Italië blijft voor Belgen een gesmaakte bestemming. Niet minder dan 7 op de 10 landgenoten brachten er ooit al een vakantie door, en Italië is dan ook goed voor ruim 5 miljoen Belgische overnachtingen per jaar.
De ideale combinatie
Italië is voor velen de ideale combinatie tussen historisch erfgoed, prachtige landschappen en pittoreske dorpjes in een schitterende natuur, karaktervolle steden, cultuur en natuurlijk de typische keuken met de bijhorende wijnen .
Italië liet voor corona ruim 52 miljoen toeristen optekenen, en daar namen wij Belgen een kleine 10% voor onze rekening. Dit maakt Italië tot de vijfde meest populaire vakantiebestemming ter wereld.
Bij de Belgen staat Italië steevast bij de top drie van de meest geliefde vakantiebestemmingen. Hierbij gaat de aandacht in dalende volgorde naar de grote kunststeden (36%), de badplaatsen (31%), de natuur (31%), de meren (13%) en de skigebieden. De regio’s die het hoogst aangeschreven staan zijn Veneto, Lombardije, Toscane en Trentino-Zuid-Tirol. Intussen vinden steeds meer Belgen ook hun weg naar Puglia, Friuli-Julisch Venetië aan de grens met Oostenrijk en Slovenië, of Sardinië.
Meestal op hotel
De meeste Belgen opteren hierbij voor een verblijf op hotel of in een vakantiepark (66%). Tussen 2017 en 2018 nam het aantal overnachtingen in een bed and breakfast (of ‘agriturismo’) toe met meer dan 57%.
In onze moderne samenleving neemt voeding een centrale plaats in. Eten is veel meer geworden dan enkel je honger stillen, het wordt gelijkgesteld met een zoektocht naar smaak en verfijning. Hierbij wordt de factor ‘smaak’ bepaald door een samengaan tussen onze ratio en ons gevoel.
Unieke mozaïek
Wat dat gevoel betreft, zitten we in Italië zeker op de juiste plek. Het land bestaat uit een unieke mozaïek van artistieke, culturele en omgevingsfactoren die nauw samenhangen met de lokale tradities, gewoonten en gebruiken.
Binnen dit bonte mozaïek zijn de tradities op het gebied van voeding en wijn de steentjes die de overheersende kleuren uitmaken, zeg maar de dagelijkse keuken bij de mensen thuis. In deze vergelijking worden de details van het mozaïek bepaald door de sterrenchefs die de traditionele recepten vernieuwen en naar hun hand zetten.
Midden-Italië
De regio’s van midden-Italië Abruzzen, Lazio, Marche en Umbrië werden getroffen door de hevige aardbevingen van 2016. Intussen is de middenstrook van Italië in volle heropbouw en zijn toeristen er meer dan ooit welkom. Deze regio’s zijn met elkaar verbonden door gemeenschappelijke ‘sapori e seperi’ (smaken en kennis), om het anders uit te drukken de culturele en culinaire bagage van het gebied.
We zouden deze vier regio’s kunnen zien als de ingrediënten van eenzelfde recept, die door de kundige toepassing van de natuurlijke, historische en artistieke rijkdom, samen het kloppend ‘hart van Italië’ vormen.
Ruraal en wijntoerisme
In deze regio’s kent het ruraal toerisme steeds meer succes. Hieraan is het aanbod aan authentieke producten geteeld door ervaren producten in ongerepte gebieden zeker niet vreemd. Voedsel, en alles wat hiermee verbonden is, vormt dan ook een van de belangrijkste redenen om dit deel van Italië als vakantiebestemming te kiezen.
Het zogenaamde ‘enoturismo’ (wijntoerisme) zit hier eveneens in de lift. Hierbij wordt de bestemming van de reis gekozen op grond van de alhier geproduceerde wijnen. Bij deze – al dan niet georganiseerde – wijnreizen kan je wijngaarden en wijnhuizen bezoeken en wordt vooral veel geproefd van de lokale wijnen in combinatie met plaatselijke specialiteiten.
Voor de betere klasse
Wijn heeft zeker een grote aantrekkingskracht op buitenlandse toeristen die Italië bezoeken. Over het algemeen, zo leren ons de cijfers van het Agenzia Nationale Turismo, zijn het toeristen uit de betere welstandklassen, die doorgaans goed geïnformeerd zijn over de bijzonderheden van de invloed van het lokale landschap en terroir op de wijnen, de lokale keuken en kunst.
De markering DOC staat sinds 1963 wettelijk voor ‘Denominazione di origine controllata, en garandeert een bepaalde kwaliteit. De wijnen moeten komen uit een begrensd gebied en voldoen aan vastgestelde productie-eisen. Midden-Italië scoort hier bepaald hoog met 12 DOC-wijnen in Abruzzen, 20 in Lazio, 10 in Marchi en 13 in Umbrië.
Wijn en gastronomie
De ‘enogastronomia’ (wijn en gastronomie) van deze macroregio gaat terug in de tijd naar culinaire gebruiken en gerechten uit het verleden. Om deze culinaire tradities in ere te houden, worden tal van evenementen georganiseerd met deze tradities als uitgangspunt. Deze evenementen richten zich niet tot de grote massa, maar op een bepaalde niche van toeristen. Dit type van toerisme is uitgesproken duurzaam van karakter en vaak gelinkt aan cultureel toerisme.
Voor elk wat wils
Het is onmogelijk om alle traditionele gerechten, producten en specialiteiten van midden-Italië op te sommen. De regio staat zelfs bekend als de regio met de meeste lokale specialiteiten ter wereld.
Er zijn tientallen producten met een DOP- of IGP-status, DOCG-, DOC- en IGT-wijnen, talloze soorten olijfolie, ambachtelijke bieren, vleeswaren, kazen, likeuren, broodsoorten, banketspecialiteiten en desserts.
Plaatselijke specialiteiten
Een groot deel van deze plaatselijke specialiteiten wordt nog steeds op ambachtelijke wijze geproduceerd, maar met gebruik van nieuwe technieken uitgevoerd door ambachtslieden die aan vooraanstaande instituten hun opleiding genoten.
Erfgoed
Dit geheel van uitzonderlijk goede, ambachtelijke en lekkere producten vormt de echte expressie van de rijkdom van midden-Italië. Het buitengewone enogastronomisch erfgoed is dan ook een levend en tastbaar onderdeel van de lokale cultuur en vormt een toenemende mate een belangrijke reden om het gebied in al haar facetten te ontdekken.
Auteur: Stefaan Van Laere
4 reacties
Ook Puglia komt meer en meer in de belangstelling. Maar hier heb ik geen ervaring mee. Naar het schijnt ook de moeite waard om te ontdekken.
Maar als men een pakketreis met het vliegtuig kiest naar deze streken, wordt men misschien wel geconfronteerd met lange overstaptijden in Lamezia Terme (Calabria) of in Brindisi (Puglia). Toch het overwegen waard natuurlijk.