Algemene informatie

De Syrische hamster komt van origine uit Syrie, en werd vroeger goudhamster genoemd vanwege zijn goudbruin kleurige vacht. Tegenwoordig heb je echter Syrische hamsters in allerlei kleuren, waardoor de naam goudhamster dus niet meer zo toepasselijk is.

Het lichaam van de Syrische hamster is kort, breed en gedrongen en ongeveer 12 tot 16 centimeter lang. Het diertje heeft een ronde kop met een brede stompe snuit. De ogen zijn groot en bolvormig. Op zijn hoofdje staan twee grote oren, die meestal overeind staan. Wat een hamster helemaal onderscheidt van andere knagers zoals de muis, rat en cavia zijn de wangzakken, waarin de hamster van alles vervoeren kan. Het diertje heeft korte pootjes. De handjes aan de voorpootjes hebben 4 vingertjes en een onderontwikkeld duimpje dat het diertje niet gebruikt. De achterpootjes hebben 5 teentjes. De staart van het dier is ongeveer een centimeter lang.

De Syrische hamster in het dierenrijk

Van alle zoogdieren op de wereld behoort de helft tot de orde der knaagdieren, in het Latijn Rodentia. De orde der knaagdieren is weer onderverdeeld in een aantal families. De echte hamsters (waaronder de Syrische hamster) behoren tot de familie Cricetitdae. De Latijnse naam voor het geslacht waar de Syrische hamster toe behoort is Mescocricetus.

De naam voor de Syrische hamster in het Latijn is dan ook Mescocricetus auratus.

Geschiedenis

Bijna alle knaagdieren kun je zonder al te veel moeite vinden in de vrije natuur. De Syrische hamster is een uitzondering. In hun oorspronkelijk leefgebied wonen deze dieren enkele meters diep onder de woestijngrond en laten zich zelden zien.

In 1797 wordt het bestaan van de Syrische hamster voor het eerst vermeld, en wel in het boek "The Natural History of Aleppo". De stad Aleppo heet tegenwoordig Habab en ligt in het noorden van Syrie, vlak bij de grens met Turkije.

In 1839 ontdekte de Engelse natuuronderzoeker Robert Waterhouse de Syrische hamster in een museum in Beiroet. Hij omschreef de Syrische hamster als volgt: "Deze soort is kleiner dan de gewone (Europese) hamster en valt op door zijn diepgouden kleur".

De eerste onderzoeker die erin slaagde om levende hamsters in handen te krijgen, was de Israelische professor Aharoni, verbonden aan de universiteit van Jeruzalem. Hij groef in 1930 in de streek rond Aleppo een nest op met een vrouwtje en twaalf jongen. De jongen waren nog maar enkele dagen oud, want ze waren nog maar 3 centimeter lang. Professor Aharoni slaagde erin om de moeder en enkele jongen in leven te houden. Hij voerde ze allerlei zaden, komkommer, brood en vlees. Het groepje hamsters bleek erg vruchtbaar. Na een jaar waren er al 150 nakomelingen. Van deze eerste groep hamsters stammen vrijwel alle hamsters over de hele wereld af. Vanuit laboratoria en dierentuinen in Israel, Londen en de Verenigde Staten werden de dieren over de hele wereld verspreid.

Men is er pas in 1971, 1978 en in de 1980-er jaren weer in geslaagd om in Syrie hamsters te vangen. Dit geeft aan dat de dieren in de vrije natuur nog niet uitgestorven zijn, maar wetenschappers hebben er geen idee van hoeveel hamsters er precies voorkomen in de woestijngebieden van het Midden-Oosten.

 

Bron: met speciale dank aan Knaagdiertjes