Slaapapneu is een potentieel ernstige slaapstoornis waarbij de ademhaling herhaaldelijk stopt en begint. Als je luid snurkt en zelfs na een volledige nachtrust moe bent, kan je last hebben van deze aandoening.

De belangrijkste soorten slaapapneu

• Obstructieve slaapapneu, de meest voorkomende vorm die optreedt wanneer de keelspieren ontspannen
• Centrale slaapapneu, die optreedt wanneer de hersenen geen goede signalen sturen naar de spieren die de ademhaling regelen
• Complex slaapapneusyndroom, ook bekend als tijdens de behandeling optredende centrale slaapapneu, die optreedt wanneer iemand zowel obstructieve slaapapneu als centrale slaapapneu heeft

Raadpleeg je arts

Raadpleeg je arts als je ook maar vermoedt dat je slaapapneu hebt. Behandeling kan je symptomen verlichten en kan hartproblemen en andere complicaties helpen voorkomen. Breng je arts op de hoogte van elk slaapprobleem dat je vermoeid, slaperig en prikkelbaar maakt.

 Symptomen

De tekenen en symptomen van obstructieve en centrale slaapapneu overlappen elkaar, waardoor het soms moeilijk is om te bepalen welk type je hebt.

De meest voorkomende tekenen en symptomen van obstructieve en centrale slaapapneu zijn:

• Luid snurken
• Momenten waarbij je tijdens de slaap stopt met ademen - die door een andere persoon zouden worden gemeld
• Naar lucht happen tijdens de slaap
• Wakker worden met een droge mond
• Ochtendhoofdpijn
• Moeilijk doorslapen (slapeloosheid)
• Overmatige slaperigheid overdag (hypersomnie)
• Moeite om op te letten terwijl je wakker bent
• Prikkelbaarheid

Oorzaken

Obstructieve slaapapneu

Dit gebeurt wanneer de spieren in de achterkant van je keel ontspannen. Deze spieren ondersteunen het zachte gehemelte, het driehoekige stukje weefsel dat aan het zachte gehemelte (huig) hangt, de amandelen, de zijwanden van de keel en de tong. Wanneer de spieren ontspannen, vernauwt of sluit uw luchtweg terwijl u inademt.

Je krijgt niet genoeg lucht, waardoor het zuurstofgehalte in je bloed kan dalen. Je hersenen voelen je onvermogen om te ademen en wekken je even uit de slaap, zodat je je luchtweg weer kunt openen. Dit ontwaken is meestal zo kort dat je het je niet herinnert. Je zou kunnen snuiven, stikken of naar adem snakken.

Dit patroon kan zich de hele nacht vijf tot dertig keer of vaker per uur herhalen, waardoor je niet meer in staat bent om de diepe, rustgevende fasen van de slaap te bereiken.

Centrale slaapapneu

Deze minder vaak voorkomende vorm van slaapapneu treedt op wanneer de hersenen geen signalen doorgeven aan de ademhalingsspieren. Dit betekent dat je gedurende een korte periode geen moeite doet om te ademen. Je kan wakker worden met kortademigheid of moeite hebben om in slaap te komen of door te slapen.

Risicofactoren

Slaapapneu kan iedereen treffen, zelfs kinderen. Maar bepaalde factoren verhogen je risico.

Obstructieve slaapapneu

Factoren die het risico op deze vorm van slaapapneu verhogen, zijn onder meer:

• Overgewicht. Obesitas verhoogt het risico op slaapapneu aanzienlijk. Vetafzettingen rond uw bovenste luchtwegen kunnen uw ademhaling belemmeren.

• Nekomtrek. Mensen met een dikkere nek kunnen smallere luchtwegen hebben.

• Een vernauwde luchtweg. Misschien heb je een nauwe keel geërfd. De amandelen kunnen ook de luchtwegen vergroten en blokkeren, vooral bij kinderen.

•  Mannen hebben twee tot drie keer meer kans op slaapapneu dan vrouwen. Vrouwen verhogen echter hun risico als ze te zwaar zijn, en hun risico lijkt ook te stijgen na de menopauze.

• Ouder zijn. Slaapapneu komt significant vaker voor bij oudere volwassenen.

• Familiegeschiedenis. Het hebben van familieleden met slaapapneu kan je risico verhogen.

• Gebruik van alcohol, sedativa of kalmeringsmiddelen. Deze stoffen ontspannen de spieren in je keel, wat obstructieve slaapapneu kan verergeren.

• Rokers hebben drie keer meer kans op obstructieve slaapapneu dan mensen die nooit hebben gerookt. Roken kan de hoeveelheid ontsteking en vochtretentie in de bovenste luchtwegen vergroten.

• Verstopte neus. Als je moeite hebt met ademhalen door je neus - of het nu gaat om een ​​anatomisch probleem of allergieën - heb je meer kans om obstructieve slaapapneu te ontwikkelen.

• Medische omstandigheden. Hartfalen, hoge bloeddruk, diabetes type 2 en de ziekte van Parkinson zijn enkele van de aandoeningen die het risico op obstructieve slaapapneu kunnen verhogen. Polycysteus ovariumsyndroom, hormonale stoornissen, eerdere beroertes en chronische longziekten zoals astma kunnen ook het risico verhogen.

Centrale slaapapneu

Risicofactoren voor deze vorm van slaapapneu zijn onder meer:

• Ouder zijn. Mensen van middelbare leeftijd en ouderen hebben een hoger risico op centrale slaapapneu.

 • Gebruik van verdovende pijnstillers. Opioïde medicijnen, vooral langwerkende medicijnen zoals methadon, verhogen het risico op centrale slaapapneu.

• Hartinfarct. Als je een beroerte hebt gehad, verhoogt het risico op centrale slaapapneu of tijdens de behandeling optredende centrale slaapapneu.

Complicaties

Slaapapneu is een ernstige medische aandoening. Complicaties kunnen zijn:

• Vermoeidheid overdag. Het herhaaldelijk ontwaken geassocieerd met slaapapneu maakt een normale, herstellende slaap onmogelijk, waardoor ernstige slaperigheid, vermoeidheid en prikkelbaarheid overdag waarschijnlijk wordt. Je kan je wellicht moeilijk concentreren en je merkt dat je in slaap valt op het werk, terwijl je tv kijkt of zelfs tijdens het autorijden. Mensen met slaapapneu hebben een verhoogd risico op auto- en arbeidsongevallen.Je kan je ook opvliegend, humeurig of depressief voelen. Kinderen en adolescenten met slaapapneu kunnen slecht presteren op school of gedragsproblemen hebben.

• Hoge bloeddruk of hartproblemen. Plotselinge dalingen van het zuurstofgehalte in het bloed die optreden tijdens slaapapneu verhogen de bloeddruk en belasten het cardiovasculaire systeem. Het hebben van obstructieve slaapapneu verhoogt het risico op hoge bloeddruk (hypertensie). Obstructieve slaapapneu kan ook het risico op terugkerende hartaanvallen, beroertes en abnormale hartslagen, zoals atriale fibrillatie, verhogen. Als u een hartaandoening heeft, kunnen meerdere episodes van zuurstofgebrek in het bloed (hypoxie of hypoxemie) leiden tot een plotselinge dood door een onregelmatige hartslag.

• Type 2 diabetes. Als je slaapapneu heeft, verhoogt het risico op het ontwikkelen van insulineresistentie en diabetes type 2.

• Metaboolsyndroom. Deze aandoening, die hoge bloeddruk, abnormale cholesterolwaarden, hoge bloedsuikerspiegels en een grotere middelomtrek omvat, houdt verband met een hoger risico op hartaandoeningen.

• Complicaties met medicijnen en operaties. Obstructieve slaapapneu is ook een probleem met bepaalde medicijnen en algemene anesthesie. Mensen met slaapapneu hebben meer kans op complicaties na een grote operatie, omdat ze vatbaar zijn voor ademhalingsproblemen, vooral wanneer ze verdoofd zijn en op hun rug liggen.

Vertel je arts voordat je een operatie ondergaat over je slaapapneu en hoe deze wordt behandeld.

• Leverproblemen. Mensen met slaapapneu hebben meer kans op abnormale resultaten bij leverfunctietesten en hun lever vertoont meer kans op tekenen van littekens (niet-alcoholische leververvetting).

• Partners met slaaptekort. Luid snurken kan ervoor zorgen dat iedereen die bij je in de buurt slaapt, niet goed kan uitrusten. Het is niet ongewoon dat een partner naar een andere kamer moet gaan, of zelfs naar een andere verdieping van het huis, om te kunnen slapen.