Grote impact op ons leven
De verregaande maatregelen om het coronavirus te bestrijden hebben een grote impact op ieders leven gehad. We moesten gedwongen zoveel mogelijk thuis blijven, en het waren situaties die aan oorlogstoestanden doen denken.
Maar hoe blijvend is de impact van corona? Hebben we geen kort geheugen en dreigen we niet snel te vergeten welke ingrijpende invloed de coronacrisis op ons leven heeft gehad?
Graag fris ik even het geheugen op... Corona heeft uiteraard een verschrikkelijk effect op ons leven gehad. Er waren de vele doden wereldwijd, de lichamelijke ellende van heel wat mensen die het virus te pâkken kregen en er soms nu nog last van hebben. We zijn in zekere zijn twee jaar kwijt gespeeld, en die komen nooit meer terug.
Maar waren er ook positieve gevolgen? En zijn ze blijvend?
Tijd voor bezinning
Maggie De Block drukte het met haar ‘Blijf in uw kot!’ kernachtig uit, maar het was een boodschap die wel bleef hangen. Ons gewone leven was helemaal stilgevallen, en bij een groot deel van de bevolking was het besef doorgedrongen dat we het coronavirus alleen maar konden tegenhouden door letterlijk afstand te houden.

Onze geglobaliseerde wereld van voor de coronacrisis was heel klein geworden. We mochten nog alleen naar het werk, naar de supermarkt en de apotheker, en konden verder hooguit de benen strekken in onze eigen omgeving.
Toen het grootste deel van de bevolking de dagen in en rond het eigen huis doorbracht, was dit een aangewezen tijd voor bezinning. We konden onszelf de vraag stellen wat echt belangrijk is in het leven, en wat onze meest belangrijke waarden en normen zijn.
Het belang van solidariteit
In tijden van nood wordt het belang van solidariteit duidelijker dan ooit. Het was hartverwarmend om vast te stellen hoe in volle coronacrisis overal spontane initiatieven ontstonden waarbij mensen zich belangeloos voor anderen inzetten.
Boodschappen doen voor je oudere buren, een bloemetje schenken aan zorgverleners, een briefje sturen of telefoneren met een eenzame: het was maar een klein gebaar, maar het kon een wereld van verschil maken.
Het belang van een lach en een omhelzing
Tijdens corona moesten we lange tijd afstand nemen. Een omhelzing was uit den boze. En kwamen we toch bij elkaar in de buurt, dan was onze glimlach verborgen achter een mondmasker.
Nu kunnen we eer naar hartelust kussen, knuffelen en elkaar vastnemen. Maar schatten we dat voldoende naar waarde?

Stimuleren van de lokale en de deeleconomie
In crisistijden wordt ook pijnlijk duidelijk hoe afhankelijk we zijn van productie uit het buitenland. Heel wat van de goederen in onze winkels moeten van buiten de landsgrenzen via het vliegtuig, vrachtvervoer of treinen komen, en dat maakt ons in crisisperiodes kwetsbaar. De coronacrisis was voer op de molen van de voorstanders van lokale producenten.
In coronatijden werd bovendien aangedrongen op het aankopen bij lokale webshops.
Ook de deeleconomie kon er wel bij varen. We kunnen niet zomaar overal eindeloos blijven produceren, transporteren en consumeren. De deeleconomie gaat op zoek naar een nieuw productie- en consumptiemodel waarbij de grondstoffen en diensten op een verantwoorde manier gedeeld worden. Dir is niet alleen goed voor onze portemonnee, maar ook voor onze planeet en het klimaat.
De deeleconomie is een socio-economisch systeem waarin delen en collectief consumeren centraal staat. Het gaat om gezamenlijke creatie, productie, distributie, handel en consumptie van goederen en diensten.
Minder griep
Tijdens corona hadden we nauwelijks griep, toch wereldwijd een belangrijke ziekte en doodsoorzaak. Daar is intussen helaas nog weinig van te merken.
Medische innovatie
De coronapandemie stimuleerde de medische wetenschap en de farmacie om snel een oplossing te vinden. De zoektocht naar een geschikt en vlug produceerbaar vaccin heeft ook op andere vlakken positieve effecten opgeleverd.
Corona leidde tot een boost bij de ontwikkeling van medische apparatuur en de uitrusting van het medisch en verplegend personeel.
Onze leefpatronen veranderen
Er gingen al voor corona enige tijd stemmen op dat we gedurfde veranderingen zullen moeten doorvoeren in ons leefpatroon en consumentengedrag als we onze planeet niet naar de verdoemenis willen helpen. We kunnen niet straffeloos blijven produceren en consumeren zoals we nu bezig zijn.
Dat wisten we eigenlijk wel al, maar het bleef sluimeren diep in ons achterhoofd. Het coronavirus deed ons beseffen dat het echt nodig zal zijn om onze denkwijzen te veranderen.

In tijden van coronanood moesten we het met wat minder luxe stellen en vielen al onze uitstapjes naar cafés, restaurants, theaters, bioscopen, evenementen en reisbestemmingen weg.
We plooiden ons verplicht terug op ons eigen, kleine wereldje en we zagen weer de waarde in van een eenvoudige maaltijd die we deelden met ons gezin, het spelen van een gezelschapsspel, met de familie kijken naar een film op tv, …
Cashloos betalen
België hinkt nog steeds achter op het vlak van cashloos betalen in winkels. In de coronacrisis drongen zowel de supermarkten als de apothekers daar steeds meer op aan. Intussen verdwijnen ook steeds meer bankautomaten uit ons straatbeeld. Voor velen, vooral ouderen, een kwalijke zaak, want niet iedereen is al vertrouwd met internetbankieren en betalen met de kaart.
Thuiswerken
In volle coronacrisis werden we met zijn allen gedwongen om thuis te werken. Voor sommigen een gruwel, anderen vonden het geweldig en het was ook goed voor het milieu.

Intussen lijken de positieve effecten helaas weggeëbd. De files zijn terug, meer dan ooit.
Gemiste kansen
In de coronacrisis was er een groeiende waardering waar te nemen voor het zorg- en medisch personeel, politie, vuilnismannen,… De vraag stelt zich hoeveel daarvan is overgebleven. Momenteel zitten onze ziekenhuizen overvol, en blijft de smeekbede naar meer en beter betaald personeel vooralsnog onbeantwoord.
Tevreden over onze nieuwsbrief? Vertel het verder
Lees je onze artikels regelmatig? Dat kan online via de website van Seniorennet of via onze wekelijkse gratis nieuwsbrief. Ben je nog niet geabonneerd, of wil je familie, vrienden of kennissen ook een gratis abonnement cadeau doen? Schrijf je hier gratis in voor onze digitale nieuwsbrief SenNet Magazine.
Auteur: Stefaan Van Laere
14 reacties
Hoeveel mensen kregen telefoon,een brief of een email in ontvangst,zelfs als ze " in hun kot "bleven.Alleenstaanden waren het toch "gewoon" alleen te zijn.Anderen moesten kiezen"wie wordt mijn "knuffelcontact".
Als twee maanden lockdown (het was niet eens zoveel) dat kapot kan maken, dan zal er wel al een haartje in de boter gezeten hebben.