Jarenlang verscheen in de krant Het Volk tijdens de periode van de Tour de France een tekening van stripheld Thomas Pips gemaakt door tekenaar Buth, waarbij men op zoek moest naar twee muisjes. Iets wat vele mensen heeft geboeid en dat Het Nieuwsblad de laatste jaren overnam. Voor velen pure nostalgie.

Ondergetekende was destijds als kind een van de talloze fans die elke dag opnieuw tijdens de Tour op zoek ging naar de muisjes en geërgerd was wanneer hij ze niet vond...

In het MEC Staf Versluyscentrum, loopt tot half september een tentoonstelling met een Thomas Pips-wedstrijd aan waarbij je opnieuw op muisjes mag gaan jagen. Er zijn trouwens hele mooie prijzen te winnen.

Robert Janssens

Journalist Robert Janssens, die 38 jaar de Tour versloeg, zorgde voor de teksten van twee boeiende expo’s gebaseerd op ‘de Tour’, waarbij toffe weetjes over 20 grote winnaars en 20 fabelachtige ritten te bekijken zijn. Jason Cool toont ons enkele leuke hebbedingen over de Tour.

De vierde expo is ‘de fiets in strips’, waarbij je passages vindt van striphelden in relatie tot de fiets.

Een expo voor jong en oud

De expo is gratis toegankelijk.

Praktische Informatie

Locatie:

MEC STAF VERSLUYS

Kapelstraat 76

8450 Bredene

T 059 56 19 60

Openingsuren:

juli en augustus, elke dag van 10.00 - 17.00

buiten juli en augustus, maandag t.e.m. vrijdag: 9:00 - 12:15 / 13:30 - 17:00,

zaterdag: 10:00 - 12:00 & 14:00 - 16:00, zon- en feestdagen apr. t.e.m. okt. 10.00 - 12.00

Download de wedstrijdfolder hier en druk deze af.

Muisjes deden kranten verkopen

Robert Janssens (84) heeft zijn hele volwassen leven de koers van nabij gevolgd. Hij was lange tijd wielerjournalist bij eerst De Volsgazet en vooral Het Laatste Nieuws, en was 38 keer aanwezig in de Tour. Na een lange carrière als sportverslaggever met ook meerdere succesvolle wielerboeken is hij de voorbije jaren actief als romanschrijver en wekelijks cursiefjesauteur voor onze nieuwbrief. Hij schreef de teksten voor de expo, die ook in het boek 'Muizenissen' opgenomen zijn.

"Het is gewoon niet meer in te denken dat niet iedereen die daarop gesteld is, moet wachten tot een eind in de vooravond om te leren wie de rit in de Ronde van Frankrijk gewonnen heeft. Je weet het immers direct, via de televisie, waarnaar je voor zo’n evenement ook op het werk kunt kijken en zoniet dat stiekem toch doet op je telefoon. Is dat er allemaal niet, dan blijft er nog altijd de radio, eveneens te beluisteren via de gsm, zelfs op straat, als je oortjes bij de hand hebt.
Het is echter geen eeuwen geleden dat de mensen/wielerliefhebbers het zonder die bronnen van informatie moesten stellen. Dan was er, om zeven uur stipt, alleen het nieuws op de NIR (voorloper van de VRT), vanuit logge bakken en enkel in de huiskamer te beluisteren.
De sinds de oorlog wel populaire en intussen verdwenen krant ‘Het Volk’ bedacht er, om dat euvel te overwinningen, iets geniaals op, voor die tijd althans. Ze brachten na elke Tourrit een extra-editie uit, waarin summier de eerste gegevens over de pas gereden etappe te lezen vielen. Het moet, voor de betrokken journalisten, een helse karwei geweest zijn om met de schaarse gegevens die ze konden verzamelen, aan voldoende informatie te geraken.

Verspreid met vliegtuigjes

De krant werd, eens gedrukt, voor een groot gedeelte met… vliegtuigjes verspreid. Overal neer gedropt in weiden en velden, gingen vooral jongeren de pakken oppikken om de gazetten dan tegen een schamele vergoeding te verspreiden. Het werd een ongekend succes, ook dankzij één, ja exact één cartoon die soms als enige illustratie verscheen en de belevenissen in de Ronde van ene Thomas Pips weergaf. Tekenaar Leo Buth maakte er telkens kleine meesterwerken van, wat mijn vriend Guido Cammaert nog bij herhaling onderstreept: Hij is de enige cartoonist die op een correcte manier kan weergeven hoe coureurs op hun fiets zitten”, beweert hij dan.
En hij kan het weten, want hij bestudeerde de tekeningen heel intens om ze dan, na die aandachtige evaluatie, allemaal op te kopen, publicatierechten inbegrepen. Daardoor ook konden die prenten, in deze zomer van 2023 en in Bredene, de mooie tentoonstelling over de Tour de France opfleuren.
Het succes van de ‘Volkskes’, zoals die extra kranten genoemd werden, was echter niet alleen te danken aan de kwaliteit van Buth’s tekeningen. Hij bedacht er immers een leuk en renderend trucje bovenop. Hij verborg, in de tekeningen uiteraard, een aantal muisjes, die door de lezer opgespoord moesten worden.

Mensen die ze gevonden hadden, konden er een mooie beloning aan overhouden. Het werd een groots succes, want muisjes bleken ineens goede verkopers en niet langer afknabbelaars van gazetten te zijn."

Het Vooolk! Met den uitslag van de Ronde van Frankrijk!’

Voor mij persoonlijk zijn deze expo en het boek met de intussen iconische tekeningen van Thomas Pips in de Tour een ware ode aan mijn jeugd. Als rijpe tiener was ik in mijn dorp Laarne (bekend van de ‘Leeuw van Laarne’ Albert Van Damme, zesvoudig Belgisch en éénmaal wereldkampioen veldrijden) een van de verkopers van de extra editie van dagblad Het Volk tijdens de Ronde van Frankrijk. Elke dag amper een paar uur nadat de renners hun etappe hadden afgelegd mocht ik op mijn fiets met een flinke voorraad van deze krantjes uitrukken om ze bij de ongeduldig wachtende ‘klanten’ te bedelen. Sprintend zo snel ik kon, en in gedachten was ik een van de renners die de cols van de Tour bedwong. De Molenberg (11 meter boven de zeespiegel) was in mijn fantasie nu eens de Tourmalet en dan weer de Galibier.

De slagzin ‘Het Vooolk! Met den uitslag van de Ronde van Frankrijk!’ was me door de plaatselijke dagbladhandelaar die de verkoop coördineerde ingeprent. Ik droeg een petje en bijhorende ‘musette’ met daarop reclame voor de krant en voelde me heel belangrijk.

Huzarenstukje

De coördinatie van dit krantje - dat verscheen tot 1982 - in het tijdperk toen digitalisering nog een term uit sciencefiction was mocht een waar huzarenstukje genoemd worden. Het was amper twee uur na afloop van elke etappe al verkrijgbaar in heel Vlaanderen en zelfs zuidelijk Nederland. De journalisten van Het Volk zorgden ter plaatse in een ware race tegen de tijd vanuit de buik van het peloton voor de broodnodige inhoud. Een motorrijder met fotograaf voorzag in exclusieve beelden. Die werden onmiddellijk ontwikkeld in een telexwagen, indien mogelijk opgesteld in de buurt van een kantoor van de Franse post. Daar werden teksten en beelden per telex doorgestuurd via de ‘Ligne Grande Distance’ naar de redactie in de Gentse Forelstraat. Waar een koortsachtige drukte heerste.

Elke seconde telde, want Het Publiek moest zo snel mogelijk op zijn wenken bediend worden. De gedrukte krantjes werd vliegensvlug in zakken gestopt en in de wachtende bestelwagens gegooid om naar alle windrichtingen uit te rukken.

Voor het verspreiden van de extra editie naar alle uithoeken van Vlaanderen en net over de grens in Nederland werden kosten noch moeite gespaard en stonden op het vliegveld van Sint-Denijs-Westrem zelfs zes piloten klaar om met sportvliegtuigjes dit kostbaar kleinood te distribueren.

Zelf zoeken naar de muisjes

Uiteraard  hield ik altijd een exemplaar voor mijzelf, zodat ik thuis naar de ‘muisjes’ kon zoeken. 
‘s Ochtends lag ik altijd bij het ontbijt - na vader, zelf een groot wielerliefhebber - Het Volk waarin meer uitgebreide verslaggeving over de Tour stond. Onder meer van mijn bijna naamgenoot STEFAN Van Laere (inderdaad, met één -a).
En ging ik bij de buren langs, waar ze een abonnement hadden op Het Laatste Nieuws. Daar kon ik  de artikels van journalist Robert Janssens verslinden. Toen nog voor mij een ware legende, iemand die de beste job van de wereld had tussen de wielergroten van deze wereld. En intussen een vriend voor het leven.
Leve Thomas Pips en de Tour!

Hier lees je een artikel over de expo.

Guido Cammaert die de rechten op de tekeningen van Buth heeft stelde deze voor de expo en het boek 'Muizenissen' ter beschikking.