Deel via

Gedicht: Onder de appelboom (Rutger Kopland)

June 2022
Ik kwam thuis, het was 
een uur of acht en zeldzaam 
zacht voor de tijd van het jaar, 
de tuinbank stond klaar 
onder de appelboom
ik ging zitten en ik zat 
te kijken hoe de buurman 
in zijn tuin nog aan het spitten 
was, de nacht kwam uit de aarde 
een blauwer wordend licht hing 
in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi 
om waar te zijn, de dingen 
van de dag verdwenen voor de geur 
van hooi, er lag weer speelgoed 
in het gras en verweg in het huis 
lachten de kinderen in het bad 
tot waar ik zat, tot 
onder de appelboom
en later hoorde ik de vleugels 
van ganzen in de hemel 
hoorde ik hoe stil en leeg 
het aan het worden was
gelukkig kwam er iemand naast mij 
zitten, om precies te zijn jij 
was het die naast mij kwam 
onder de appelboom, zeldzaam 
zacht en dichtbij 
voor onze leeftijd.
 
 

5 reacties

rdckx
Mooi intimistisch beeld
op een zomerse avond
te mogen herinneren …..

https://nl.wikipedia.org/wiki/Rutger_Kopland
Een dichter wetenschapper het ontdekken waard !
6/06/22 08:19 REAGEER
Camilla
Heel mooi verwoord, proficiat...
Camilla
6/06/22 12:55 REAGEER
Busschots
Een gedicht van Frans Busschots
Van vele dunne draadjes geweven
Van vele dunne draadjes geweven
zou het grote doek
hecht en ondoorzichtbaar
een bescherming bieden
aan jouw tenger en frêle
lichaam.

Van vele dunne draadjes geweven
zullen al jouw zorgen
en talenten, jouw falen
en wederopstanding,
jouw zijn zoals je dacht
dat het moest zijn, een doek vormen.

Van vele dunne draadjes geweven
zal ieder draadje
een vezeltje van je lichaam zijn.
Een deeltje van een geheel waarvan
Je zelf misschien niet beseft
Dat ieder draadje heel belangrijk is.

Van vele dunne draadjes geweven,
misschien een beetje onzorgvuldig
samengesteld om een geheel te vormen.
Waarbij jouw inspraak ontbrak,
Maar zeker een meerwaarde was geweest.
Nu nog kan je draadjes een andere kleur geven.

Van vele dunne draadjes geweven
denkt men te vaak het is onherroepelijk
die samenstelling en die kleurencombinatie.
Onze inbreng is groter en sterker
Dan de draadjes nu zijn.
Morgen worden zij helemaal jouw leven.





6/06/22 16:54 REAGEER
Jasperdm
Geachte Frans,

Ik neem graag de tijd om je persoonlijk te laten weten hoeveel indruk jouw recente gedicht op mij heeft gemaakt. Het is niet vaak dat een tekst mij zo stil weet te krijgen; je woorden, zorgvuldig gekozen en trefzeker geplaatst, vormden een geheel dat zowel intellectueel prikkelde als emotioneel raakte.

Wat mij vooral opviel, is hoe je moeiteloos schakelt tussen beeldende beschrijving en persoonlijke reflectie, zonder dat het gekunsteld of overdadig aanvoelt. Integendeel — er zit een zekere vanzelfsprekendheid in jouw taalgebruik, een kalme helderheid die zeldzaam is in hedendaagse poëzie. Jouw beheersing van toon en ritme getuigt niet alleen van technische vaardigheid, maar ook van een diep doorleefde gevoeligheid.

De thematiek die je aansnijdt — hoewel op het eerste gezicht persoonlijk of intiem — weet zich universeel uit te strekken. Je woorden nodigen uit tot introspectie, zonder dat je als auteur opdringerig wordt. Je stelt vragen zonder ze hardop te stellen, en precies daarin schuilt een kracht die ik enorm waardeer.

Ik wil je dan ook vanuit de grond van mijn hart bedanken voor het delen van dit werk. Het is zeldzaam dat ik zo geraakt word door een tekst, en jouw gedicht verdient het zonder enige twijfel om breed gelezen en serieus genomen te worden.

Met oprechte bewondering en waardering,
en met vriendelijke groet —
Big J
2/07/25 21:59 REAGEER
jessie veyt
Mooi gedicht, frans!
6/06/22 20:30 REAGEER

Login Registreer

Recente Artikels

Gerelateerde Artikels