Hoopvol...

Heb je de overgang naar het nieuwe jaar vlot verteerd, of zit je nog met een kater? Is het voor jou een bewogen 2022 geweest, maar kijk je toch hoopvol uit naar een prachtig 2023? Of ben je vanzelf optimist? Een nieuw jaar betekent een nog lege kalender, die wie weet hoe we die zullen invullen... Misschien het moment om je even te bezinnen?

Wat ik dit jaar elke dag ga doen (als ik het niet vergeet...)

Ik kreeg ooit een tip van een befaamd psycholoog die ik dit jaar zeker in de praktijk ga brengen en die ik langs deze weg graag meegeef. Maak er dagelijks een gewoonte van om, al is het maar heel even, tijd voor jezelf uit te trekken. Ik doe dat bij voorkeur in de badkamer, ofwel 's morgens ofwel 's avonds voor het slapen gaan.

Als ik zin heb brand ik er zelfs een kaarsje bij en dan kom ik vanzelf in de juiste sfeer.

Tanden poetsen, (in mijn geval) scheren, en dan letterlijk de confrontatie met mijzelf aangaan. Dat kan heel eenvoudig, door mijzelf in de spiegel kritisch te bekijken. Eerst zie de onvolkomenheden: de rimpels, de wallen onder mijn ogen,... Maar daar moet je letterlijk doorheen kijken.

Algauw komt dan de (h)erkenning. De ene dag ben ik tevreden omdat alles goed loopt, de andere keer baal ik van mijzelf en de wereld of heb ik verdriet. Maar dat is goed, een mens heeft nu eenmaal wisselende stemmingen.

Hoe langer ik naar mijzelf kijk, hoe meer ik leer te aanvaarden. Oké, het was geen schitterende dag. maar misschien wordt het morgen beter... En ik krijg vrede met mezelf. Hm, ik doe het toch zo slecht nog niet...

Ik neem mezelf voor dit elke dag te doen. Nu ja, zoals bij alle goede voornemens weet ik dat dit niet realistisch is. Maar toch, ik houd het al drie dagen vol...

Af en toe oogkleppen dragen mag en moét zelfs

Nog een tip van diezelfde psycholoog: het kan geen kwaad om af en toe figuurlijk oogkleppen te dragen. Met andere woorden: je mag je soms letterlijk afsluiten van de wereld om je heen. We hebben het allemaal op geregelde tijdstippen nodig om aandacht aan onszelf te besteden. Pas wanneer je je goed in je vel voelt kan je het zonnetje in huis zijn en iets voor je geliefden en vrienden betekenen.

Rond het dragen van oogkleppen bij paarden was er overigens enige tijd terug een controverse. Vanuit de hoek van dierenbescherming kwam de kritiek dat dit slecht voor het welzijn van de paarden zou zijn. Paardenmenners beweerden dan weer dat dit vooral wordt gedaan om de paarden te helpen om zich beter te focussen en minder last te hebben van de prikkels van de omgeving.

Ik ga mij niet in deze discussie mengen en het doet hier ook niet ter zake. Mijn punt is (met dank aan de psycholoog): er zijn momenten dat we de wereld even niet hoeven te zien. Zo kan je even je aandacht toespitsen op jezelf om nadien des te sterker in je schoenen te staan.

Steun elkaar

Graag doe ik bij deze ook een oproep om aandacht te hebben voor elkaar. En dan bedoel ik niet alleen in je eigen kring van geliefden en vrienden. De cijfers rond eenzaamheid wijzen uit dat steeds meer Vlamingen (al dan niet gedwongen) alleen wonen. Het is een kleine moeite om even in je eigen omgeving te kijken of er niemand een handje hulp kan gebruiken.

Ook een klein gesprekje kan voor velen al een wereld van verschil maken. Om het met de woorden van Phil Bosmans te zeggen: 'Verbeter de wereld, begin met jezelf...'