Wereldwijd zijn momenteel ruim 7000 verschillende soorten krabben gerangschikt, maar het wordt algemeen aangenomen dat er nog veel meer zijn. Culinair zijn vooral de zeekrabben het interessantst. Zeekrabben vinden we logischerwijze alleen terug in kuststreken, daar waar landkrabben en boskrabben zoet water als natuurlijke habitat hebben.

Noordzeekrab

Tot de meest geduchte soorten zeekrabben behoort de Noordzeekrab, die een spanwijdte van de scharen van 70 cm kan hebben. Wat overigens nog klein bier is vergeleken met de Japanse reuzen- of spinkrab, die in de Grote Oceaan rond Japan rondzwemt op dieptes van 400 meter en een spanwijdte van tot 4 meter heeft.

Ware delicatesse

Een ware delicatesse maar helaas intussen vrij zeldzaam is de rode koningskrab, met volgens de kenners verrukkelijk krabvlees.
Krabben hebben een vrij veelzijdig menu, en wat ze eten heeft ook invloed op de smaak van hun vlees. Veel krabsoorten zijn typische aaseters die de bodem van rivieren en de zee schoon vreten. De meeste soorten zijn alleseters, en slechts een minderheid is herbivoor. Een beperkt aantal soorten eet enkel vlees, en er zijn ook gevallen bekend van kannibalisme.

Elegante eters

Eten doen de krabben doorgaans behoorlijk elegant. Ze houden hun prooi vast met hun kaakschaar, en met de kleinere grijpschaar rukken ze er stukken af, die binnen de monddelen opnieuw in kleinere stukken verdeeld worden.

Zeekrabben hebben doorgaans een vrij gevarieerd menu van aas, kleine wormen, planten, garnalen, kleine kreeftjes en schelpdieren. De soorten die op het strand leven, kunnen zich voeden met de vele micro-organismes die ze daar tussen de zandkorrels aantreffen. Hierbij maken ze gebruik van het filtersysteem in hun mond dat het zand opzuigt en daar de voedzame bestanddelen uithaalt. Het overtollige zand wordt in de vorm van zandballetjes weer afgescheiden, en voor vissers op krabben
zijn deze balletjes een duidelijke indicatie van de aanwezigheid van krabben.

Kwetsbaar

Ondanks hun robuuste uiterlijk met tien poten (vier paar looppoten en één paar geduchte scharen) is de krab bij momenten erg kwetsbaar. Krabben vervellen regelmatig. Hun exoskelet blijft hun hele leven groeien. Na de vervelling zijn ze erg kwetsbaar omdat het rugschild en de scharen dan nog zacht zijn. De krab moet zich dan meerdere uren kunnen verschuilen, en meerdere jagers liggen dan op de loer.
Het geregeld afwerpen van het schild heeft dan weer als voordeel dat alle parasieten samen met het schild kunnen achtergelaten worden.

Culinair kennen de vele krabsoorten ook meerdere toepassingen, aangepast aan de verschillende plaatselijke tradities. Sommige krabben met een zacht schild worden  in zijn geheel gegeten, bij andere enkel het vlees uit de klauwen zoals bij grotere soorten als de sneeuwkrab.

Gekruide bereidingen

In sommige keukens worden met krab erg gekruide bereidingen gemaakt. Zo bijvoorbeeld de massala krab of Chilli krab in Azië. In Amerika bestaan er dan weer heel wat bereidingen waarbij krab met bloem tot een soort krabcake gemengd wordt. Ook maken krabben in de Franse keuken vaak onderdeel uit van een bisque.

Voedingswaarde per 100 g
Energie 354 kJ/85 kcal • Eiwit 17 g • Vetstof 1,4 g

Verse zeekrab met tomatencoulis (recept Jilles Joye - restaurant Marcus)

Ingrediënten

• 250 g zeekrabvlees
• 1 tomaat
• gele en rode kerstomaatjes
• 1 citroen of limoen
• mayonaise
• 2 aubergines
• peper en zout
• olijfolie
• blokjes fetakaas
• schijfjes zongedroogde tomaat
• 2 tomaten
• 2 gelatineblaadjes

Bereiding

• Maak eerst de auberginepuree: zet de aubergines een halfuur in de oven op 180°C, mix de pulp fijn en werk af met olijfolie, peper en zout.
• Kruid de krab met peper en zout. Kook de krab in gezouten water en haal het krabvlees uit het pantser. Verdeel in stukken.
• Pel de kerstomaatjes, snijd ze in twee en breng op smaak met olijfolie, peper, zout, citroen- of limoensap.
• Meng de krab met de mayonaise.
• Maak een torentje van kerstomaat, krab en weer tomaat.
• Stoof de gepelde en ontpitte tomaten in wat boter en laat even zacht pruttelen. Haal door een puntzeef en laat afkoelen.
• Week de gelatineblaadjes in wat water. Bind de tomatencoulis met de gelatine. Draai er eenmaal de
coulis een vaste vorm heeft bolletjes van.
Dresseer het bord met de ingrediënten.