Een testament schrijven

We kregen van een lezer die anoniem wenst te blijven volgende reactie binnen.

"Er verscheen onlangs in SenNetMagazine een artikel over ‘Een testament schrijven’. In verband daarmee wens ik uw aandacht, en hopelijk dit van uw lezers, te vestigen op wat men in notarisjargon noemt ‘erfenisbejaging’ of ‘captatie’. Hiermee wordt bedoeld (Het testament, Notaris.be p 12-13, 2018): “Wanneer persoon A zodanige omstandigheden creëert die persoon B (die een testament wilt opstellen) er toe aanzet een testament in het voordeel van persoon A op te stellen. Het is dus een specifieke vorm van bedrog. Daarbij zou persoon A bv. gebruik kunnen maken van valse beloftes, een band van afhankelijkheid, het onmogelijk maken van een contact met de andere erfgenamen, lasterlijke uitspraken t.a.v. andere erfgenamen, verduistering van briefwisseling of zich ongeoorloofd inmengen in het beheer van het patrimonium van de erflater…"

Preventief

"Om te vermijden dat de erflater bij het opmaken van zijn testament beïnvloed wordt door een band van afhankelijkheid  heeft de wet  ‘preventief’ personen aangeduid die géén legaat kunnen erven van een testator. Zo kunnen artsen en apothekers die een persoon hebben verzorgd tijdens zijn ziekte, niet aangeduid worden in een testament. Deze mensen hadden immers een bijzondere band met de zieke persoon, waardoor de kans op beïnvloeding groter is."

Misbruik

"Er zijn natuurlijk nog andere personen die misbruik kunnen maken van hun verhouding om vooral oudere mensen in hun voordeel te beïnvloeden bij het opstellen van hun testament. Denk maar aan rusthuizen, familiezorg, thuiszorg, palliatieve zorg, vrienden,  enz…"

Schoolvoorbeeld van captatie

"Mijn neef, enig  kind en ongehuwd, had enkel langs zijn moederskant familieleden, neven en nichten, waarvan ik de enige ben met wie hij regelmatig contact had. Toen hij begin zijn 50 alleen kwam te staan zocht hij assistentie bij een familie die hij via zijn werk leerde kennen. Dit betrof strijk, klusjes, de eerste jaren ook onderhoud van zijn huis en wekelijks bereidden ze diepvriesschoteltjes. Vermits zij veel dichterbij woonden dan wij, zag hij hen meer dan ons. Alles werd betaald en extra begiftigd met de eindejaarsfeesten. Alle hoogdagen en geregeld zondagen tussendoor kwam hij graag bij ons doorbrengen.

Daags vóór hij opgenomen werd voor palliatieve zorg en euthanasie omwille van een vergevorderde kanker, kwamen die ‘vrienden’ bij hem thuis, samen met een consulent successierechten, om in hun aanwezigheid, en volledig buiten het weten van de familie, een testament op te maken. Daarin bedeelden ze zich vrij genereus: aandelenportefeuille (>400.000€), een ganse rij specifiek vermelde voorwerpen uit de inboedel en verder de helft van de inboedel. Daar zijn vader kleine kunststukken verzameld had staat zijn huis vol waardevolle voorwerpen. Verder hadden ze het lef zichzelf aan te duiden als de uitvoerders van het testament. Zij zorgden ervoor dat ze bij elk van onze bezoeken in het ziekenhuis aanwezig waren, zodat wij als familie nooit de gelegenheid hadden om met onze neef alleen te overleggen. Zij hebben zijn bankkaart, de sleutels van het huis en zijn PC. In het testament vergaten ze het onroerend goed (zijn huis), dat mijn neef aan mij toegewezen had, te vermelden met alle gevolgen van dien."