Er zal in het Nederlandstalig taalgebied nooit meer een dichter geboren worden die zo geniaal was als Guido Gezelle. De meesterwerken gutsten gewoonweg dag en nacht uit zijn pen: alles wat hij opschreef was gigantisch goed. Ik vind dat hij (vooral tegenwoordig) ontzettend verwaarloosd wordt: de meeste mensen kennen geen énkel gedicht van hem, laat staan meer dan één. Als je een willekeurig iemand erom vraagt, kan die meestal wel antwoorden "het schrijverke!" ... maar als je die dan vraagt om het op te zeggen, dan komt er niks. Ze kennen alleen de titel.
En dat voor een dichter, die als hij maar Engelstalig was geweest, een half dozijn Nobelprijzen Literatuur zou hebben verzameld...

O krinkelende winkelende waterding met zwarte kabootseken aan, wat zie ik toch geren uw kopken flink al schrijvend over 't waterken gaan.................zeg het me, wat schrijf je toch......... Toen bleef het een stondeke staan en vroeg:" zijt ge zo bod???? we schrijven en schrijven nog: de Heilige Name van God".

Inderdaad, droeve waarheid... innige schoonheid is niet meer van deze tijd. Ergerlijk. Misschien betrap ik me er op dat ik er ook te weinig tijd voor neem ... kan nemen?

Zeldzaam dat een gelovige priester heden ten dage nog geëerd wordt! Dat hij de Heer en zijn schepping zo wonderbaarlijk kan beschrijven en bewonderen, is spijtig genoeg in deze duistere tijden bijna ondenkbaar geworden.