De zomer komt eraan, zo zacht en zo zoet, een seizoen dat mijn hart altijd begroet. Als rijpe man zie ik het tij keren, de warmte die mijn lichaam doet ontwaken, bezweren.

In mijn jeugd was de zomer een tijd van spel, van dansen in het gras en rennen als een rebel. Nu geniet ik van de zonnestralen op mijn huid, Van rustige wandelingen langs de zee, zo uitgebreid.

De geur van bloemen in volle bloei, het geluid van vogels die vrolijk zingen in de wei. Ik koester deze kostbare momenten zo diep, Terwijl ik geniet van elk zomers verweven.

De lucht is gevuld met beloftes van avontuur, van reizen naar plaatsen die ik nog nooit eerder zag, zo puur. Maar mijn hart trekt ook naar mijn eigen tuin, waar ik planten verzorg en naar hun schoonheid tuur.

De zomerzon streelt mijn gerimpelde gezicht, terwijl ik terugkijk op een leven vol levenslicht. Herinneringen stromen als een kalme rivier, Terwijl ik de warmte koester en dankbaar vier.

De zomer brengt ook gezelligheid met zich mee, familie en vrienden bijeen, een feest dat ik nooit vergeet. Samen lachen, verhalen delen en een maaltijd bereiden, Deze momenten van samenzijn kan ik niet vermijden.

Maar terwijl de zomer nadert, voel ik ook een beetje pijn, want de jaren zijn voorbijgevlogen, als een briesje zo klein. Ik weet dat de tijd onverbiddelijk verstrijkt, En dat het leven geleefd moet worden, zo verrijkt.

Dus laat de zomer komen, met al zijn pracht en praal, ik zal elk moment omarmen, groot of klein, zonder taal. Als een 80-jarige met een hart vol vreugde en vrede, Zal ik de zomer begroeten, wetende dat liefde alles overtreft.

Dus kom, zomer, met je zonneschijn en warmte, ik ben klaar om te omarmen wat je te bieden hebt, zonder bedenking of smerte. Als een oude ziel vol wijsheid en gratie, koester ik elke dag van de zomer, een kostbaar gegeven voor mijn levensfase.

Robert Tijsmans