21 12:11 REAGEER
JayDee
En gelukkig is er sociale media die een verbintenis kan geven alhoewel die somsheel broos lijkt
6/04/21 09:23 REAGEER
Osaida
Ben blij dat er zoveel mensen op een positieve manier reageren. Niet stoppen met vriendelijk zijn ook als je de pech hebt dat iemand negatief reageert. Misschien is die persoon bang, heeft misschien nooit vriendelijkheid gekend, veel tegen gekomen.......Dit alles kan maar als we niet opgeven moet het toch bij sommige mensen lukken, Al kunnen we een deel mensen al doen nadenken dat vriendelijk zijn niets kost, luisteren naar elkaar ook niet. En daar heb je gelijk in te voet kan en lukt dit beter dan mensen op de fiets. Dank Nicole voor je lief commentaar. Dat doet goed. Een prettige week!
6/04/21 13:28 REAGEER
jam
Een vrouw vroeg haar man om een zoet woord,hij antwoordde suiker.
Luister een keer naar Spotify , Mia 70
7/04/21 10:45 REAGEER
Rhea Germaine
Een vriendelijk gezicht en en positie glimlach kost niets, maar is een zonnetje onder te mensen!
Ook ik voel me soms eenzaam en verlaten en dan zou ik de muren oplopen. maar dan komt er een zonnetje of een wolk of een vogel en dat geeft me mijn glimlach weer. Rhea
7/04/21 12:53 REAGEER
jam
Hoe eerlijk en oprecht is uw bericht Rhea.U krijgt van mij een 10 op tien voor moed.Voel ik mij maar zozo dan zet ik een blij muziekje op.
8/04/21 11:49 REAGEER
Barbri
Eenzaam zijn, zeker door financiele redenen is erg. Geld heb ik niet, wel tijd voor een praatje of en wandeling.
Mooie dag allemaal.
9/04/21 09:14 REAGEER
jam
Beste Barbri,uw reactie is kort, bondig en de nagel op de kop.Ook van mij ontvangt u een mooie dag.
11/04/21 20:19 REAGEER

Login Registreer

Stefaan Van Laere

Hoofdredacteur
Hoofdredacteur
Hoofdredacteur van SenNet Magazine Stefaan Van Laere (1963) wilde als kind de Tour de France of toch minstens het wereldkampioenschap veldrijden winnen. Door omstandigheden geheel buiten zijn wil is dat er vooralsnog niet van gekomen. Hij is sinds 1988 actief als beroepsauteur en journalist met een brede waaier aan interesses. Hij schreef intussen meer dan 80 boeken (zowel fictie als non-fictie) voor jeugd en volwassenen en publiceerde artikels in tal van kranten en magazines. Ook heeft hij zijn eigen uitgeverij (Partizaan). Hij is van oordeel dat elk onderwerp interessant genoeg is om over te schrijven en dat leeftijd vooral een getal is. www.stefaanvanlaere.be www.partizaan.befacebook

Meer artikels van Stefaan Van Laere

Recente Artikels

Gerelateerde Artikels