om nu al even weg te dromen van de heerlijke zomer die ons wacht...
In de warme zomerzonnestralen,
zo fel en helder,
ontwaakt de aantrekkingskracht,
als een verleider.
De zwoele bries fluistert
geheimen in mijn oor,
de zomer is gearriveerd,
ik hoor zijn lokroep door.
De dagen strekken zich uit,
gevuld met verlangen,
naar zanderige stranden en nachten
die nooit vervagen.
Het spel van licht en schaduw
danst op mijn huid,
de zomerse magie,
ik raak erdoor geïntrigeerd.
Bloemen bloeien
in kleuren van vurig rood en geel,
de geur van vers gemaaid gras
prikkelt mijn ziel.
Het gezang van krekels vult
de stille nacht,
terwijl vuurvliegjes dansen,
een betoverende pracht.
Rudolf Gesquière
4 reacties
Patrick Nijs
Milla
LENTE
De dag is nog pril,
begint lichtblauw en zacht.
Zon klimmend boven de einder,
geen regen werd voorspeld.
Vogels in blijdschap
op zoek naar nestvulsel,
een nieuwe kroost wordt verwacht,
hoop voor verder leven
in volle bloei bovengronds
vol verwachting op een warme zomer.
Nog is het lichtjes koud,maar als vanouds
zullen ooit de warme stralen van de zon
de aarde alom weer zomers doen zinderen.
ZOMER
De dag is nog pril,
stralend blauwe lucht en
In de warmte van de vroege zon
verdampt de schaarse ochtenddauw,
de korte schaduw brengt geen koelte.
Boom en plant vinden soelaas
in verfrissende zeldzame zomerbuien.
Langzaam verliest het groen zijn glans.
De boer staat klaar met zijn zeis.
De gewassen op het land verschrompeld,
de akkers uitgedroogd, maar als vanouds
zullen ooit zware herfstbuien striemend
de aardkluiten opnieuw tot slijk verpletten
HERFST
De dag is nog pril,
donkergrijze stormwolken,
razend door de lucht,
verstoren in hun toorn
takken en kruinen van bomen.
Bladeren vallen met duizenden.
Regenbuien zwepen over het land
en als ’t geweld even verstilt,
trillen waterdruppels nog na op spinnenraggen.
als parels onder de verzwakte zon
En in d’eerste kou, maar als vanouds
in de morgenduren rijpt rijm op ’t gras,
voorbode van een nieuwe winter
WINTER
De dag is nog pril,
begint grijsgrauw en kil.
Zon achter wolken gekneld,
sneeuw werd voorspeld.
Tranen in witte vlokken gehuld.
Koude zuchten warmte onvervuld,
dode bladeren rottend in de grond,
substraat voor nieuw leven
nog kiemend ondergronds
in voorbereiding van een volgende lente.
Nog is het koud, maar als vanouds
zullen ooit de stralen van de zon
de natuur weer tot leven wekken.
perpetuum mobile vol hoop.