Niet het einde van je leven

Veel 55+ers die met pensioen gaan na hun actieve loopbaan, hebben het gevoel dat ze genoeg hebben gedaan en dat het tijd is om te ontspannen. Lichamelijke beperkingen kunnen optreden vanwege het ouder worden maar dat betekent niet het einde van het actieve leven. Integendeel zelfs, de 55+ers van vandaag is actiever dan ooit.

Vaak is de tweede (of voor sommigen zelfs derde) levensfase soms spannender dan de vorige. De latere levensfase als 55+er wordt vaak gekenmerkt door reflectie, introspectie, het ontdekken van onze eigen wensen en het leiden van een leven vol inspiratie voor anderen.

Vaak hebben we in deze levensfase de behoefte om bij te dragen aan de samenleving. Om dit te bereiken moeten we een aantal uitdagingen het hoofd bieden.

Fysiek en mentaal fit blijven

Uitgangspunt is dat 55+ers ondanks het ouder worden fit proberen te blijven met een gezonde fysieke en mentale conditie. Dit uiteraard rekening houdend met de lichamelijke beperkingen die de leeftijd nu eenmaal met zich meebrengt.

55+ers moeten zich bewust inspannen om een goede lichamelijke gezondheid te behouden door middel van een regelmatig en uitgebalanceerd dieet, fysieke training en mentaal actief en behendig blijven door meditatie, enz. Je doorheen de dag bezig houden is de sleutel tot een goede gezondheid en een gezonde geest. Door lichamelijk en mentaal gezond te blijven verminder je ook de kosten voor de samenleving.

Word 'gezins'mentor

Overgaan van de rol van het actief leiden van het gezin naar het adviseren/begeleiden van de jongere generatie om zich te ontwikkelen en hen te helpen bij het nemen van beslissingen die verband houden met hun leven is eveneens een belangrijke bijdrage van 55+ers aan de maatschappij. De ervaring die we tijdens ons leven hebben opgedaan kan de samenleving zeker dan dienst zijn.

Help behoeftigen

Dit is een cruciale rol. Veel mensen in onze samenleving kunnen verschillende soorten hulp gebruiken: sommigen hebben financiële hulp nodig en anderen niet-financiële. 55+ers zijn in een ideale positie om met name de niet-financiële hulp te bieden, aangezien ze voldoende tijd hebben.

Dit omvat onder meer het onderwijzen van behoeftige studenten in de nabijheid en het begeleiden van jongeren in de gemeenschap.

Ouderen dragen op talloze manieren bij tot de economische ontwikkeling van onze samenleving. In veel, vooral geïndustrialiseerde, landen bestaat een toenemende bezorgdheid over de hoogte van de overheidsuitgaven voor sociale bescherming en over de vraag of de kosten kunnen worden verlaagd door de sociale bescherming open te stellen voor meer concurrentie in de particuliere sector. Dit wereldwijde debat heeft intussen de nadruk gelegd op de kosten voor de samenleving van het verstrekken van pensioenen en gezondheidszorg voor senioren in plaats van op de voortdurende en aanzienlijke economische bijdragen die zij aan de samenleving leveren.

Hierdoor is de wijdverbreide mythe ontstaan ​​dat ouderen over het algemeen economisch afhankelijk zijn en dus een last voor de samenleving. De feiten tonen echter aan dat dit geen echte weergave is van de werkelijkheid. Er moet rekening worden gehouden met twee belangrijke overwegingen - werk en openbare pensioenbescherming.

Ouderen werken

De meeste ouderen over de hele wereld blijven werken, zowel in betaalde als in onbetaalde banen, en leveren een belangrijke bijdrage aan de economische welvaart van hun gemeenschappen. Er is geen economische of biologische basis voor pensionering op vaste leeftijd (vaak 60 tot 65 jaar in ontwikkelde landen).

In de door de landbouw gedomineerde nationale economieën blijven de meeste oudere mannen en vrouwen werken totdat ze fysiek niet meer in staat zijn om hun taken uit te voeren, wat vaak erg laat in het leven is. En in ontwikkelde samenlevingen wordt steeds meer erkend dat ouderen volledig in staat moeten worden gesteld om te werken zolang ze dat willen. Leeftijd mag op geen enkele manier voorkomen of belemmeren dat iemand een baan krijgt en inderdaad moeten de voordelen van leeftijd worden erkend en beloond.

In periodes van hoge werkloosheid was het gemakkelijk te beweren dat ouderen moeten worden aangemoedigd om betaald werk te verlaten om plaats te maken voor jongere werkzoekenden. Onderzoek heeft echter aangetoond dat de realiteit van de arbeidsmarkt veel complexer is en dat het voortijdig terugtrekken van oudere werknemers uit de beroepsbevolking niet noodzakelijkerwijs leidt tot banen voor jongeren. De werkloze werkzoekende heeft bijvoorbeeld niet de nodige opleiding of vaardigheden om de plaats van de oudere werknemer in te nemen. Er zijn inderdaad ervaren oudere werknemers nodig om ervoor te zorgen dat de productiviteit op peil blijft en dat werkgevers en klanten kunnen rekenen op een stabiele arbeidskracht.

Pensioenen beschermen tegen armoede

Veel 55+ers zijn gedekt door zowel openbare als particuliere pensioenregelingen die hen beschermen tegen armoede, vooral in de meer ontwikkelde economieën. De wereldwijde groei van dergelijke regelingen houdt verband met de industrialisatie van economieën, verstedelijking en het losser worden van traditionele gezinsbanden.

Deze pensioenprogramma's vertegenwoordigen een collectieve benadering van het delen van middelen tussen mensen in de werkende leeftijd en degenen die met pensioen zijn gegaan. Inkomenszekerheid betreft niet alleen ouderen, maar ook hun kinderen. In veel ontwikkelingslanden heeft de vergrijzing het probleem van armoede onder ouderen urgenter gemaakt. Terwijl gezinnen in het verleden bereid en in staat waren om voor hun ouders te zorgen, bevinden ze zich nu in een veranderende wereld die hun vermogen om deze traditionele rollen op zich te nemen ernstig beperkt.

Investeren in een vergrijzende bevolking betekent:
- programma's voor levenslang leren om de mogelijkheden van oudere werkzoekenden te vergroten
- het elimineren van leeftijdsdiscriminatie op de werkplek
- het bevorderen van een inkomenszekerheidsbeleid om ouderen een toereikende inkomensbescherming te bieden via betrouwbare openbare en particuliere pensioenregelingen
- toegang tot een degelijke gezondheidszorg om armoede als gevolg van een slechte gezondheid te voorkomen
- het pensioenbeleid aanpassen om maximale individuele keuze en flexibiliteit op de arbeidsmarkt te bieden

Collectieve aanpak nodig

De tientallen jaren ervaring met sociale zekerheid in Europa, Noord-Amerika, Australië, Nieuw-Zeeland en andere landen hebben aangetoond dat een collectieve aanpak om de inkomenszekerheid en gezondheidszorg voor ouderen te waarborgen, werkt. Geschat wordt dat in veel geïndustrialiseerde samenlevingen meer dan de helft van de oudere bevolking in de armoedeval zou trappen als ze geen openbare pensioenuitkeringen zouden hebben. Uit recente ervaring is ook gebleken dat deze programma's voortdurend moeten worden aangepast en aangepast aan veranderende economische en sociale omstandigheden.

Draag actief bij aan de samenleving

55+ers die fysiek fit en mentaal in staat zijn, kunnen direct bijdragen aan de maatschappelijke/economische ontwikkeling door deel te nemen aan activiteiten zoals het aannemen van een al dan niet bezoldigde parttime baan of werken bij een NGO, etc. Idee is niet geld verdienen maar iets teruggeven aan de samenleving.

Maak deel uit van overheids- en private initiatieven

Dit is een geweldige manier om de samenleving te ondersteunen. Zowel de staat als de centrale overheid zijn betrokken bij verschillende initiatieven ten behoeve van mensen waarbij de ouderlingen als vrijwilliger kunnen optreden. Ook zijn er tal van private organisaties die je kennis en ervaring zeker kunnen gebruiken.

Leef voor jezelf en voor de anderen

Zoals 55+ers verwachtingen hebben van de overheid en andere belanghebbenden, hebben anderen van 55+ers dat ook. Het is niet alleen essentieel om voor jezelf te leven; het is net zo belangrijk om voor anderen te leven. Dit is de enige manier waarop een samenleving vooruitgang kan boeken naar groei en welvaart. Iemands doel in het leven zou moeten zijn om te doen, wat hij / zij kan, voor de samenleving en de natie tot het laatste moment. Zoals gezegd, het is niet belangrijk hoe lang je leeft, maar het is relevant hoe goed je leeft voor anderen!!

Weg met de doemverhalen!

Vaak duiken in de media allerlei negatieve verhalen op over hoeveel de 55+ers aan de maatschappij kosten. Wat we niet horen te midden van al deze doemverhalen - die niet op bewijs zijn gebaseerd en gewoon verkeerd zijn - is hoe 55+ers bijdragen aan de samenleving.

Het feit dat mensen langer leven dan ooit zou gevierd moeten worden als een van de grootste succesverhalen in de geschiedenis. Zoals het gezegde luidt: "Oud worden is beter dan het alternatief."

Net als elke jongere doen ze boodschappen, maken we gebruik van diensten (die mensen in dienst hebben) en betalen we belasting. We doen ook vrijwilligerswerk; in feite zouden veel organisaties moeilijk kunnen functioneren zonder hun oudere vrijwilligers.

Een schat voor onze samenleving

55+ers zijn een schat voor onze samenleving. Oud worden is een onvermijdelijk proces. Het is inherent aan een mens. En met ouderdom komt volwassenheid, wijsheid en fatsoen. 55+ers zijn kostbaar. Zij zijn de gerespecteerde leden van onze familie, wijze wijzen en bewaarder van tradities. Ze zijn een goudmijn aan kennis. Ze hebben lang geleefd - van generatie op generatie. Ze leren jongeren respect, doorzettingsvermogen, wijsheid. Door bij hen te zijn en voor hen te zorgen om relaties op te bouwen. Door met hen in contact te komen, leren jongeren groeien. Omdat ze lang hebben geleefd, kennen ze het leven heel goed. Ze hebben de ups en downs van het leven meegemaakt. Jongeren kunnen van hen leren om problemen onder ogen te zien.

Leer delen

55+ers delen graag. Ze kunnen jongeren helpen om andere mensen en zichzelf anders te zien - op een goede manier. Zo kunnen jongeren leren hun identiteit te ontwikkelen en te ontdekken wie zie werkelijk zijn door bij hen te zijn.