LES VAN HET LEVEN,
Ergens ooit gelezen
“Het enige alternatief voor oud worden, is jong sterven. “

Die keuze zit er voor mij niet meer in.
Ouderdom heeft mij in zijn tang, het is aan mij
te proberen er het beste van te maken, de angst
te overwinnen voor wat de toekomst nog
brengen kan, in sereniteit en vooral in aanvaarding.

Het schrikbeeld van dementie, het leven niet meer
bewust te beleven, opgesloten in een verleden dat
langzaam in eenzaamheid verdwijnt.

Het knijpt mij soms ook de keel dicht, temeer
daar dit beest in mijn DNA-familie langs
vaderskant
“beest” aan huis was (vader, een van
zijn zussen, mijn grootmoeder,
ze werden er allemaal door gebeten).
Langs moederskant zijn ze er allemaal aan ontsnapt.
Dus dat is de strohalm waaraan ik mij vasthoud.

De ouderdom komt met gebreken. Ik ben nog geen
Senior tegengekomen die dit heeft ontkend.
Dat te accepteren, dat kan niemand ons leren.
Je aanvaardt het of je gaat er de strijd mee aan.
Maar wees er je van bewust, het is een op voorhand
verloren strijd. Je kan dus maar beter vrede sluiten
met de vijand, hem te vriend maken, aanvaarden dus.

Ten overvloede en tot zover mijn commentaar bij “Vaas”
Verwelkte bloemen gooit men weg, ….
maar een gedroogde ruiker kan je bewaren en koesteren, nog jarenlang

Mooi!

Een gedicht ALS VROEGER , “hopelijk voor veel later”

De zon komt op en brengt de dag, Als vroeger Ik droomde dat jij naast mij lag, Als vroeger half slapend keek ik om mij heen, Maar ik ben hier helemaal alleen En besef dat jij niet bij mij bent, Als vroeger

Wanneer ik ’s avonds wandelen ga, Als vroeger En tegen jou te praten sta, Als vroeger Dan kijkt men mij verwondert aan, want men ziet niemand naast mij staan, Men weet niet dat jij nog bij mij bent, Als vroeger.

Als ik soms in de spiegel kijk, Als vroeger En jou hand door mijn haren strijkt, Als vroeger Dan lieg ik mijzelf maar iets voor, want ik weet dat ik jou voor goed verloor. En dat het nu nooit meer zo zal zijn, Als vroeger

Gerard Vanhaeck

Intiem mooi, Gerard,, Maar later komt altijd te vroeg, tijd holt voorbij met rasse schreden, geeft geen respijt, en laat herinneringen achter