Onze Vlegelstreken

[falcon1]

Fijn Dolfijntje... het begint toch op gang te komen... mooi verhaal!!!
Trouwens het is een goede hersengymnastiek om zo eens diep te graven in het verleden!!!

Zoiets van die WC herinner ik mij ook nog bij het leger... Er zat daar zo'n grapjas die we altijd terug wilden beetnemen, maar dat lukte nooit.
Op een morgen zagen we hem ook naar het wc stappen met een boekje...
Hij zat er nog maar even op en we hoorden al serieus kreunende geluiden, een bevalling had er niets van...
Wij snel een brandblusser halen... maar dat was toen nog een vat gevuld met water en daar een soort voetpomp op...
We staken de darm onder de deur.... en.... pompen maar!!!
We hoorden die daar brullen en tieren... we hoorden zelfs hoe het water tegen zijn billen en achterwerk spetterde!!!
Enkele seconden later... wij lagen al op ons bedje, komt hij rood aangelopen van woede binnen!!!
Verdorie, we hadden dat, achteraf gezien, beter niet gedaan... Want weken lang hebben we dat grapje moeten uitzweten!!!

[dolfijntjevr54]

Der valt me nog net iets te binnen

Denk dat ik toen een jaar of zeven was.
We waren toen nog maar met drie kinderen thuis.
En men ma begon al van na het zomerverlof spulletjes te kopen tegen dat het sinterklaas was.

Op een dag was ma aan het strijken, en ik moest een rok in de kleerkast gaan hangen.

Sjonge ogen dat ik trok, dacht hier is een wonder gebeurd
Het eerst wat ik zag staan was zo'n draaimoolentje waar muziek uitkwam, ikke naar de overloop, en roepen naar men ma terwijl ik als een gek aan dat muziekdoosje aan het draaien was.

Maaaaaaaaaaaaa de sint is al geweest, en hij heeft het allemaal in je kleerskast verstopt
Sjonge men ma kwam naar boven gevlogen, en heb moeten beloven dat ik niet aan men broers mocht zeggen dat de sint niet bestond

[nefertari]

Dat zal wel prettig geweest zijn hé Dolfijntje dat de sint al zo vroeg kwam
Ik heb ook nog eens diep nagedacht en kwam tot de conclusie dat ik toch nog weer iets gevonden heb.
Ik weet niet meer hoe oud... jong ik was,maar ik denk zo een jaar of 5
Wanneer weet je bewust wat je tekent?? Awel , die leeftijd was het!
Ik kan me de dingen nog wel herinneren, alleen niet de tijd.
Wij woonden toendertijd in een zeer klein oud huisje. Volgens mij moest het dak vernieuwd worden , want men was aan het dak aan het werken.
Het zal ook in het voorjaar geweest zijn veronderstel ik want......... mijn verhaal speelt zich af rond pasen.
Toen ze aan het dak aan het werken waren, dat was juist naast mijn kamertje ( jullie kennen dat wel misschien? boven een kamertje en dan enkele treedjes omhoog was het zoldertje.) Die mensen waren aan het kloppen en het zagen, ik veronderstel dat onze va ook daarbij an het werken was.
Ja, dan kun je als kleine ukkepuk natuurlijk niet slapen hé.
het zal ook wel goei weer geweest zijn (lees droog weer) want het dak lag open.
Ikke zingen in mijn bed, dat was blijkbaar vals want onze va had al 100 keer geroepen : ga slapen, ik probeerde da wel, maar dat komt niet als je dat wil hé.
Ik had wel begrepen dat ik stil moest zijn.
Joepie , op een gegeven moment vond ik een " vlimmeke" in mijn haar.
Een vlimmeke is een smal speldje om je haar uit je ogen te houden.
Dat vlimmeke was ons moe vergeten, en ik zo braaf deed dat uit mijn haar, want " anders doe je uw eigen zeer".
Daar zat, of lag, ik nu met dat vlimmeke in mijn hand.........
Olala, heel het hoofdeinde van mijn bed ( vroeger waren dat toch bedden met een hoog opstaand hoofdeinde? allé dat van mij toch).
Dat hoofdeinde dus, was een pracht van een tekenbord geworden.
Ik mocht niet zingen, dus............... juist. Dan ging ik maar tekenen!!
Met het vlimmeke op het hoofdeinde van mijn bed heb ik de paasklokken getekend en paaseieren , zoveel dat er geen plaats meer was voor iets anders. Natuurlijk wou ik dat ons moe en va mijn tekening zagen ,oja, ik was zo fier als ne gieter op mijn kunstwerk. Ik denk dat ik beter een landschap of een stilleven getekend had want het beviel hen niet. Ik moet erbij zeggen, ik kan niet goe tekenen, eigenlijk helemaal niet. Helaas kreeg ik enkele lappen rond mijn oren, moest ik mijn jas aandoen en op zolder onder onze va zijn ogen op straf gaan staan. En moest heel stillekes zijn, anders zouden ze mij verkopen.
Kun je daar nu aan uit????? Dan zwijg je, en maak je een kunstwerk en dan word je gestraft! t was ook nooooooooiiiit goed !!!!!!

[dolfijntjevr54]

Nefertari, zalllllig om te lezen

Was wel minder voor u hé

Oja bij mijn verhaal van de sint wou ik dat ook nog kwijt.

Een dag voor de sint ging komen mochten we altijd wortelen en raapjes voor de ezel van de sint klaarzetten.

Kan je verzekeren dat we niet goed sliepen een dag dervoor, bijgevolg waren wij altijd zeer vroeg wakken, maar van zomaar naar beneden gaan was vroeger bij ons geen sprake, ma riep ons op, en zolang ma ons niet opriep moesten we boven blijven

Dus wij vanals het wat licht werd natuurlijk nerveus wat de sint ons zou gebracht hebben, en wij maar stillekes naar ons ma roepen, maaaaaa
maaaaaa mogen we al opstaan, en steevast was dat toen nog maar rond
6uur in de morgen, en wij der maar nerveus zitten wachten op ma die riep opstaan , dan in vliegende vaart de trappen af, we zouden over elkaars nek gesprongen hebben om de living binnen te vliegen naar ons hoekje waar ma had gezegt dat de sint ons speelgoed zou leggen.
bij ons wist iedereen op voorhand waar z'en speelgoed zou neergezet worden, met zo'n bende zou het anders niet te doen geweest zijn

Raar hé,een dag na dat de sint geweest was, aten we altijd hutsepot

[RIEKSKE]

HIER BEN IK OOK NOG EENS
LEUK JULLIE VERHALEN VOORAL MET DIE TEKENING
HE NEFERTEKENINGSKE ,NOOIT GOED

IK DE KAST
KENNEN JULLIE DIE INGEMAAKTE KASTEN VAN VROEGER
DAT WAS OP DE KAMER VAN MIJN OUDERS
EN DAT WAS EEN KAST EN DAAR SLIEP IK IN
ZE DUWDE MIJ GEWOON IN DE KAST

IN DIE NACHT HOORDE IK MIJN MOEDER ZO ERG HARD GILLEN EN TIEREN
EN IK MAAR ROEPEN DE KAST WAS AFGESLOTEN
IK KON ER NIET UIT
WIST IK BETER MIJN MOEDER WAS EEN BABY AAN HET BAREN
POTVERDIKKIE DUWEN ZE MIJ GEWOON IN DE KAST
VOOR DAT VERWENDE NEST

NAAST DIE KAST WAS NOG EEN KAST
MET KLEREN
MAAR OOK VOOR SINTERKLAAS
OEF WAT HEB IK VAAK GENEUST HAHAHHAHAHAHAHA
WAT EEN SCHATJE WAS IK TOCH HÈ
EN HET MOOIE IK BEN ALTIJD ZO GEBLEVEN
WAARGEBEURD VERHAAL

[aisha]

fijne topic proficiat hier kun je tenminste eens heerlijk lachen
je voelt je direkt een stuk beter

In het vijfde leerjaar begon voor ons de catachese voor de plechtige communie voor het eerst zaten we ook met jongens samen.
olala we hadden van de nonnekes ons sermoon gekregen
niet met de jongens praten enz.
maar de zuster die ons begeleide viel steeds heerlijk in slaap
en de pastoor zei wat we moesten lezen en volgde dezelfde weg als de zuster
wij in het begin nog wat verlegen maar dat duurde niet lang en het pochen begon wij durven dit en wij durven dat .
het toppunt was natuurlijk kaarsstompjes bemachtigen maar in de pastorei was dat zeer moeilijk
ik met mijn grote bek die ik nog heb och jongens daar is toch niks aan op het eind van de week heb ik er.
Ik wist in de kast waar we ingezet werden als we staf kregen lagen de stompjes om te hersmelten in de creatieflessen
maar hoe geraak je erin
mijn buurmeisje was geen slimme en daar was mijn kans ze had dorst en ik zei m... drink je inktpot leeg dat smaakt heerlijk
eerst zowat twijfelen en ja m... doet dat toch zeker
natuurlijk een gejoel en geroep van bah zuster m... heeft haar inkt opgedronken
na wat heen en weer gevraag kwam bibie ikke natuurlijk als aanstoker uit de bus
en moest voor straf in de kast de tien geboden 20 keer overschrijven
ik toch met een bang hartje naar de beruchte kast
jongens dat was een schatkamer eerst mijn zakken vol met kaarsstompjes en een boekje lucifers een paar gommetjes en een paar kleurkrijtjes
de andere morgen in de catachese de heldin natuurlijk
begint daar ineens de pastoor over god en gebod te prediken
en bibie kreeg angst die zondag heb ik in het lof veel vaderonskens en gebedjes gedaan hoor
en de kast heeft me nooit meer vanbinnen gezien
dat wil niet zeggen dat ik braaf werd maar dat is voor een volgende keer

[mariagina]

Hallo Maatjes

Jullie hebben allemaal van die mooie verhaaltjes…braaf zijn jullie zeker

Nou hier heb ik er ook een, en waar gebeurd

Ik spreek over eind jaren 50…

Als kleine ukkies mochten wij mee met Ome Piet,
Ome Piet had een nieuwe auto gekocht, en wij als nichtjes en neefjes mochten een toertje mee rijden met Ome Piet.

Geweldig was dat natuurlijk en Ome Piet apen trots.
Als kleine ukkies zaten we met roodgloeiende wangetjes naast en achter Ome Piet in de auto….ook mijn jongste neefje Rudi die heel erg stotterde

Na 5 minuten begon neefje Rudi (sorry Falcon) te stotteren… Ommmmmmmeeeeee Piiiiieeettttt, Ooooommmmeeeee Pppppiiieeeeet,
Ome Piet stopt langs de kant…want nogal heftig begon neefje Rudi nog eens
Oooommmmmeeeee Piiiiiiieeeeeet, Ooooommmmmeeee Piet…. En verder kwam hij niet.

Wederom weer op pad..en vol trots zaten wij te genieten van het auto ritje…
Tot na 5 minuten neefje Rudi weer begon….
Ooooooommmmmeeee Piiiiietttt, enz…enz….en weer kwam hij niet verder dan OOOooommmmmmeee Piet,

Ome Piet raakte lichtelijk geïrriteerd omdat hij voor de tweede keer stopte,
Hij dacht dat de vingertjes van kleine Rudi tussen het raampje zat of zo…

Wederom…5 minuten later begon het zelfde verhaal, Ooooommmmeee Piiiieeet
Ome Piet stopte voor de derde maal, nou jongen zeg nu eens rustig wat er in godsnaam aan de hand is…want ik word het nu een beetje zat
Om steeds te stoppen….

Na lang nadenken….en vragend kijkend naar zijn nichtje Mariagina
Kwam het er toch uit….

Ome Piet, wat heb je een mooie auto.

[marietteke]

allee ik kan niet achterblijven zeker ,

het was mijn eerste jaar midebaar ,
dan was ik zoiets rond 13 jaar ,
al mijn vriendinnekens van de lagere school ,
gingen naar Hemiksem , maar ik moest van ons vake,
naar Aartselaar , waar ons Rozetteke al 2 jaar voor mij ging
het was het Mater Amabilisinstituut <van nonnekens>
en ja , godsdienst van een paterke ,
ik had een hekel aan die man , laat staan aan zijn lessen
gevolg , ik vloog voorturend op de gang ,
waarom ?? weet ik zelf niet meer
die keer was ik niet alleen en waren we met twee op de gang gevlogen ,
op een gegeven moment hoorde we zo een gelach vanuit de klas ,
en ik zooooo nieuwsgierig ,
ging door het sleutelgat loeren ,
ik had mijn ene hand op de klink van de deur ,
natuurlijk wou paulintje ook eens kijken ,
en omdat ik maar bleef staan
gaf ze me een harde schop , met haar knie tegen mijn achterste
gevolg de deur vloog open , en ik pardoes plat op mijne buik ,
in de klas , iedereen proeste het uit ,
en ik , ik vloog weer terug de gang op

marietteke

[aisha]

vlug voor ik terug in mijn warm bedje kruip nog eentje op de valreep

het is vandaag driekoningen en dat doet me denken aan de kindertijd toen we gingen sterzingen meestal gaven de mensen iets lekkers of soms zelfs een centje
maar een enkele durfde de deur voor onze neus toeslaan en dan begonnen we keihard te zingen van
hoog huis laag huis
hier woont een gierige pin in huis
en omdat ze zich niet wilden laten uitlachen door de buren ging de deur dan meestal terug open en waren ze tamelijk gul ook
zo waren we allemaal tevreden

slaapwel allemaal

[falcon1]

Ik weet het, het is slaaptijd, maar toch nog even iets zeggen... niet echte vlegelstreken, maar een beetje nostalgie bij dit koude weder... Jullie zullen het wer herkennen!

We waren thuis ook met zes... 3 broers, 2 zussen en ikzelf natuurlijk...

Als broers moesten we natuurlijk op een kamer samen slapen...
In de winter lagen er lekker zachte flanelle lakens op ne matras die gevuld was met kapok en die was in het midden goed doorgezakt. Onder die matras een bak met grote veren... die zo lekker piepte als je er in sprong! Verder nog een deken... en hoe hoe kouder het werd hoe meer dkens er bovenop kwamen!
In de winter stonden er van die prachtige ijssterren op de ruiten!
Voor we gingen slapen werd het water gekookt in een oude waterketel en even later werden de warmwaterbussen gevuld!!! (vroeger weet ik nog dat het eerst een steen was die werd opgewarmd en in een doek gewikkeld...)
Dan allemaal in pyama, die we uitzonderlijk bij zo'n weer, onder mochten aantrekken. Allemaal naar boven, daar hing een wijwatervat waar we allemaal ons vingerkes moesten insteken (want zelfs wijwater kan bevriezen) een kruisteken en dan dat koud bed in. Daar begon dan het gevecht om zoveel mogelijk plaats te hebben op die waterbus... sleuren, trekken... en soms was die echt gloeiend heet!!!
En dan het onvermijdelijke natuurlijk... de stop die loste!! Een grote plas water in het bed die al snel afkoelde en de rest van de nacht kon je in een koud bed liggen!
Gelukkig had ik toen mijn boterhammeke al binnen en mijn tas melk uit...

[jeronimo]

Iedereen schijnt hier een braaf meisje of jongen geweest te zijn
Het moet dat ik ne speciale engelbewaarder heb want ik moest zeker
al tien keren dood geweest zijn.
Eerst moet ge weten dat ik de zoon van een kleine boer ben.
Dit gebeurde in 1942 als bengel van 9 jaar.
Na een goede oogst stak de schuur vol bussels graan, dat natuurlijk nog moest gedorst worden, dat was gewoonlijk werk voor in het najaar . Om kosten te sparen werd dat gedaan met ons eigen klein machientje iedereen moest natuurlijk meehelpen, ja zelfs de kleinsten, al was het maar om de bussels klaar te leggen om naar beneden gesmeten te worden, de bussels met gedorsen stro, nog met de hand gebonden, werd buiten in een "mijt"(hoop) gestapeld, om later als de schuur leeg was terug binnen gehaald te worden.ja dat dorsen duurde wel enkele dagen en de bussels leeg stro werden maar opgestapeld. Dat vond ik nog eens een uitdaging zie, een tunnel maken, alhoewel we thuis met zeven kinderen waren , was ik er toch aan begonnen buiten weet van de anderen, maar half weg zat ik vast kon niet meer voor of achteruit.
Bij het vieruurtje was ik er niet, waar zit diene snotneus nu weer? Bij het vallen van de avond begonnen ze toch ongerust te worden, wat heeft hij nu weer uitgehaald en iedereen was beginnen vragen en zoeken, onze hond was mijn redder, die was beginnen blaffen aan de ingang van mijne "tunnel". en ze hoorden mij zacht wenen, ja ik was al moe geroepen. iedereen werd ingeschakeld om die bussels te verleggen en ja daar lag hij dan, ja ik begon zelf harder te wenen, schrik voor een goei rammeling maar ze waren te kontent dat ik" gevonden"was. En zeg nu nog dat ik gene deugeniet was.

[SDW]

FALCON, ik herinner me ook nog de warme steen in een handdoek om mee te nemen naar bed, en later de warme water bus en nu is het de knop van het elektrisch deken want in de slaapkamer hebbenwe geen verwarming staan en meestal slaap ik met open venster, wat ik deze nacht voor de eerste maal niet heb gedaan!!
Tevens herinner ik mij de mooie vriesbloemen op de zolder venster.
Toch heerlijk nu met de heerlijke warme huiskamer en als men de kraan opendraait heeft men lekker warm water.

[RIEKSKE]

WIJ KREGEN ZO EEN BRUINE ALCOHOL FLES MET EEN HANDDOEK ER OM HEEN
OH WAT HEBBEN WIJ NU TOCH EEN LUXE MENSEN
VADER HEEFT VELE FLESSEN KADUK GEMAAKT
VOOR 6 VAN DIE APEKOPPEN
KIJK V
NEVERKE IK HEB OOK ALTIJD MOOIE STRIK GEHAD
EN LAKSCHOENTJES HIHIHIHIHIHHI
HIER LEERDE IK MIJN VADER EERSTE KEER KENNEN
WAS ALTIJD BIJ OMA OPGEGROEIT

[jadi]

Wat de bedverwarmers betreft hadden we thuis nog iets anders...op de leuvense kachel stond er altijd een strijkijzer te warmen.Dit draaide mijn ma in een handdoek om in mijn bedje te leggen...zo kreeg ik die eens op mijn tenen bij het opstaan..Zag alle sterren aan het firmament..Toen heb ik ook leren vloeken als een ketter

[jeronimo]

Jadi,
Bij ons thuis werd het bed eerst gestreken om de kilte weg te nemen
en dan er een doek rond gebonden.
Heb op de tijd van toen al veel van die histories verteld.
De jeneverkruik deed bij ons ook dienst.
Waar is de tijd naartoe wanneer we 's avonds rond de Leuvense stoof zaten, de pot roodgloeiend en voetvechten om een plaatske op het onderstel van de stoof. We waren thuis met zeven kadeën plus onze pa en ma en meter (grootmoeder),die had haar vaste plaats in het hoekje tegen de kachel in de andere hoek stond de houljenbak (kolenbak).
Iedere avond hetzelfde ritueel, de radio mocht stil openstaan er werd met de kaart gepeeld of een boek gelezen, om 7 uur het nieuws en dan de rozekrans, ik weet nog dat ik onder de oven van de leuvense stoof kroop
daar zat ik veilig en kon buiten 't zicht van de ouders smoelen trekken zodat iedereen in de lach schoot, ja die deugenieten streken zaten er
toen reeds in. en ja, daarna werd de rooster van de stoof opgetrokken zodat het vlug koud werd en tussen 8 en 9 uur lag iedereen in bed.
Was dit geen topic om onze deugenietensteken te vetellen?