Twee keizers

Zelden of nooit heb ik een wielerkampioen gevolgd die zijn waar zo goed kon verkopen als Wout van Aert dat nu doet. De Kempenaar heeft alles om ongeveer iedereen te bekoren, om te beginnen een zeer gevarieerd talent. Hij kan bijna alles met de fiets, van sprinten tot tijdrijden en tussendoor ook wat klimmen.

Hij is bovendien evenwichtig, nuchter, vrolijk, praat goed en komt daarbij immer als bloedeerlijk over. Als hij wint, deelt hij zijn ploegmaats in het succes, verliest hij dan neemt hij de reden daarvan over het algemeen op zich. Onheus tot gevaarlijk gedrag van zijn tegenstanders worden door hem weinig of niet opgeworpen als oorzaak van het falen.

Vanop afstand

Ik geef hierbij grif toe dat ik dat, tijdens de Tour ’22 en zo vaak al voorheen, allemaal heb moeten afleiden uit gesprekken voor radio en televisie en uit commentaren of interviews, gelezen in de krant. Dan wanneer ik voorheen, tijdens mijn lange carrière als wielerjournalist, de toppers en de knechten als sporter en als mens kon inschatten, rechtstreeks van op het strijdtoneel.

Bij alles wat ik in de voorbije weken betreffende Wout weinig of nooit las of hoorde, is dat hij, afkomstig uit het Kempense Lille, nu… in Herentals resideert.

Op zich is dat natuurlijk geen wereldnieuws. Wat kan het over het algemeen de mens schelen wie waar woont? Maar hier is dat toch wat anders, vermits er, in diezelfde stad, nog een andere wielertopper leeft, heel zijn lang leven al, een topper die het tot… Keizer van Herentals bracht en die nu op die fictieve troon bedreigd wordt, zonder dat daar bij mijn weten ooit sprake van geweest is.

Niet vergelijken

Nu is dat natuurlijk pure fictie en weet ik ook dat kampioenen uit verschillende, ver uit mekaar liggende generaties, niet kunnen vergeleken worden. Rik tikt volgend jaar op 90 jaar aan en is dus al behoorlijk oud, hoewel hij dat niet wil horen.

-Zoiets moet je niet zeggen, liet hij heel nadrukkelijk horen toen ik hem onlangs nog eens aan de telefoon had. Wij moeten, oud of niet, alleen maar content zijn dat we nog leven.

Wout is zoveel jonger, maar blijkt nu al te doen wat Rik mij (83 jaar) aanraadde te doen: tevreden door het ons heden te stappen.

Koningen van het eendaagse werk

Dus wil ik de twee Herentalsenaren toch even naast mekaar plaatsen. Zij mogen of moeten beschouwd worden als renners met de meeste aanleg voor eendaagse klassiekers. Rik won al de topwedstrijden, Wout is daar nog ver van af maar heeft alle middelen om ook zo’n palmares te verzamelen. Beide Kempenaars werden en worden beschouwd als rappe jongens, rappe jongens die dus aanspraak mogen maken op punten en groene truien in de rittenkoersen. Wat beiden ook versierden, van Aert heel recent nog.

In een zaak verschilt de jonge Herentalsenaar van zijn oudere voorganger en dat is in hun aanpak van de koersen. Van Aert heeft het nooit verborgen: hij komt naar ongeveer elke start om te winnen. Bij Van Looy was die ambitie natuurlijk ook aanwezig, maar anders.

-Ik heb Rik maar één keer echt ontgoocheld gezien, zo vertelde mij destijds Edgard – Labie – Sorgeloos, en dat was aan het einde van een Belgische kampioenschap, verreden in Herentals. Daarvoor had hij zich minutieus voorbereid, om toch geklopt te worden door ene Peet Oellibrandt. Maar voor de rest was hij altijd content, als hij tenminste vond ‘dat hij een goede koers gereden had.’

Wat voor hem betekende dat hij de tegenstanders voldoende pijn had gedaan.

Toen hij, na zijn carrière, journalisten van Het Laatste Nieuws al eens begeleidde, volgde ik met hem aan het stuur een bepaalde Dauphiné. In een zware bergrit reed topper Bernard Hinault voorop met de Nederlander Henk Lubberding in het zog.

Woede

-En let nu goed op, zei hij mij, als Bernard omkijkt moet je eens zien hoeveel woede er uit zijn ogen straalt. Op dit moment haat hij die man die in zijn wiel blijft zitten en hij zal dat doen tot hij hem geklopt heeft. Om daarna misschien een pint met hem te gaan drinken.

Mensen haten zie ik Wout van Aert nu niet direct doen, maar de ene Kempenaar leunt dan toch weer dicht tegen de andere aan als het om de aanpak van de sport in de aanloop naar de competitie te doen is. Van Aert trekt nu, zoals de meeste renners van vandaag, regelmatig op stage, waar hij voor zeker het meest strakke programma afwerkt. Van stages werd er in de tijd van Van Looy nog niet gesproken,

Oefenkamp aan het Gardameer

Rik was echter wel de man die, in de aanloop naar het seizoen, een lang oefenkamp aan het Italiaanse Gardameer opzette, eentje dat hij voor zichzelf nog wel wat langer maakte. Voor hij heel zijn troep – ‘de Rode Garde’ genaamd – rond zich verzamelde, werkte hij eerst veertien dagen training af samen met altijd weer Edgard Sorgeloos als gezel. Toen de rest van het team dan voor drie of vier weken training aanrukten, vonden ze hun kopman al in een scherpe conditie terug, conditie die hij ook onverbiddelijk liet blijken tijdens de zware oefenritten, waarin een strak programma tot op de kilometer na moest afgewerkt worden. Wijlen de goede vriend Edgard Sorgeloos toch nog eens aan het woord:

-Op een bepaalde dag had Rik de eindstreep van onze tocht 500 meter voorbij het hotel getrokken. Eens voorbijrijdend aan dat hotel, moest ik dringend naar het toilet. Ik verliet de bende dus nog voor ze aan hun eindspurt begonnen en daar was Rik razend kwaad om. Ik moest en ik zou die laatste vijfhonderd meter nog dezelfde dag afleggen.

Wetenschap

Uiteraard worden de programma’s, door de huidige kampioenen op stage afgewerkt, haast wetenschappelijk uitgebouwd. Maar ik ben er zeker van dat Van Aert, de nieuwe keizer-in-spe, nooit of nooit zo’n topconditie zou blijven manifesteren als hij zich niet heel nadrukkelijk aan die planning hield. Wat Van Looy zelf dus ook deed en van zijn maats eiste.

Foto's Rik Van Looy en Wout van Aert: wikipedia.be

Mensenlief, wat zou het interessant die die twee eens naast mekaar te zetten teneinde zo nog meer de gelijkenissen en verschillen op te speuren en een  verklaring te vinden waarom Rik het land in twee splitste – een deel pro en een deel contra – en Wout de hele natie achter zich krijgt.